Γράφει ο David Fowles
david@skalatimes.com
Να ‘μαστε και πάλι μπροστά από την στήλη που δεν έγραψα ακόμη.
Μια ακόμη προσπάθεια να βάλω τις σκέψεις και τα αισθήματα μου σε… ηλεκτρονική μορφή ώστε να φθάσουν σε εσάς που για κάποιο λόγο διαβάζετε αυτά που γράφω τώρα.
Μια Παρασκευή στο γραφείο.
Όλοι περιμένουν την ώρα που θα «παίξει το κουδούνι» για να σχολάσουν να πάνε σπίτι. Ορισμένοι έχουν τελειώσει την δουλειά τους και ψάχνουν τρόπους να περάσει η ώρα, άλλοι την κάνουν χαλαρά και άλλοι τρέχουν για να προλάβουν να τελειώσουν πριν το «κουδούνι χτυπήσει».
Η ατμόσφαιρα στην δουλειά του γραφείου είναι κάπως πιο σκληρή από την πραγματικότητα. Είναι σαν να υπάρχει μια ομίχλη, σαν να μπορείς να την χτυπήσεις ή να την κόψεις με το μαχαίρι.
Οι περισσότεροι είναι «αναγκασμένοι» να ντυθούν λίγο παραπάνω, να ξυριστούν, ή αν είναι γυναίκες να βαφτούν.
Ο κάθε ένας θέλει να δείξει ότι η δουλειά του είναι… καλή. Υπάρχει μια τέτοια ένταση τέλος πάντων
Υπάρχουν όντως και οι αυθεντικοί άνθρωποι και υπάρχουν κι αυτοί που ξέρεις ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί τους.
Φυσικά μπορεί να “ζουν αλλού” αυτοί οι άνθρωποι και γι αυτό να μην είναι ο εαυτός τους. Ή μπορεί η προσωπική τους ζωή να είναι τόσο ωραία και τόσο αληθινή αλλά να πρέπει να έρθουν και δουλειά.
Ένα περίπου όπως όλοι μας.
Η δουλειά και το σχολείο, ένας χώρος ο οποίος θα μπορούσε να ήταν καλύτερος. Ώστε το μυαλό μας να είναι πάντα εδώ και εμείς να είμαστε πάντα με το μυαλό μας.
Με το μυαλό μας λοιπόν, και εύχομαι να περάσουμε όλοι μας ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο.
