Το συγκρότημα “The Smallest Creature” ξεκίνησε την σύλληψη και δημιουργία του στη Νέα Υόρκη με “πατέρα” τον Στέφανο Μαρνερίδη και συνέχισε τη πορεία του στη Λάρνακα, όταν ο Στέφανος επέστρεψε μετά από 12 χρόνια στην Αμερική.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για μια συνέντευξη με το συγκρότημα αυτό. Καταρχάς η εξαιρετική μουσική του που θα κερδίσει όσους αγαπούν τη ροκ μουσική και όχι μόνο.
Κατά δεύτερο η κυκλοφορία του CD του συγκροτήματος που έγινε πριν από ένα περίπου χρόνο και κατάφερε να αγαπηθεί εντός αλλά και εκτός Κύπρου.
Θα μπορούσα να απαριθμήσω ακόμα 6-7 λόγους (όπως πχ η “έμπνευση” του ονόματος και οι ταλαντούχοι μουσικοί του συγκροτήματος, κ.α), αλλά είναι καλύτερα να μας μιλήσουν οι ίδιοι οι The smallest Creature: Στέφανος Μαρνερίδης (τραγούδι και κιθάρα), Ιάκωβος Στυλιανίδης (ντραμς), Παύλος Παπαδόπουλος (μπάσο) και Ανδρέας Ματθαίου (κιθάρα).
Της Γιώτας Δημητρίου
Η ιδέα για τη δημιουργία του The smallest Creature πως ξεκίνησε;
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΡΝΕΡΙΔΗΣ: Ξεκίνησε σαν ένα δικό μου project όταν ζούσα στη Νέα Υόρκη (σπούδασα και εργάστηκα στη Ν.Υ). Δεν είχα συγκρότημα, έπαιζα μόνος μου και ηχογράφησα και κάποια demo (original κομμάτια)…
Από που εμπνεύστηκες το όνομα;
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Το όνομα ήταν εμπνευσμένο από τη φάση στην οποία βρισκόμουν εκείνο τον καιρό…. Σπούδαζα φυσική κοσμολογία στο και ανάμεσα στα όσα μαθαίναμε με είχε εντυπωσιάσει το πόσο μικροί είμαστε, μέσα στο σύμπαν, αυτό ήταν πολύ έντονο μέσα στο μυαλό μου και ακόμα είναι. Από τη μια λοιπόν ήταν αυτό, το υπαρξιακό και από την άλλη ήταν το κοινωνικό, ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά. Ιδιαίτερα στη πόλη που βρισκόμουν εγώ, τη Νέα Υόρκη, με τόσους πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους και διαφορετική δημιουργικότητα και ζωές. Άρα ήταν και το κοινωνικό κομμάτι, σκεφτόμουν πως ανάμεσα σε τόσους χιλιάδες που δημιουργούσαν ήμουν κι εγώ, ένας ανάμεσα σε πολλούς….
Εμπεριέχει μια ταπεινότητα βέβαια ο τρόπος που το αναλύεις…
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Ναι. Ίσως….Βέβαια πρέπει να σου πω ότι έψαχνα στο διαδίκτυο ένα μικρό εικονίδιο για να βάλω στο “my space” και το αναζητούσα με τις λέξεις κλειδιά “the smallest creature”. Στο τέλος είδα ότι αυτό μου ταίριαζε και ως όνομα για τους λόγους που προανέφερα και έτσι γεννήθηκε το όνομα.
Στη συνέχεια επέστρεψα στην Κύπρο και δημιουργήσαμε τη μπάντα με τον Ιάκωβο (Στυλιανίδη) στα ντραμς και τον Στέφανο (Νικολάου) στο μπάσο. Το CD μας με τίτλο “|Million” κυκλοφόρησε τέλη του 2016. Μετά ο Στέφανος Νικολάου μετακόμισε μόνιμα στην Αγγλία και στη μπάντα προσθέθηκαν δύο νέα μέλη. Ο Παύλος Παπαδόπουλος στο μπάσο και ο Αντρέας Ματθαίου στη κιθάρα.
