Γράφει η Γιώτα Δημητρίου Δεν είμαι σίγουρη αν βρισκόμαστε στο λυκόφως ή στο απόλυτο σκοτείνιασμα της νύχτας. Έχω την πεποίθηση όμως, ότι βρισκόμαστε σε μια περίεργη καμπή του κόσμου, της ανθρωπότητας και της παγκόσμιας ιστορίας. Μετά από αυτή τη φάση, θα οδηγηθούμε σε ένα φωτεινό πρωινό μιας καινούριας (καλύτερης) εποχής. Τα σημερινά γεγονότα όσο … Read more Ξεφλουδισμένες Λέξεις “Η Ουτοπία του Μορ”
Robert Lepage Γράφει η Γιώτα Δημητρίου, (απόφοιτος Θεατρικών Σπουδών) O Robert Lepage είναι θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, ηθοποιός. Είναι επίσης και σκηνοθέτης κινηματογράφου. Κατάγεται από τη πόλη Κεμπέκ, είναι ένας από τους πιο τιμημένους καλλιτέχνες του performance και θεάτρου στον Καναδά. Επίσης, είναι ένας απο τους αγαπημένους μου επειδή χαρακτηριστικό του είναι να χρησιμοποιεί περίπλοκη τεχνολογία … Read more Σκέφτομαι Θέατρο “Robert Lepage”
“Αν είναι να ‘ρθει, θα ‘ρθει. Αλλιώς θα προσπεράσει.” Γράφει η Ρια Λοϊζου Δεν ήμουν και δεν θα γίνω ποτέ μίζερος άνθρωπος. Την μιζέρια και την αυτολύπηση δεν τις μπορώ, δεν τις αντέχω. Έχω μάθει στην ζωή μου να δέχομαι αυτά που μου συμβαίνουν και να μην παραπονιέμαι. “Περνώ απλά μια δύσκολη φάση.” “Θα το ξεπεράσω και … Read more H Ρία στη Χώρα των Θαυμάτων “Αν είναι να ‘ρθει…”
Γράφει η Μαλβίνα Ιωάννου Η ζωή μοιράζει τα χαρτιά μιας τράπουλας που λέγεται μοίρα. Κάποτε ενώ αναμένεις τζόκερ σου βγαίνει το χειρότερο χαρτί. Σημαδεμένη τράπουλα, ενός καθορισμένου πεπρωμένου. Μεμψιμοιρείς. Αλλιώς τα ήθελες τα πράγματα. Αμ! δεν είναι όπως τα θέλουμε καρδιά μου! Το παραμύθι για ένα σύμπαν που συνωμοτεί με τα θέλω μας, σταμάτα να … Read more Ένα Κλικ με το Μελάνι “Η τράπουλα της ζωής”
Γράφει ο Αλέξης Δημητρίου, Ιδιοκτήτης βιβλιοπωλείου Bibliocosmos Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει πλέον μετατραπεί σε “φαινόμενο” αφού μετά από πολύ σύντομο διάστημα της έκδοσης του, έγινε παγκόσμιο best seller, κάνοντας ρεκόρ σε πωλήσεις. Έχει ήδη μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, γνωρίζοντας παντού επιτυχία και σύντομα θα γυριστεί και σε ταινία, η οποία και αυτή αναμένεται να γνωρίσει … Read more Book for Thought “Πενήντα αποχρώσεις του γκρι”
Γράφει η Ρία Λοϊζου Θέλω να ταξιδεύω. Να περπατώ πολυ για να πάω στην άλλη άκρη της “άγνωστης” πόλης. Να πέρνω λεοφορεία και μετά αν χρειαστεί πλοιαράκι. Να βλέπω παντού κόσμο, να ζαλίζομαι… Μέσα στον πανικό και στην πολυκοσμία διακρίνω μια χαλαρότητα και χαμόγελα, πολλά χαμόγελα! Μ´ αρέσουν τελικά οι χαμογελαστοί άνθρωποι. Να χάνομαι στο … Read more Η Ρία στη Χώρα των Θαυμάτων “Άγνωστη πόλη”
Της Γιώτας Δημητρίου “Μη δίνεις αγώνες που είναι ήδη χαμένοι” μου είπε ο Α. με υφάκι 23χρονου που “εξυπνακίζει”. “Χαμένοι αγώνες είναι αυτοί που δεν δόθηκαν ποτέ”, απάντησα με καθόλου ταπεινό ύφος (αυτό το ύφος που υιοθετώ κάθε φορά που παπαγαλίζω κάποιο απόφθεγμα). Μετά θυμήθηκα το ρητό, που υπάρχει κάπου γραμμένο στους τοίχους του Savino … Read more Ξεφλουδισμένες Λέξεις “Αγώνες….”
