The Factory Lad
Γράφει η Γιώτα Δημητρίου
(Η Γιώτα είναι απόφοιτος θεατρικών σπουδών και σήμερα βρίσκεται στο δεύτερος έτος του διδακτορικού της στο Πανεπιστήμιο του Bristol. Το PhD της ονομάζεται: An Exhibition of Hidden Stories – The Lives of Others – Research into methods of staging an oral history archive)
Τη Δευτέρα είδα το προεκλογικό ντιμπέϊτ (όπως το ονομάσανε). Παρακολουθώντας το, μου θύμησε την θεατρική μορφή μελόδραμα και πιο συνγκεκριμένα το θεατρικό του John Walker το The Factory Lad του 1832. Θα αναρωτιέστε τι σχέση έχει μια προεκλογική συζήτηση με ένα θεατρικό κομμάτι, το συγκεκριμένο γεννήθηκε σε μια Βικτωριανή Αγγλία στις αρχές του σοσιαλιστικού δράματος και ακόμα στις αρχές μιας βιομηχανικής επανάστασης, όπου οι κοινοί εργάτες αγωνίζονταν για το ψωμί τους ανταγωνίζοντας το φθηνότερο εργατικό δυναμικό των μηχανημάτων.
Το έργο παρουσιάζει προ-υπάρχουσες εντάσεις γύρω από το εργοστασιακό σύστημα, την τάξη, συγκρούσεις και κοινωνικές ανησυχίες σε σχέση με την εκβιομηχάνιση που οξύνθηκε με την εντατικοποίηση της μηχανοποιημένης παραγωγής κατά το δεύτερο του 19ου αιώνα. Ο θεατρικός συγγραφέας μετατρέπει ιστορικά γεγονότα σε λογοτεχνικές αναπαραστάσεις. Μας δείχνει ένα βίαιο θέαμα και επικεντρώνεται σε κοινωνικά προβλήματα, που παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να τονίσει εγγενείς ηθικές συγκρούσεις και αντιφάσεις.
Το The Factory Lad χαρακτηρίστηκε αρκετές φορές ως μελόδραμα διαμαρτυρίας. Η πλοκή επικεντρώνεται στην ιστορία 6 ανδρών που εργάζονται σε ένα εργοστάσιο, εκ των οποίων ο ένας είναι και ο πρωταγωνιστής. Οι 6 άνδρες απολύονται από τις θέσεις τους για να αντικαθίστανται από μηχανήματα. Ένα βράδυ, οι άνδρες αποφασίζουν να κάψουν το εργοστάσιο με σκοπό να πάρουν εκδίκηση. Αφού όπως είπαν και οι ίδιοι “οι πλούσιοι δεν νοιάζονται για τους φτωχούς… δεν έχουν καρδιά, θα αφήσουν τις γυναίκες και τα παιδιά μας να λιμοκτονήσουν, να κλέψουν και να ζητιανεύουν”. Ακολουθεί ένα άγριο κυνηγητό με την αστυνομία να ψάχνει τους φυγάδες και τους βλέπουμε ξαφνικά σε ένα δικαστήριο μπροστά από το πρώην αφεντικό τους και τον δικαστή ζητώντας ελεημοσύνη. Το έργο μου θυμίζει τις προεκλογικές συζητήσεις βασικά τα προβλήματα που τρομοκρατούν την εποχή μας διότι τα θέματα που αναδεικνύει μεσα απο τα λόγια των ηρώων αμφισβητούν τον νόμο και τη δικαιοσύνη. Για παράδειγμα, απόσπασμα άπό τα λόγια ενός απο τους 6άνδρες την ώρα που διαδραματίζεται η δίκη του λέει ο δικαστής: The law is made alike for poor and rich. Και αυτός απαντάει: Is it? Why then, does it so often lock the poor man in jail, while the rich man goes free?
Τα λόγια του 1832 δυστυχώς, συσχετίζονται πολύ με καταστάσεις του σήμερα…. εγγενείς ηθικές συγκρούσεις και αντιφάσεις.