Θεόδωρος Φιλίππου: «Ο χώρος της The O Gallery είναι πάντα ανοικτός για όλους»

Ο Θεόδωρος Φιλίππου, ο ιδιοκτήτης της γκαλερί The O Gallery στην Λάρνακα, μιλά στο skalatimes για τον πολιτισμό, την τέχνη, τους καλλιτέχνες στην πόλη μας, για την πόλη μας και την σχέση της με τον πολιτισμό. 
Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, ανάμεσα σε άλλα ο Θεόδωρος Φιλίππου τονίζει: «Σίγουρα χρειάζεται διαπαιδαγώγηση ο κόσμος όσον αφορά στις τέχνες. Αυτό ξεκινά από την εκπαίδευση (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια εκπαίδευση). Μέχρι τώρα είχα μόνο μια επίσκεψη στη γκαλερί από μαθητές τοπικού κολλεγίου, κανένα δημόσιο ή ιδιωτικό δημοτικό, γυμνάσιο ή λύκειο. Η απάντηση από όλους είναι πάντα η ίδια, ότι πρέπει να πάρουν άδεια από τους γονείς, από τον έναν ή τον άλλον».

Της Γιώτας Δημητρίου

Θεόδωρε πότε ξεκίνησε η λειτουργία της γκαλερί The O Gallery στη Λάρνακα;
Η γκαλερί ξεκίνησε να λειτουργεί το Δεκέμβριο του 2020.

Ποια η δική σου σχέση με την τέχνη;
Πάντα αγαπούσα την τέχνη. Στο σχολείο ήταν ένα από τα αγαπημένα μου μαθήματα. Πιο σοβαρά άρχισα να ασχολούμαι στα 21 μου. Είχα πάρει την πρώτη μου δουλειά και μπορούσα να διαθέσω κάποια χρήματα για την αγορά έργων τέχνης. Πήγαινα σε όλες τις εκθέσεις στη Λάρνακα και σε ορισμένες στη Λευκωσία. Μου δόθηκε έπειτα η ευκαιρία να ταξιδέψω εκτενώς σε Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική όπου είχα την ευκαιρία να δω σημαντικές εκθέσεις και μουσεία. ´Εκανα πρόγραμμα από πριν και διάλεγα το τι θα έβλεπα και πότε.

Πως επιλέγεις -αν επιλέγεις- τους καλλιτέχνες που φιλοξενείς στην γκαλερί; Υπάρχουν κάποια κριτήρια;
Για εμένα βασικό κριτήριο στην επιλογή καλλιτεχνών είναι εάν αυτό που βλέπω μου αρέσει. Δεν αποφασίζω σχεδόν ποτέ χωρίς να δω τα έργα προηγουμένως από κοντά, στη φυσική τους μορφή, εκτός και εάν γνωρίζω τη δουλειά του καλλιτέχνη. Οι φωτογραφίες δυστυχώς δεν μπορούν να αποδώσουν τα πραγματικά χρώματα, την ποιότητα και το μέγεθος ενός έργου τέχνης. Το επόμενο στάδιο είναι η συζήτηση με τον καλλιτέχνη σχετικά με το προς τα που θα ήθελε και θα ήθελα να επικεντρωθεί η έκθεση ως προς το θέμα, το μέγεθος,τον αριθμό των έργων κτλ. 

Οι δικοί σου αγαπημένοι καλλιτέχνες ποιοι είναι; 
Έχω πάμπολλους αγαπημένους καλλιτέχνες. Ο κάθε ένας διαφορετικός από τον άλλο και από διαφορετικές εποχές. Ένας από τους πιο αγαπημένους μου καλλιτέχνες είναι ο Francis Bacon. Λατρεύω την εσωτερικότητα των έργων του, τη χρωματική του αντίληψη, την οριοθέτηση του χώρου καθώς και την απαράμιλλη ικανότητά του να εκφράζει τον εσωτερικό του κόσμο χωρίς να ασχολείται με το κατά πόσο αρέσει.  

Ποιος είναι ο χαρακτήρας που θέλεις να διατηρεί η γκαλερί; Πέρα από τις εκθέσεις διοργανώνονται ή θα διοργανώνονται στο μέλλον και κάποιες συναντήσεις / διαλέξεις περί τέχνης στο χώρο;
Για εμένα πρώτιστο μέλημα είναι να διατηρήσω υψηλή την ποιότητα των παρουσιάσεων στο χώρο μου. Πιστεύω παρά πολύ στους νέους καλλιτέχνες γιατί βρίσκω τον τρόπο σκέψης , λειτουργίας και έκφρασής τους να είναι διαφορετικός από τον δικό μου και αυτό αποτελεί μια πρόκληση, ένα μέσο εκμάθησης και ενημέρωσής μου στις νέες τάσεις της τέχνης. Δεν έχω διοργανώσει συναντήσεις ή διαλέξεις περί τέχνης αλλά είμαι πάντα ανοικτός σε προτάσεις για διοργάνωση.