Ιάκωβε η γνωριμία σου με τον Στέφανο έγινε την εποχή που δημιουργούσατε τη μπάντα;
ΙΑΚΩΒΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Η γνωριμία μου με το Στέφανο κρατάει χρόνια αφού ήμασταν μαζί συμμαθητές στο Λύκειο και επίσης να σου πω ότι γεννηθήκαμε και την ίδια μέρα, στις 27 Φεβρουαρίου (γέλια)
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Εγώ είμαι λίγες ώρες μεγαλύτερος, γι αυτό υπάρχει ο απαραίτητος σεβασμός μεταξύ μας (γέλια)
Ιάκωβε η δικιά σου σχέση με τη μουσική ποια είναι;
ΙΑΚΩΒΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Καταρχάς να σου πω ότι το επάγγελμα μου δεν έχει καμία σχέση με τη μουσική. Αλλά πιστεύω πως για να ασχοληθεί κανείς με τη μουσική πρέπει να έχει “το μικρόβιο” μέσα του από πάντα. Ο Στέφανος και εγώ ακούγαμε μουσική (όχι εμπορική) από πολύ μικρή ηλικία. Αγαπούσαμε την μουσική και κάπως έτσι το ένα φέρνει το άλλο και καταλήγεις τελικά σε αυτό το μονοπάτι.
Βρισκόμουν ήδη σε ένα άλλο συγκρότημα όταν μου έγινε η πρόταση από τον Στέφανο και βεβαίως δεν υπήρχε περίπτωση να πω όχι…
Παύλο εσύ πως βρέθηκες στους The smallest Creature;
ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Είχα πάει στη παρουσίαση της κυκλοφορίας του CD, (είχε γίνει ένα release party), είχα ακούσει τη δουλειά που είχε γίνει και πραγματικά μου άρεσε πολύ. Γνώριζα ότι ο Στέφανος Νικολάου ο οποίος έπαιζε μπάσο είχε μετακομίσει στο εξωτερικό και είχα πει στα παιδιά αν χρειαστούν μπασίστα να με ενημερώσουν. Βρισκόμουν ήδη σε άλλη μπάντα, από το 2014 έπαιζα με τους ABETTOR, αλλά ήθελα ακόμα μια μπάντα για να έχω κι άλλα ακούσματα.
Παύλο η δικιά σου σχέση με τη μουσική ποια είναι;
ΠΑΥΛΟΣ: Ξεκίνησα από πολύ μικρός να παίζω σε διάφορα συγκροτήματα,πάντα ερασιτεχνικά. Είχα κάνει ένα διάλειμμα όταν σπούδαζα (σπούδασα animation) αλλά η μουσική ήταν πάντα μέσα στη ζωή μου από μικρή ηλικία.
Μουσική γράφεις;
ΠΑΥΛΟΣ: Ναι γράφω. Στους The smallest Creature συνήθως χτίζουμε όλοι πάνω σε ιδέες του Στέφανου, όσον αφορά τις συνθέσεις.
Αντρέα εσύ πότε μπήκες στη μπάντα και ποια είνια η δικιά σου σχέση με τη μουσική;
ΑΝΤΡΕΑΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Εγώ μπήκα στο συγκρότημα πριν από ένα περίπου χρόνο, είμαι ο κιθαρίστας της μπάντας, μαζί με τον Στέφανο ο οποίος είναι στο τραγούδι και στη κιθάρα.
Εγώ ξεκίνησα την κιθάρα όταν ήμουν έφηβος. Στη συνέχεια σπούδασα μουσική, σε πανεπιστήμιο εδώ στη Κύπρο. Εκτός από κιθάρα γράφω και μουσική.
Συνήθως εμφανιζόμαστε στα μπαράκια που μας δέχονται γιατί πρέπει να πούμε ότι είναι δύσκολο να σε δεχτούν (στη Κύπρο) να παίξεις μουσική δική σου, αφού συνήθως θέλουν να παίξεις άλλα γνωστά κομμάτια.
Εκτός από τους The smallest Creature συμμετέχω και σε ακόμα δύο συγκροτήματα (“THE LADDERMAN”, “ABETTOR”).
Διδάσκω μουσική και επίσης ασχολούμαι με ηχογραφήσεις και παραγωγή.
Στέφανε με ποιους τρόπους προωθήσατε τη κυκλοφορία του CD σας;
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Η προώθηση έγινε κυρίως διαδικτυακά, αλλά πιστεύω ότι γίνεται καλή προώθηση και στις live εμφανίσεις. Δηλαδή με το να ακούσει ο άλλος ζωντανά τη μπάντα είναι ένας καλός τρόπος να κερδίσεις κοινό.
