Όταν νιώθεις ότι όλα είναι ίδια, ότι είσαι στάσιμος και πως τίποτα δεν μοιάζει να έχει νόημα…
Όταν από την πολλή ασφάλεια βουρκιάζεις και απεγνωσμένα ψάχνεις διέξοδο, τότε…
Πρωτοτύπησε!
Διάβασε τα βιβλία που δεν έχεις ξαναδιαβάσει, κάνε βόλτες σε μέρη που δεν έχεις ξαναβρεθεί.
Δες ταινίες που δεν έχεις ξαναδεί, ταξίδεψε σε μέρη που δεν έχεις διανοηθεί.
Επισκέψου μουσεία, δες παραστάσεις, παρακολούθησε ενδιαφέροντα σεμινάρια. Βούτα μέσα στην τέχνη.
Γίνε εθελοντής, δοκίμασε καινούριες γεύσεις, πάρε το πτυχίο που έχεις αφήσει στη μέση, στείλε βιογραφικά σε οργανισμούς που πραγματικά σε ενδιαφέρουν.
Βάλε ρούχα που δεν έχεις ξαναβάλει, κούρεψε τα μαλλιά σου όπως δεν τα έχεις ξανακόψει.
Άκου μουσική που δεν έχεις ξανακούσει, χόρεψε σε ρυθμούς που ποτέ δεν έχεις χορέψει.
Κινήσου σε στέκια στα οποία δεν έχεις ξαναβρεθεί, γνώρισε ανθρώπους μακριά από την κουλτούρα και τη φιλοσοφία ζωής σου.
Μίλα πρώτος, πιάσε την κουβέντα μαζί τους κι έπειτα άκου. Άκου με προσοχή. Άκου για να μάθεις και όχι για να μιλήσεις.
Μην περιμένεις να περάσει η φάση. Δεν περνάει η άτιμη μόνη της. Αντίθετα, περνάει ο καιρός, ο ένας χρόνος, τα δύο χρόνια, τα πέντε, τα δέκα, τα είκοσι, και τίποτα δεν αλλάζει.
Εκτός κι αν πρωτοτυπήσεις.
Κάνε το άλογο, το παράλογο, το άλλο, το αντίθετο. Το διαφορετικό.
Ας μη γνωρίζεις τι ακριβώς και γιατί. Γνωρίζει αυτό. Εμπιστεύσου το.
Και κάποια στιγμή θα έρθει η πρόταση, θα έρθει η γνωριμία, θα έρθει η συνειδητοποίηση: «Αυτό είναι. Μα πώς στο καλό δεν το είχα ανακαλύψει τόσο καιρό;»
Και τότε θα ξέρεις. Θα ξέρεις και το «τι» και το «γιατί», μα κυρίως το «πώς».
Πώς να ζήσεις τη ζωή που πάντα ονειρευόσουν. Κάθε μέρα, μια γιορτή.
Τίποτα λιγότερο δεν αξίζει σε μια θνητή ζωή.
Και είναι αυτός ο μόνος τρόπος για να γίνει τελικά… αθάνατη!»
-Το Μανιφέστο της Διαφορετικότητας-Έκπληξης-
Νικόλας Σμυρνάκης
(απόσπασμα από το βιβλίο του «Η ΑΛΗ8ΕΙΑ» σελ. 151)
