“Αυτήν την περίοδο διδάσκουμε στη Γ´ Λυκειου τον θεματικό κύκλο «Παιδεία- Εκπαίδευση». Ένα από τα θέματα που προκύπτουν είναι «Τα προβλήματα του σημερινού σχολείου». Συζητώντας με τα 17χρονα παιδιά- σχεδόν όλα, κάθε χρόνο- με ρωτάνε: «Γιατί όσα λέμε και γράφουμε στην έκθεση αυτή δεν εφαρμόζονται ή και δε διορθώνονται;» Η απάντηση είναι σχεδόν απλοϊκή: Γιατί ένα υγιές σχολείο που διαμορφώνει προσωπικότητες ολοκληρωμένες με κριτική σκέψη «παράγει» σκεπτόμενους πολίτες. Και κάτι τέτοιοι είναι «επικίνδυνοι» για τους τύπους που σπεύδουν να προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, γιατί δεν το σκέφτηκαν στην Οξφόρδη!“
Γράφει η Μιράντα Ορθοδόξου
Αρθρογράφος SkalaTimes / Φιλόλογος
Η παιδεία προστατεύει τον άνθρωπο από κάθε προσπάθεια στέρησης της ελευθερίας μας. Η εκπαίδευση είναι βασικός φορέας παιδείας.
Η εκπαίδευση στην Κύπρο; Νοσεί. Ασθενεί. Εδώ και χρόνια. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο «χαροπαλεύει».
Πολλαπλά τα κτυπήματα τον τελευταίο καιρό. Είναι αλήθεια, ότι ο κορονοιός δυσκόλεψε κάθε προσπάθεια και καλή πρόθεση. Πέραν του γεγονότος αυτού όμως, πολλά σοβαρά γίνονται και περνούν από τις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες στο απυρόβλητο. Θυμίζω έτσι πρόχειρα την έναρξη της προηγούμενης σχολικής χρονιάς, όταν καθηγητές και δάσκαλοι μεταμορφώθηκαν σε μαραγκούς, κατασκευαστές, κουβαλητές, κτίστες και κάποιοι, πιο επιδέξιοι, σε ταχυδακτυλουργούς για να μπορέσουν οι μαθητές να μπουν στα σχολεία. Θυμίζω επίσης, ότι ενώ οι μαθητές έπρεπε να κρατούν με θρησκευτική ευλάβεια τις αποστάσεις στην τάξη, στην αυλή και όπου άλλου κινούνταν στο σχολείο ενώ φεύγοντας από εκεί, στριμώχνονταν στα λεωφορεία κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο. Πιθανότατα- ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ να ήταν ένας παράγοντας μετάδοσης του ιού. Και ένα ακόμα θέμα που αξίζει μνείας θεωρώ, είναι ότι, μεσούσης της σχολικής χρονιάς, ανακοινώθηκε από τον «λαοφιλή» υπουργό πως οι εξετάσεις Γ´ Λυκείου της επόμενης χρονιάς θα γίνουν με διαφορετικό τρόπο απ´ ότι άλλες χρονιές- γιατί βέβαια αυτό ήταν το βασικό μας πρόβλημα στη διάρκεια της περσινής χρόνια που έμοιαζε με πενταετή θητεία στις Ειδικές Δυνάμεις (δε θα μπω σε λεπτομέρειες διότι δεν είναι αυτό το θέμα τώρα). Και τέλος κάτι «μικρό κι ασήμαντο» ήταν και το θέμα που προέκυψε με τον διευθυντή Γυμνασίου που απέκλεισε μαθήτρια με καταγωγή από την Αφρική από την αποφοίτησή της για «τρίχες».
Τώρα έρχεται στην επιφάνεια το σκίσιμο σελίδων από βιβλίο Αγγλικών επειδή παρουσιάζει τη Φρίντα Κάλο αλλά κυρίως τον Κεμάλ Αττατουρκ ως σύμβολα ηγετών που αναμορφώσαν την κοινωνία. Κατανοώ απόλυτα το «ευαίσθητο» σημείο της υπόθεσης. Κατανοώ επίσης ως ένα βαθμό το να μην μπει στη διαδικασία το σχολείο να αναλύσει ή να σχολιάσει τα συγκεκριμένα χωρία.
ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΩ την ανακοίνωση που κοινοποίησε το υπουργείο μετά από αυτό προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και μάλιστα «ύφος». Διαβάζοντας τι γράφει αντιλαμβάνομαι ότι υποτιμά τη νοημοσύνη μας.
Δε θέλει, λέει η ανακοίνωση, να εκθειάσει μια προσωπικότητα που είναι υπεύθυνη για γενοκτονίες σεβόμενο τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εννοώντας δηλαδή ότι οι Άγγλοι, εκεί στην Οξφόρδη μωρέ, που το εκδίδουν δεν τα σέβονται; Εννοώντας ότι εμείς ξέρουμε- αυτοί δεν ξέρουν; Ε λοιπόν γιατί επέλεξε το Υπουργείο να διδάσκεται αυτό το βιβλίο αν είναι αναξιόπιστο; Γιατί οτιδήποτε άλλο γράφει το βιβλίο να δεχτώ πως είναι σωστό κι αυτή η σελίδα όχι; Από την άλλη, η αγγλική αυτή έκδοση δεν έχει, να φανταστώ, καμία αναφορά στη βασίλισσα της Αγγλίας που ήταν από τους υπεύθυνους για τους θανάτους αγωνιστών της ΕΟΚΑ, οι οποίοι παρεπιπτόντως θεωρούνται για τους Άγγλους ακόμα τρομοκράτες; Και αν ακόμα δεν έχει, γιατί προμηθευόμαστε βιβλία από τους πρώην αποικιοκράτες μας που καταπάτησαν ανθρώπινα δικαιώματα σε πολλά κράτη του κόσμου για αιώνες; Εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν με την ανακοίνωση.
Αυτήν την περίοδο διδάσκουμε στη Γ´ Λυκειου τον θεματικό κύκλο «Παιδεία- Εκπαίδευση». Ένα από τα θέματα που προκύπτουν είναι «Τα προβλήματα του σημερινού σχολείου». Συζητώντας με τα 17χρονα παιδιά- σχεδόν όλα, κάθε χρόνο- με ρωτάνε: «Γιατί όσα λέμε και γράφουμε στην έκθεση αυτή δεν εφαρμόζονται ή και δε διορθώνονται;» Η απάντηση είναι σχεδόν απλοϊκή: Γιατί ένα υγιές σχολείο που διαμορφώνει προσωπικότητες ολοκληρωμένες με κριτική σκέψη «παράγει» σκεπτόμενους πολίτες. Και κάτι τέτοιοι είναι «επικίνδυνοι» για τους τύπους που σπεύδουν να προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, γιατί δεν το σκέφτηκαν στην Οξφόρδη!
Κλείνω λοιπόν με στίχους από το τραγούδι «Ο Τιμονιέρης» του Αλκίνοου Ιωαννίδη που μου ήρθε κατακούτελα μόλις διάβασα την είδηση.
«[…] Αν μου σταθείς αντίπαλος, σου εκδίδω και βιβλίο.
Και καπετάνιο κάμνω σε, σ’ ένα μεγάλο πλοίο.
Στης πλάνης σου τ’ απόνερα, ελεύθερος κολύμπα.
Και κάθε χρόνο μια φορά, σπάσ’ τα και κάν’ τα λίμπα. […]»