Θα σας ενδιέφερε να προωθήσετε τη δουλειά σας στο εξωτερικό;
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Φυσικά! Ήδη έχουμε δει τη δουλειά μας να ακούγεται στο εξωτερικό σε διάφορα διαδικτυακά Μέσα. Μάλιστα κερδίσαμε το βραβείο του καλύτερου άλμπουμ σε ένα διαδικτυακό ραδιοσταθμό που βρίσκεται στην Αγγλία, ενώ πρόσφατα ένα διαδικτυακό περιοδικό είχε κατατάξει τραγούδι μας μέσα στα καλύτερα της χρονιάς.
ΠΑΥΛΟΣ: Νομίζω ότι κάποιος ο οποίος παίζει το είδος της δικιάς μας μουσικής και παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στο εξωτερικό σίγουρα θέλει να “ταξιδέψει” η μουσική του και εκτός. Η δικιά μας αντίληψη για την τέχνη είναι πιο….universal.
Το κοινό πολλές φορές δεν συνειδητοποιεί ότι επιβάλλεται μια συγκεκριμένη προσπάθεια για να γράψεις κάτι δικό σου, κάτι αυθεντικό και να μην αναμασάς τα παλιά. Πολλές φορές μας ρωτούν “κάνετε διασκευές;” Όχι, γράφουμε δικά μας, original, δικά μας κομμάτια. Στα εικαστικά πχ στη ζωγραφική υπάρχει η εκτίμηση σε ένα αυθεντικό έργο ενός ζωγράφου, στη μουσική έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε, στη Κύπρο.
Μη ξεχνάς πως τα εικαστικά στη Κύπρο είναι και πιο οργανωμένα, έχουν πχ το ΕΚΑΤΕ, κτλ…
ΠΑΥΛΟΣ: Ναι, σωστά, δυστυχώς στη Κύπρο ακόμα θεωρείται “χόμπι” η τέχνη της μουσικής.
Δεν υπάρχει κάποια στήριξη από το Κράτος για μουσικά συγκροτήματα;
ΠΑΥΛΟΣ: Για κλασική μουσική ίσως να υπάρχει στήριξη από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, δεν είμαι σίγουρος, αλλά για ροκ μουσική και μπάντες, δεν υπάρχει κάτι.
Στη Κύπρο ας μη ξεχνάμε τώρα αποκτάμε μουσικές σκηνές και κοινό, κάτι που στην Ελλάδα και Αγγλία πχ υπάρχουν εδώ και χρόνια.
ΙΑΚΩΒΟΣ: Ίσως να παίζει ρόλο και το γεγονός ότι στη Κύπρο είμαστε πολύ μικρός πληθυσμός (σε σχέση με τις χώρες που προαναφέρθηκαν) και ένα μεγάλο μέρος αυτού του μικρού πληθυσμού ακούει λαϊκά, ελληνικά, κτλ. Δεν έχω κάτι με αυτού του είδους μουσική, αλλά ίσως κι αυτό να παίζει ρόλο. Σε μεγάλες χώρες όπως η Αγγλία, ακούνε όλα τα είδη μουσικής, είναι ένας τεράστιος πληθυσμός και ένα μεγάλο μέρος αυτού ακούει ροκ και την στηρίζει.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Πάντα αναφέρω ως παράδειγμα το σκάκι. Στη Κύπρο υπάρχουν πχ χίλια άτομα που ασχολούνται με το σκάκι και έχει πχ δύο ομίλους. Στη Κύπρο τα περισσότερα πράγματα είναι πιο μικρά και όλα έχουν ξεκινήσει πιο αργά σε σχέση με το εξωτερικό.
