Ζούμε σε μια εποχή όπου το μεταφυσικό, οι θρησκείες κι ο Θεός μοιάζουν με αντιλήψεις απαρχαιωμένες, για αγράμματους.
Το πολύ μοδάτο «άθεος» έφτασε να γίνεται συνώνυμο του «διαβασμένου» και «σύγχρονου» ανθρώπου. Ουδέν αναληθέστερο.
Θα μπορούσα να απαριθμήσω δεκάδες παραδείγματα για να τεκμηριώσω την τοποθέτηση ότι ο Σαιντ Εξυπηρερή στο βιβλίο του «Ο μικρός πρίγκιπας» είχε δίκαιο όταν διαλαλούσε ότι την αλήθεια δεν την βλέπουν τα μάτια. Παρόλα αυτά θα κινηθώ σε κάτι πιο επιστημονικό: δεκάδες φιλόσοφοι βρίσκονται στην αντίπερα όχθη των υπαρξιστών και Άθεων και με τεκμήρια αναλύουν την ύπαρξη της ψυχής μετά θάνατον. «Η ψυχή υπάρχει με δικό της περίβλημα. Λέγεται περίπνευμα, κάτι σαν το περικάρπιο, επιστημονικά εξακριβωμένο. Είναι αυτό που μες στον ύπνο μας, όπως και στον υπνωτισμό, αποσπάται από το υλικό σώμα και μεταφέρεται σε μεγάλες αποστάσεις. Παρατηρεί, καταλαβαίνει πράγματα που δεν πέφτουν ποτέ στην αντίληψη του σώματος. Το περίπνευμα έχει τις αισθήσεις του ανάλογες μ’ αυτές του σώματος, αλλά μια δύναμη πολύ πιο μεγάλη. Αποτελείται από ρευστά, σαν την ομίχλη. Μα δεν 
εμφανίζεται, δεν υλοποιείται παρά με την άμεση συμπαράσταση ενός διαμέσου», έγραφε ο Γάλλος φιλόσοφος Λεόν Ντενίς στο βιβλίο του «Μετά το θάνατο. Έκθεση πάνω στην αρχή των πνευμάτων».
Ο Λεόν Ντενίς θεωρείται ο πρόδρομος των πνευματικών (spiritual) Γάλλων φιλόσοφων (1846-1927).
Δεκάδες παραδείγματα μοιράζεται η επιστήμη σε πολλά βιβλία best seller όπου μας διηγείται μεταθανάτιες εμπειρίες ασθενών που επιβεβαιώνουν μιαν άλλη διάσταση μετά τη ζωή στη γη, όταν η καρδιά παύει να χτυπά.
Το «πίστευε και μη ερεύνα» δεν ισχύει πλέον για τους new age researchers οι οποίοι προσπαθούν να βρουν απαντήσεις σε υπαρξιακά ερωτήματα για το μεταθανάτιο στάδιο της ψυχής και ανακαλύπτουν ότι υπάρχει συνέχεια.
Η σιγουριά με την οποία κάποιοι ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει Θεός και συνέχεια της ψυχής μετά τον θάνατο είναι γελοία. Μπορεί να είναι σεβαστή ως αντίληψη, αλλά δεν μπορεί να διακατέχεται από σιγουριά την στιγμή που δεκάδες πλέον βιβλία έρχονται μέσα από αναλύσεις και γεγονότα να ανατρέψουν την θεωρία των υπαρξιστών ότι όλα τελειώνουν με τον θάνατο.
Αν η θρησκεία έχει δεχθεί αλλοιώσεις, αν υπάρχει μια άλλη πιο φωτεινή αλήθεια στα απόκρυφα Ευαγγέλια την οποία μας έχουν κρύψει, αν η εκκλησία είναι ένας επιχειρηματικός θεσμός ο οποίος δεν έχει σχέση με τον Θεό, αν η θρησκεία των Χριστιανών έχει πολλά κοινά με την μυθολογία, όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με την ύπαρξη του Θεού, με την αθανασία της ψυχής. Όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με την μεταφυσική την οποία οι ορθολογιστές αρνιούνται να δεχθούν έστω ως πιθανότητα.
Ένας σπουδαίος Κύπριος επιστήμονας ο οποίος διαπρέπει στην Αμερική, ο Δρ Κυριάκος Μαρκίδης, ανάμεσα στα δεκάδες βιβλία του, τα μεταφρασμένα σε πολλές γλώσσες, έχει γράψει και τον «Μάγο του Στροβόλου». Ο Δρ Κυριάκος Μαρκίδης είναι καθηγητής της κοινωνιολογίας των θρησκείων σε πανεπιστήμιο στην Αμερική. Μέσα από τα βιβλία του μιλά για την θρησκεία και μέσα από το βιβλίο για τον μάγο του Στροβόλου μας αναλύει τα «μεταφυσικά έργα» του Κύπριου μάγου τα οποία ήταν γνωστά στο νησί.
Τι θέλω να πω με αυτό; Θέλω να τονίσω ότι απέναντι από τους υπαρξιστές και τους άθεους, απέναντι από τους ορθολογιστές οι οποίοι διατυμπανίζουν ότι δεν υπάρχει τίποτα μετά τον θάνατο, δεν υπάρχει θεός, δεν υπάρχει κάτι μεταφυσικό σ’ αυτό τον κόσμο, υπάρχουν μόνο όσα βλέπουμε, πέρα λοιπόν από αυτούς όλους, υπάρχει μια άλλη μερίδα επιστημόνων, συγγραφέων, ερευνητών, ανθρώπων που επιμένουν ότι «δεν είναι μόνο όσα βλέπουμε». Και δεν εννοώ την κοπελιά που τρώει ποπ κορν, παρακολουθεί το «Ghost Whisperer» και πιστεύει στα φαντάσματα (αν και ομολογώ πως κι εμένα μου αρέσει η εν λόγω τηλεοπτική σειρά). Εννοώ σοβαρούς ανθρώπους οι οποίοι έχουν ασχοληθεί πραγματικά, σοβαρά και μεθοδευμένα με το θέμα του Θεού και της μεταφυσικής.
Σε αυτά λοιπόν τα debates αν υπάρχει θεός, αν δεν υπάρχει, αν υπάρχει μεταφυσική ή όχι, κανένας έξυπνος άνθρωπος δεν μπορεί να παρουσιάζεται με απόλυτη σιγουριά.
Στο κάτω κάτω υπάρχει μια Ιρλανδική παροιμοία η οποία λέει : «Ο Θεός υπάρχει γι αυτούς που τον πιστεύουν και δεν υπάρχει γι αυτούς που δεν τον πιστεύουν».
Ας βαδίζει λοιπόν ο καθένας με τα πιστεύω του.
Η αλήθεια θα φανεί με το τέλος της ζωής του καθενός….. ίσως πάλι η αλήθεια να φαίνεται ήδη από το φως που διακατέχει την ζωή αυτών που ανήκουν στο ένα στρατόπεδο και το φως ή σκοτάδι που διακατέχει την ζωή των άλλων στο αντίπερα στρατόπεδο. Ε;
Γ.Δ
