Βιβλιοκουβέντες, Τετ Α Τετ με ένα παιδικό Βιβλίο “Πέντε Ευχές και Ένα Αστέρι”

Γράφει η βραβευμένη συγγραφέας και εκπαιδευτικός
Αναστασία Ξενοφώντος  Γαιτάνου

Ο σημερινός μας καλεσμένος δεν είναι μόνο Αστεράτος αλλά και γεμάτος ευχές. Τρελαίνομαι για ευχές, για δώρα και εκπλήξεις. Ας δούμε τι έχει να μας πει.

Ταυτότητα βιβλίου

Τίτλος: Πέντε ευχές κι ένα αστέρι

Συγγραφέας: Φυτούλα Βακανά

Εικονογράφηση: Αιμιλία Κονταίου

Ηλικίες: 3+

Εκδόσεις: Τελεία

Σας καλωσορίζουμε στη βιβλιοπαρέα μας. Πόσο χαρούμενοι είμαστε που θα μιλήσουμε μαζί σας για ένα θέμα που αγαπάμε πολύ, τις ευχές και τα αστέρια. 

Όλοι λατρεύουμε τις ευχές. Εσείς που ζήσατε μαζί τους θα μας βοηθήσετε να τις γνωρίσουμε καλύτερα;
Φυσικά. Είμαι στη διάθεσή σας.

Μια ευχή μιλάει και λέει….
«Στο χέρι σας είμαι!»

Χαίρομαι όταν…
ανακαλύπτω ομορφιά: καινούρια βιβλία που γίνονται αγαπημένα, νέα τραγούδια που ακούω οn repeat, υπέροχους ανθρώπους που ονομάζω πια φίλους μου…

Σιχαίνομαι…
ό,τι έρπεται, γι’ αυτό δεν πηγαίνω κάμπιγκ!

Φοβάμαι…
«όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα».

Θυμώνω…
όταν κάτι δεν πάει όπως το σκέφτηκα, αλλά μετά καταλαβαίνω πως μπορεί να με οδηγήσει κάπου όπου είναι απροσδόκητα όμορφα.

Πού ζει μια ευχή και ποιο είναι το ταξίδι που κάνει μέχρι να πραγματοποιηθεί;
Η ευχή είναι η δική μας προσπάθεια να γίνουμε πιο ευτυχισμένοι. Μπορεί να θεωρούμε ότι αυτό θα το πετύχουμε αποκτώντας το ένα ή το άλλο υλικό αγαθό, ταξιδεύοντας σε μέρη μακρινά ή πετυχαίνοντας κάποιο επαγγελματικό μας στόχο. Καμιά φορά οι ευχές πραγματοποιούνται, κάποιες άλλες όχι. Το σημαντικό είναι να κατανοήσουμε ότι ο μόνος που μπορεί να κάνει τις ευχές μας πραγματικότητα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Και ότι καλό είναι να κοιτάξουμε τις ζωές μας και να είμαστε ευγνώμονες για όσες ευχές μας κατορθώσαμε να πραγματοποιήσουμε μέχρι σήμερα.

Ω τι σπουδαίο, να πιστέψουμε ότι εμείς οι ίδιοι μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τις ευχές μας. Πώς νιώθει άραγε ένα παιδί όταν του ζητά κάποιος να κάνει μια ευχή;
Νομίζω πως τα παιδιά ζουν ακόμα σε ένα χωροχρόνο όπου όλες οι ευχές έχουν τη δύναμη να γίνουν πραγματικότητα. Ίσως γι’ αυτό τους φαίνεται παράξενο όταν κάποιος τους καλεί να εκφράσουν μια από τις ευχές τους. Στο μυαλό τους οι ευχές έχουν ήδη γίνει πραγματικότητα.