ΠΑΥΛΟΣ: Επίσης λίγο η κουλτούρα μας στη Κύπρο είναι διαφορετική σε σύγκριση με το εξωτερικό, πολλές φορές πάει κάποιος να ακούσει μια ροκ μπάντα και ανοίγει μπουκάλες, μιλάει,κουβεντιάζει και το τελευταίο πράγμα που κάνει είναι να παρακολουθήσει τη μπάντα. Στο εξωτερικό ο άλλος πάει σε ένα live για να ακούσει τη μπάντα.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Αν παρατηρήσει κανείς το θόρυβο (κουβέντες κτλ) που υπάρχουν από το κοινό την ώρα ενός live είναι πολύ έντονο, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια που μπορεί να υπάρχει μια μικρή παύση του τραγουδιού ή από το ένα τραγούδι στο άλλο…..Θυμάμαι όταν ήρθε ο Παύλος Παυλίδης (από τα “Ξύλινα Σπαθιά”) είχε ενοχληθεί από αυτό και χαρακτηριστικά είχε πει στο κοινό “ήρθατε να ακούσετε εσείς εμάς ή εμείς εσάς;”
ΙΑΚΩΒΟΣ: Αυτό υπήρχε και στην Ελλάδα πριν χρόνια, αλλά άλλαξε. Σιγά σιγά θα ξεκινήσει να αλλάζει και στη Κύπρο πιστεύω.
Είχατε λάβει μέρος στο “ΦΕΓΓΑΡΟ” πώς ήταν ως εμπειρία;
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Είναι ένα φεστιβάλ με καλά μουσικά κριτήρια και όσοι εργάζονται γι αυτό το φεστιβάλ είναι πολύ επαγγελματίες.Όλα στήθηκαν με μεγάλο επαγγελματισμό, η σκηνή, ο ήχος. Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία.
ΠΑΥΛΟΣ: Ωραίος ο ήχος, καταπληκτικός ο κόσμος, ήταν μια πολύ καλή εμπειρία για όλους μας.
Στέφανε εσύ που έζησες στη Μητρόπολη του κόσμου, τη Νέα Υόρκη,έχουν επηρεαστεί τα μουσικά σου ακούσματα από εκεί;
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Δεν νομίζω να έχουν επηρεαστεί τα μουσικά μου ακούσματα, αυτό που βοήθησε είναι ότι είχα την δυνατότητα να ακούω αρκετά live. Αλλά ήταν συγκροτήματα και μουσικές που γνώριζα από πριν.
Τα τραγούδια είναι κάτι πολυσύνθετο, complicated, διαθέτουν κουλτούρα και χαρακτήρα. Από αυτή την άποψη, ναι όταν έζησες πολλά χρόνια κάπου ενδέχεται να επηρεάσει τον τρόπο σκέψης και έκφρασης σου.
Οι σπουδές σου (μαθηματικά και φυσική) επηρεάζουν με οποιοδήποτε τρόπο τη μουσική σου πορεία και δημιουργία;
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Ίσως με τον ίδιο τρόπο που μίλησα για τη Νέα Υόρκη και τις επιρροές στη μουσική. Ο τρόπος που παίζεις και γράφεις μουσική είναι μια ολοκλήρωση του ποιου είσαι. Δεν είναι ότι κάθεται κάποιος και βγάζει μαθηματικές φόρμουλες για να γράψει μουσική, απλά καλλιεργεί μια αίσθηση αρμονίας και ισορροπίας που έρχεται με πιο αφηρημένο τρόπο μέσα στη μουσική και στο τρόπο που γράφεις και παίζεις.
ΙΑΚΩΒΟΣ: Κάπου εδώ να κάνουμε μια παρένθεση και να σου πω ότι ο Στέφανος ήταν η ιδιοφυΐα της γενιάς μας. Ήμασταν μαζί στην ίδια τάξη (πρακτικό) και όλοι (μαθητές, καθηγητές) δεν τον ρωτούσαν αν έλυσε την άσκηση, αλλά πήγαιναν γύρω του να δουν πως, με ποιο τρόπο, την έλυσε. Ήταν και είναι πολύ έξυπνος….Εντάξει, ώρες ώρες (γέλια).
Όλοι λοιπόν ασχολείστε από μικροί με τη μουσική….
ΑΝΤΡΕΑΣ: Ναι….
