Γράφει ο Μάριος Κουκουμάς
(Δημοτικός Σύμβουλος Λάρνακας, Δικηγόρος)
Όπως πάντα χρειάστηκε αίμα για να ξυπνήσει από το καθημερινό κοινωνικό του ύπνο, τον ωχαδερφισμό, την κουραστική και πολυάσχολη καθημερινότητα. Να αισθανθεί άνθρωπος, έστω παροδικά και πρόσκαιρα, να αντιληφθεί ότι αυτό που έγινε στη Γαλλία τον ενδιαφέρει όπως και τόσα άλλα, τα οποία επιλέγει να προσπερνά κάθε μέρα. Αυτό τον άγγιξε, δεν μπορούσε και αλλιώς. ‘Ολοι πλέον είναι Charlie, είναι trend, είναι μόδα, και αυτός δεν άφησες ποτέ κάτι τέτοιο να του ξεφύγει.
Μόδα είναι, θα περάσει. Θα βουτήξει ξανά στην καθημερινότητα του και πάλι από την αρχή. Βλέπεις δεν βοηθά και ο καιρός να το προσπεράσει, πολικό ψύχος έξω (Κυπριακή Εκδοχή), που να πας! Λίγο χάζεμα στην TV και λίγο ταξίδι στο διαδίκτιο, θα σκοντάψεις και στον Charlie. Πολλά θέλει ο άνθρωπος; θα αλάφιασε στους πυροβολισμούς θα είδε και τον Αχμετ να πεθαίνει έξω από τα γραφεία της Charlie Hebdo, ξύπνησε! Ίσως και να το έψαξε λιγάκι, και πριν καλά-καλά το αντιληφθεί ταυτοποιήθηκε, #JeSuisCharlie, συνέλεξε πληροφορίες για να στηρίξεις την trending άποψη του και ήταν έτοιμος να αναρτήσει φωτογραφίες και άρθρα.
Μέσα σε όλα αυτά είναι και ένα ευκταίο σενάριο να αντιληφθεί ίσως μια βασικότερη αλήθεια ότι το θέμα του είναι η τρομοκρατία, ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός και να μπορέσει να τα ξεχωρίσει αυτά από το θρήσκευμα και την πιστή του καθενός. Δεν είναι δυνατό να πιστεύει δηλαδή ότι είναι λιγότερο τρομοκράτες όταν οι ίδιοι σκοτώνουν στις χώρες τους ομοεθνείς τους και εν πάση περιπτώσει ότι δεν μπορεί να ταυτοποιεί ολόκληρους λαούς γιατί έτυχε να είναι ομοεθνείς τους οι τρομοκράτες. Δεν το κάνει ούτε με τους Αμερικανούς που καουμπόικα κάνουν βόλτες από Μέση Ανατολή μέχρι Ασία, δεν το κάνε ούτε με όσους ως σύγχρονοι δυνάστες καταπιέζουν τους λαούς της Ευρώπης. Ούτε σκέφτηκε το ίδιο όταν ο Νορβηγός Μπρειβικ βγήκε για κυνήγι εφήβων μελών του Εργατικού Κόμματος Νορβηγίας αφήνοντας πίσω του σχεδόν 100 νεκρούς. Γιατί δεν ταυτοποίησε ως τρομοκράτες ή δολοφόνους όλους τους Νορβηγούς ή έστω όλους όσους ασπάζονται το θρήσκευμα του; Όποιοι και να είναι οι λόγοι η ουσία είναι μία «Δεν το έκανε».
Το ξέρω ίσως να τον ταξίδεψα μακριά και γεωγραφικά αλλά και από τα καθημερινά ενδιαφέροντα του. Όμως ούτε καν στα τοπικά του Charlie δεν είναι, γιατί δεν βλέπει ότι η ελευθερία της έκφρασης για την οποία και ο λόγος, εν μέρει των ημερών, δεν καταπατάτε μόνο σε μακρινά από αυτόν μέρη αλλά και εδώ, στην Κύπρο μας και στην Ελλάδα.
Δεν είδα να γίνεται Charlie όταν το σατιρικό μπλοκ του «Γέροντα Παστίτσιου» έκλεινε και ο ιδιοκτήτης συνελήφθηκε με την κατηγορία της βλασφημίας, και κρίθηκε τελικά τον Ιανουάριο ‘14 ένοχος για εξύβριση θρησκεύματος κατ’ εξακολούθηση και καταδικάστηκε σε 10 μήνες φυλάκιση με αναστολή. Ελευθερία έκφρασης και λόγου και δεν είναι καν θέμα αν συμφωνεί με την ουσία αλλά με την δυνατότητα του οποιουδήποτε να εκφράζεται. Βλέπεις και ο φρουρός που είδε να πυροβολείται στην είσοδο των γραφείων της Charlie Hebdo, είναι ο Ahmet Merabet, μουσουλμάνος στο θρήσκευμα, ο οποίος προσέτρεξε στο κάλεσμα της Charlie Hebdo γνωρίζοντας την διαφωνία του μαζί με τον λόγο και την έκφραση της, αλλά εντούτοις έτρεξε να την υπερασπιστεί. Ο Βολταίρος δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο εκφραστή του λόγου του από τον Αχμετ, όταν έλεγε «διαφωνώ με αυτό που λες αλλά θα υπερασπιστώ το δικαίωμα σου να το λες».
Μα και στα δικά μας τα κυπριακά δεν είδα να εξεγείρεται να μεταμορφώνεται σε Charlie, όταν η αστυνομία Κύπρου έκανε επιδρομή και διέκοψε την φωτογραφική έκθεση στην καρδιά της ευρωπαϊκής Λευκωσίας. Δεν είδα να ενίσταται στην κατάσχεση των φωτογραφιών, στις ανακρίσεις των διοργανωτών, δεν είδα να γίνεται ούτε Charlie, ούτε Ahmet.
Το ξέρω όλα αυτά καταφέρνουν για λίγο να τον πείσουν πως ξύπνησε μα η αλήθεια είναι ότι η ρινοκερίαση του Ιονέσκου δεν φεύγει από πάνω του ούτε με πυροβολισμούς ούτε με βομβαρδισμούς, ούτε με απαγχονισμούς. Θα φύγει από πάνω του όταν αποφασίσει ότι θα πρέπει να συμπαραταχτεί εκ των προτέρων με τις απόψεις του, να τις διεκδικήσει και να τις υπερασπιστεί, διότι να ξέρεις στις μέρες μας, ένας-ένας καταδιώκεται για το τι κάνει, τι σκέφτεται, τι λέει.
Δεν θα αργήσει ο καιρός που θα καταδιώκεται για το τι δεν λέει, για το τι δεν κάνει και ίσως να μείνει μόνος και οι άλλοι γύρω του να ‘ναι διωκόμενοι και κλεισμένοι μακριά. Και σε ρωτώ, με ποιον θα σταθεί πλάι αν λείπουν όλοι;
“#JeSuisCharlie” λοιπόν, μέχρι νεωτέρας…