Γράφει ο Αλέξης Δημητρίου, Ιδιοκτήτης βιβλιοπωλείου Bibliocosmos Σήμερα η στήλη φιλοξενεί την αυτοβιογραφία του θρυλικού κιθαρίστα Slash.Ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες της εποχής μας επιστρέφει εκεί που άρχισαν όλα και δίνει νέο περιεχόμενο στο τρίπτυχο “Σεξ, ναρκωτικά και Rock ‘n’ Roll”. Ύστερα από μια ξέφρενη πορεία στο ροκ τρένο της ψυχεδελικής μαγείας, ο κιθαρίστας των … Read more Book for Thought “Slash”
Γράφει η Μαλβίνα Ιωάννου Μερικές φορές το σπουδαίο τρένο του έρωτα έρχεται με stickers που δεν γράφουν fragile, αλλά impossible. Ο άλλος δεν είναι για σένα. Για τον Α ή Β λόγο. Εσύ κάθεσαι στο σταθμό και κοιτάς το βαγόνι.Θέλεις να πεταχτείς πάνω του, να πάρεις όλα τα ρίσκα κι όπου σε βγάλει. Είναι όλα … Read more Ένα κλικ με το μελάνι “Το σπουδαίο impossible τρένο του έρωτα”
Συγχορδία ανθρώπων (Γράφει ο Μ.Κ) Είναι οι φωνές μας σαν συγχορδία που επαναλαμβάνεται που αναπαράγεται που προσποιείται τη διαφορετική μα μένει πάντα η ίδια και απλά μεταμφιέζεται και απλά συγκαλύπτεται και απλά παλινδρομεί. Είμαστε κάτι ψυχές που συνωμότησαν να αφαιρέσουν το χαμόγελο από τα χείλη όσων βρήκαν το δικό τους καταφύγιο όσων έζησαν το θαύμα … Read more Οδός Ποίησης “Συγχορδία ανθρώπων”
ΝΑ ΓΛΕΠΕΤΕ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΑΣ Της Χριστιάνας Αδάμου Μακρή (από το Ξυλοφάγου) Μια μάνα που τα κότσιηνα της Κύπρου τα χωρκούκια έκαμε τζιαι εγέννησεν τέσσερα κοπελλούκια. Εδυσκολεύτηκε πολλά ώστι να τ’αναγιώσει γιατί εσσιήρεψεν μιτσιά τζι’η φτώσσι’ητούν καμπόση. Πριτζιά καρκιάς, πριτζιά του νου, έδωκεν τους καμπόσα μ’οι τρεις τους απορρίψαν τα, τη μάνα τους προδώσαν. … Read more Οδός Ποίησης “Ένα Κυπριακό ποίημα….”
Αρνούμε να πάω κάπου που θα είναι το ίδιο έργο σε επανάληψη. Αμφισβητώ τα ως τώρα δεδομένα μου. Γιατί να προσπαθώ κάτι που ξέρω οτι δεν προσπαθεί αυτό για μένα; Καλό θα ήταν να μάθω να αποζητώ την αγάπη εκεί που μου χαρίζεται και όχι εκεί που μου δίνεται κατόπιν αιτησής μου. Διότι ‘οτι χαρίζεται … Read more Η Ρια στη Χώρα των Θαυμάτων “Apathy as a state of being”