Τι ωραία να ήμουν και πάλι παιδί!
Υπάρχουν καλές και κακές ευχές; Δύσκολες και εύκολες;
Οι ευχές μας δείχνουν πάντα ποιοι είμαστε, ποιο είναι το αξιακό μας σύστημα και ποιες οι προτεραιότητές μας. Δεν υπάρχουν από μόνες τους, γεννιούνται από τις δικές μας ελλείψεις ή τα δικά μας όνειρα. Όσο πιο ολοκληρωμένος ο άνθρωπος, όσο πιο συναισθηματικά ώριμος, τόσο οι ευχές του θα είναι όμορφες και θα στοχεύουν σε ωραία πράγματα.

Απόσπασμα: «Το επόμενο βράδυ ο Ηλίας επέστρεψε στο σπίτι μαζί με τη μαμά και τον μπαμπά. Ο δρόμος ήταν άδειος και σκοτεινός. Ξαφνικά ο μπαμπάς πάτησε φρένο. Στην άκρη του δρόμου έλαμπε ένα εκτυφλωτικό φως. Ο μπαμπάς κατέβηκε για να δει από κοντά. Φώναξε στη μαμά: «Δε θα το πιστέψεις!» Ήταν ένα πεφταστέρι!» Και το πεφταστέρι; Τι όμορφο που είναι! Πώς είναι εκεί πού ζει. Γιατί πέφτει στη γη;
Το πεφταστέρι είναι φτιαγμένο από το μαγικό υλικό που πλάθει τα παραμύθια. Πέφτει στη γη για να γίνει η αφορμή να ξεκινήσουν καινούριες ιστορίες, να ειπωθούν ανείπωτες ευχές…

Γίνεται ο Ηλίας να μην μπορεί να σκεφτεί μια ευχή; Πώς γίνεται αυτό; Μήπως είναι άρρωστος;
Kαμιά φορά γινόμαστε άπληστοι και με τις ευχές μας. Ευχόμαστε να γίνει κάτι, να πετύχουμε το ένα ή το άλλο. Τη στιγμή που θα το πετύχουμε, νιώθουμε μια στιγμιαία ικανοποίηση και αμέσως μια νέα ευχή γεννιέται και ο κύκλος συνεχίζεται. Ίσως το να είμαστε ευγνώμονες με ό,τι ζούμε και να μην μπορούμε να σκεφτούμε κάποια ευχή που θα μας κάνει πιο χαρούμενους/ πιο ευτυχισμένους/πιο…πιο…να είναι η πιο ώριμη εκδοχή μας.

Μακάρι όλοι να μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε τις ευχές όπως έκανε και ο Ηλίας. Ποια ευχή νομίζετε ότι πρέπει να κάνουμε όλοι οι άνθρωποι της γης;
Μια ευχή που πιστεύω θα κάνει τον κόσμο μας καλύτερο είναι ο καθένας να ασχολείται με τον εαυτό του, να ψάχνει και να βρίσκει τρόπους να τον βελτιώσει και να αφήσει και τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Καταναλώνουμε τόσο πολύ χρόνο ασχολούμενοι με τους άλλους, που ξεχνάμε να δουλέψουμε τα δικά μας λάθη και αδυναμίες.

Φανταστείτε έναν κόσμο που ο καθένας θα προσπαθούσε να βελτιώσει τον εαυτό του. Ας ευχηθούμε λοιπόν αυτό να γίνει πραγματικότητα.
Δε θα μπορούσαμε να μη μιλήσουμε για τις εικόνες που κοσμούν τις σελίδες σας. Αχ, αυτές οι εικόνες. Είναι τόσο ζωντανές…Αλήθεια αν ζωγραφίζατε μια ευχή πώς θα τη φτιάχνατε; 
Με φωτεινό λευκό πάνω σε σκούρο φόντο, σαν τα αστέρια.

Ποια είναι η αγαπημένη σας στιγμή στο παραμύθι;
Όταν ο μικρός Ηλίας κοιμάται αγκαλιά με το βάζο με το πεφταστέρι. Μου δημιουργεί μία θαλπωρή αυτή η σκέψη.

