Γράφει ο Χρήστος Τούβε
(Aπό την ωραία Θεσσαλονίκη)
Email: touve30@gmail.com
Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν υπάρχει ευτυχία στα πιστεύω μας.
Όχι γιατί δεν υπάρχει ευτυχία, απλά γιατί τα πιστεύω εξελίσσονται συνεχώς.
Είτε είναι δυναμικά δυνατά και παίρνουν την ανιούσα, είτε στατικά αδύναμα και μολύνονται από περίεργες σκέψεις, που σε οδηγούν προς τα κάτω.
Ρίχνεις τα δεδομένα σου και εκείνο το αρχικό πιστεύω, δεν το πιστεύει ούτε ο ίδιος ο εαυτός σου.
Έτσι προχωράμε και μεγαλώνουμε τον εαυτό μας καθημερινά.
Με πιστεύω που ισχύουν προσωρινά. Δεν είναι ότι αρνείσαι τον εαυτό σου, απλά ανακαλύπτεις κάτι καλύτερο για σένα.
Μέρα με την ημέρα νιώθεις διαφορετικός.
Αφουγκράζεσαι ήχους που σε διαφοροποιούν από το χτες.
Μία συζήτηση με κάποιο κοντινό πρόσωπο, ένα βλέμμα που ανταλλάσεις μ’ ένα άγνωστο άνθρωπο για σένα και τίποτα δεν ρέει όπως πριν.
Επιπρόσθετα όσο μεγαλώνεις, σταματάς τις μεγάλες δηλώσεις και τις απόλυτες σκέψεις σου, γιατί στο επόμενο στενό καραδοκεί η ίδια η ζωή που σε βγάζει ψεύτη.
Άρα δεν υπάρχει η απόλυτη ευτυχία στα πιστεύω μας, γιατί δεν είναι απόλυτα σαν πιστεύω.
Είναι μεταβαλλόμενα. Όχι από εμάς , αλλά από την εξέλιξή μας, σαν είδος.
Αυτό που μπορούμε να κερδίσουμε σαν ιδέα, είναι να οικειοποιηθούμε μία φράση που έλεγε ο Βούδας, ότι τα πάντα είναι παροδικά.
Έτσι θα φτάσουμε να μην κυνηγάμε την τελειότητα της στιγμής αλλά το κάρμα της.
Τι είναι αυτό που μας οδήγησε εδώ και ποιο το αποτέλεσμά του πάνω μας.
Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν υπάρχει ευτυχία στα πιστεύω μας.
Το μόνο που θα σου πω είναι :
’’ Πίστευε ή μη, ερεύνα..’’
Κάτι θα βρεις ν’ αλλάξεις.
Σκέψου το..