Ποιο είναι το δικό σου όραμα για την γκαλερί The O Gallery;
Το όραμά μου είναι τεράστιο. Ελπίζω πως κάποτε θα καταφέρω να το πραγματοποιήσω. Προς το παρόν έχει γίνει το πρώτο βήμα. Θέλω να εξελίσσομαι , να διορθώνομαι και να βελτιώνομαι μέσα από τις εμπειρίες μου στο χώρο. Θέλω να κτίζω πάνω στην εμπιστοσύνη και την αγάπη που μου δείχνει το κοινό και οι καλλιτέχνες.

Πως επηρέασε η πανδημία τα τελευταία 2-3 χρόνια τον κόσμο της τέχνης;
Θα έλεγα ότι η πανδημία άλλαξε ορισμένα πράγματα αλλά όχι δραματικά, τουλάχιστον στην Κύπρο. Διεθνώς είδα μια στροφή προς τις διαδικτυακές εκθέσεις αλλά αυτό σίγουρα δεν μπορεί να αντικαταστήσει ποτέ την εμπειρία του να δεις μια έκθεση στο χώρο της γκαλερί. Η ατμόσφαιρα και η ενέργεια που δίνει μια έκθεση σε συνύπαρξη με το χώρο της γκαλερί δεν μπορεί να να αποδοθεί και ταυτόχρονα να αντικατασταθεί από το διαδίκτυο. Είναι σαν να βλέπεις μια φωτογραφία της Ακρόπολης στην Αθήνα. Θαυμάζεις την ομορφιά της αλλά μόνο όταν βρίσκεσαι εκεί μπορείς να νιώσεις το ρίγος, την ενέργεια και τη συγκίνηση που προκαλεί, νομίζω σε κάθε Έλληνα.

Έζησες αρκετά χρόνια στο εξωτερικό. Το να διατηρείς την δική σου γκαλερί στην Λάρνακα πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι, σε σχέση με το Λονδίνο στο οποίο ζούσες;
H ζωή στην Κύπρο είναι σίγουρα πιο εύκολη. Πρέπει κάποιος να ζήσει εκτός Κύπρου για να μπορέσει να εκτιμήσει πολλά πράγματα τα οποία καμία άλλη μεγαλούπολη ή χώρα δεν μπορεί να προσφέρει. Το να έχω γκαλερί στην Κύπρο είναι αρκετά δύσκολο. Η δυσκολία βρίσκεται κυρίως στο γεγονός ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για τα εικαστικά. Υπάρχει μια μικρή μερίδα που πραγματικά απολαμβάνει και εκτιμά την τέχνη. Πολλοί ίσως νομίζουν ότι με το απλά να δουν μια έκθεση στη γκαλερί πρέπει να πάρουν κάτι. Συχνά πυκνά παίρνω τηλεφωνήματα από κόσμο που ρωτά για το πόσο κοστίζει η είσοδος. Είναι πραγματικά κρίμα που κάποιοι δεν κάνουν καμία απολύτως προσπάθεια να ζήσουν κάτι νέο, να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό. Ο κόσμος ενδιαφέρεται περισσότερο για το περιτύλιγμα και όχι για το περιεχόμενο.

Πιστεύεις ότι ο κόσμος, της Λάρνακας και γενικότερα της Κύπρου, χρειάζεται διαπαιδαγώγηση όσον αφορά τις τέχνες αλλά και την εκτίμηση προς τους καλλιτέχνες;
Σίγουρα χρειάζεται διαπαιδαγώγηση ο κόσμος όσον αφορά στις τέχνες. Αυτό ξεκινά από την εκπαίδευση (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια εκπαίδευση). Μέχρι τώρα είχα μόνο μια επίσκεψη στη γκαλερί από μαθητές τοπικού κολλεγίου, κανένα δημόσιο ή ιδιωτικό δημοτικό, γυμνάσιο ή λύκειο. Η απάντηση από όλους είναι πάντα η ίδια, ότι πρέπει να πάρουν άδεια από τους γονείς, από τον έναν ή τον άλλον.