Γράφει η Μαλβίνα Ιωάννου
Τα ταξίδια μου δεν ήταν απλά η θέα του Αγάλματος της Ελευθερίας, το νόμισμα που έριξα στην Fontana Di Drevi, το shopping στην Oxford Street, το Hollywood Blvd , η Ακρόπολη, ο Λευκός Πύργος, τα παιχνίδια στο Disneyland στο Orlando, οι γόνδολες στην Βενετία, η πλατεία του Αγίου Στεφάνου στην Βιέννη, τα δειλινά στο Saint Tropez και οι παραλίες στην Νίκαια…
Τα ταξίδια μου ήταν κάτι περισσότερο, ήταν η αίσθηση της φυγής. Εκείνο το αχαλίνωτο πάθος της ψυχής για ζωή. Εκείνα τα «αντίο». Τα ταξίδια μου ήταν η διεύρυνση των οριζόντων του χαρακτήρα μου. Οι εμπειρίες για «μεγάλωμα» της προσωπικότητας μου. Ήταν η απομάκρυνση από την πατρίδα-φυλακή για να την αγαπήσω από μακριά. Ήταν η απόσταση από αγαπημένα πρόσωπα για να τα πεθυμήσω και να τα ξαναγαπήσω.
Τα ταξίδια μου δεν ήταν ποτέ εκείνες οι φωτογραφίες που καταχωρώ στα ντουλάπια μου. Ήταν κάτι γεύσεις και κάτι μυρωδιές που φυλάχτηκαν μέσα μου βαθιά. Ήταν κάτι σκέψεις που πλανήθηκαν στο μυαλό και στην ψυχή μου. Και ήταν δικές μου σκέψεις, μα «ξενικές» συνάμα, ίσως γιατί είχαν μιαν διαφορά και μιαν ανωτερότητα επειδή γεννήθηκαν κάτω από ξένο ουρανό κι όχι κυπριακό.
Τα ταξίδια μου δεν ήταν ποτέ εκείνες οι βαλίτσες με τα Armani και τα μεταξωτά φουλάρια.
Ήταν τα βλέμματα των ντόπιων που με έβλεπαν σαν τουρίστρια και με γέμιζαν χαρά, γιατί τουρίστρια ίσον κάτι αλλιώτικο και εμένα μου άρεσε πάντα να είμαι αλλιώτικη. Τα ταξίδια μου ήταν πολλά και τα καυχιέμαι σαν τρόπαιο. Γιατί όλα με άγγιξαν. Όλα μου άφησαν κάτι μαγικό.
Σαν εραστές που σε εγκαταλείπουν αλλά αφήνουν πάνω σου μια γλυκιά προσωπική τους σφραγίδα. Σαν περαστικοί εραστές που στο όνομα τους χαζογελάς και χαίρεσαι….Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Ελβετία, Αυστρία, Τσεχία, Αγγλία, Ελλάδα, Γερμανία, Αμερική, …
Σαν εραστές φευγάτοι που η θύμηση τους σου χαρίζει ένα χαμόγελο γλυκό και το πέρασμα τους από την ζωή σου, σου «μεγάλωσε» την προσωπικότητα….
Αυτό ήταν τα ταξίδια μου…οι πιο φευγάτοι (και ίσως οι πιο σπουδαίοι) εραστές….