Αν είχατε ένα πεφταστέρι για μια ολόκληρη μέρα τι θα κάνατε;
Θα το έδινα στα παιδιά μου, αυτά θα ήξεραν τι να κάνουν.

Ενδιαφέρουν κι αυτά:

* Ποια είναι όμως η Φυτούλα Βακανά;

Η Φυτούλα Βακανά είναι εκπαιδευτικός. Το βιβλίο που συνέγραψε με την Ανθή Πειραία “Κωδικός Π.Α.Ρ.Ε.Α – Μυστήριο στο σχολείο” έλαβε το Κρατικό Βραβείο. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν δύο βιβλία της: «Κωδικός Π.Α.Ρ.Ε.Α.- Το μυστήριο της παράξενης βροχής» για παιδιά 9 χρονών+ και το εφηβικό της μυθιστόρημα: « Ο Στέφανος, η εκδρομή και άλλες έγνοιες για την Άννα Χ.» Και τα δύο συμπεριλήφθηκαν στη βραχεία λίστα για Κρατικό Βραβείο Νεανικής Λογοτεχνίας. Θεατρικά της για παιδιά έχουν βραβευτεί από τον ΘΟΚ και τον ΚΣΠΝΒ. Το καινούριο της παραμύθι «Πέντε ευχές και ένα αστέρι» για ηλικίες 3+ κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Τελεία. Έχει δημιουργήσει το Πουά Blogάκι, ένα μπλογκ για προώθηση της φιλαναγνωσίας, όπου παρουσιάζει βιβλία για παιδιά και για ενήλικες.

*Ας γνωρίσουμε και την εικονογράφο. Αυτή είναι η Αιμιλία Κονταίου.

Η Αιμιλία Κονταίου γεννήθηκε το 1984 στο Ηράκλειο Αττικής. Ζωγραφίζει από παιδί, διαβάζει, τραγουδάει, παίζει μουσική και βλέπει πολλά animation και ταινίες. Αποφοίτησε με έπαινο από την σχολή του ΑΚΤΟ στην Αθήνα, στο τμήμα του κόμικς και έχει διακριθεί με το 2ο βραβείο νέων ταλέντων του περιοδικού «9» της Ελευθεροτυπίας.
Έχει εικονογραφήσει περισσότερα από 40 βιβλία και κάθε φορά που μία καινούρια ιστορία έρχεται στα χέρια της, έχει τον ίδιο ενθουσιασμό και χαρά που είχε όταν έκανε την πρώτη της ζωγραφιά. Παράλληλα διδάσκει εικονογράφηση και κόμικς στη σχολή του ΑΚΤΟ και στα εκπαιδευτήρια Πλάκα σε παιδιά και ενήλικες.
Tο 2013 εικονογράφησή της συμπεριελήφθη στο ημερολόγιο της παγκόσμιας βιβλιοθήκης νέων Μονάχου (Arche Kinder Kalender 2013). 

Share:

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on pinterest
Pinterest
Share on linkedin
LinkedIn
On Key

Related Posts

Νότα Αβρααμίδου υποψήφια για τη Σχολική Εφορεία Λάρνακας-Λιβαδιών-Ορόκλινης (ψηφοδέλτιο ΔΗΚΟ): “Στα σχολεία μας πρέπει να υπάρχει συμβατική αρμονία και όχι παραφωνία”

Νότα Αβρααμίδου: “Όραμα μου είναι να δω τα σχολεία μας να γίνονται τόποι χαράς, για όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά, για όλα” Η μουσικός Νότα Αβρααμίδου,

Η μεγαλύτερη πολιτιστική πανδαισία στη πλατεία Ζουχούρι: Το φεστιβάλ Needle παρουσιάζει το lineup της πρώτης έκδοσης της διοργάνωσης της

Έξι εβδομάδες εξερεύνησης του πολιτιστικού πλούτου της Λάρνακας οδήγησαν στο σήμερα: το Needle 2024 με χαρά ανακοινώνει ολόκληρο το lineup του φεστιβάλ του. Το Σάββατο

error: Content is protected !!