ΠΑΥΛΟΣ: Ναι, και ξέρεις το γεγονός ότι ασχολούμαστε από μικροί, το ότι είχαμε δικά μας συγκροτήματα και ανταλλάσσαμε απόψεις, παίζαμε μουσική, κτλ. Αυτό δημιουργησε τη μουσική αντιληψη και τα κριτήρια μας. Πιστεύω πως όσο πιο μικρός το καλλιεργείς, τόσο πιο έμφυτο γίνεται, γίνεται προέκταση του εαυτού σου, σου βγαίνει πιο εύκολα ο ρυθμός. Αναζητάς μόνος σου να βελτιώνεσαι.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Όσους βλέπεις στην ηλικία μας να παίζουν μουσική, είναι επειδή το πάλεψαν, πραγματικά. Όταν ήμασταν πιο μικροί δεν υπήρχε κοινό για τη μουσική μας. Δεν υπήρχαν lives.
ΙΑΚΩΒΟΣ: Παίζαμε μουσική και μας έβλεπαν δέκα άτομα, σοβαρά.
Το κοινό τι ρόλο παίζει για μια μπάντα;
ΙΑΚΩΒΟΣ: Κοίταξε, σε πιο μικρή ηλικία ίσως η μουσική και η μπάντα να ήταν η δικιά μας επανάσταση. Αλλά,από τα 25 και μετά το κοινό σε επηρεάζει…Έτυχε να παίξουμε σε άδεια μαγαζιά πολλές φορές….Δεν είναι και ότι καλύτερο.
ΠΑΥΛΟΣ: Άσε που όταν είναι άδειο είναι και κακός ο ήχος….
ΙΑΚΩΒΟΣ: Ναι, είναι και κακός ο ήχος αλλά η αλήθεια είναι πως το κάνεις όλο αυτό επειδή γουστάρεις. Η αγωνία είναι πάντα η ίδια “θα έχει κόσμο;” Το αν θα αρέσει η μουσική μας στο κόσμο είναι σχετικό. Το αν θα είμαστε εμείς καλοί και αν θα παίξουμε και θα τραγουδήσουμε καλά δεν είναι σχετικό, είναι αντικειμενικό και κρίνεται. Εμείς πάντα προσπαθούμε να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό πάνω στη σκηνή, κι αυτό δημιουργεί πάντοτε ένα άγχος. Αλλά όπως είπα, το κάνουμε επειδή γουστάρουμε, αγαπάμε τη μουσική.
Αλήθεια, που θέλετε να πάτε με τη μουσική σας; Ποια είναι τα όνειρα των The smallest Creature;
ΙΑΚΩΒΟΣ: Να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο που να παραιτηθώ από τη δουλειά μου και να ζω με και από τη μουσική μας.
ΠΑΥΛΟΣ: Αυτό που λέει ο Ιάκωβος θα ήταν το ιδανικό, αλλά αν ήμαστε ρεαλιστές βλέπουμε πως αυτό είναι πολύ δύσκολο.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Δεν με ενδιαφέρει το “success”, αλλά να βρεθεί το κοινό που θα του αρέσει η μουσική μας. Αν από αυτό βγει και κάτι άλλο πιο μεγάλο, καλώς.
ΙΑΚΩΒΟΣ: Να σου πω ότι από τη μουσική μας δεν βγάζουμε λεφτά, αντιθέτως δίνουμε. Για τα μουσικά μας όργανα, για τις πρόβες κτλ.
Να πούμε και λίγα λόγια για το CD σας…..
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Ναι, μπορεί να βρει κανείς ό,τι πληροφορίες θέλει στην ιστοσελίδα μας www.thesmallestcreature.comυπάρχουν τα τραγούδια σε digital form ή μπορεί κάποιος να παραγγείλει το CD.
Επίσης στο “Αρτόκουτο” στη Λάρνακα μπορεί να βρει κανείς το CD μας.
Τα τραγούδια είναι όλα μουσικές δημιουργίες δικές σου Στέφανε….
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Ναι, είναι γραμμένα σε διάφορες φάσεις της ζωής μου… Kάποια από αυτά (τρία νομίζω) ήταν μισοτέλειωτα και τα έχουμε σχηματίσει μαζί με τον Ιάκωβο και τον Στέφανο Νικολάου.
Πρόσφατα είχατε κάποιες εμφανίσεις στη Λευκωσία, στη πόλη μας που είναι και πόλη σας πότε θα σας δούμε;
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Στις 23 Φεβρουαρίου στο Savino Live. Θα εμφανιστούμε εμείς και την ίδια βραδιά θα εμφανιστεί και ο Κωνσταντίνος Λεμέσιος.
