Γράφει η Μυράντα Ορθοδόξου
Email: orth_miranda@hotmail.com
Παντού και πάντα υπάρχουν επιλογές. Είτε πολλές είτε περιορισμένες, επιλογές υπάρχουν. Υπάρχει βέβαια «κάποιος» που καθορίζει πόσες και ποιες επιλογές θα μας δώσει. Αυτός είναι ο Θεός; Η Μοίρα; Το Πεπρωμένο; Ποιος ξέρεις. Το σίγουρο είναι ότι παντού και πάντα υπήρχε η «ελεύθερη βούληση» με λίγα λόγια, το τι θα επιλέξουμε και πώς θα καταλήξει είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη.
Για παράδειγμα… Υπάρχουν πολλές γεύσεις παγωτό. Βανίλια, φράουλα, σοκολάτα, μαστίχα, μπικότο και πάει λέγοντας. Ό,τι θέλεις διαλέγεις, επιλέγεις και παίρνεις. Είσαι τύπος που επιλέγεις δροσιστικές, φρουτένιες γεύσεις, τις έχεις. Είσαι τύπος της βαριάς, γλυκιάς γεύσης την έχεις. Βάζεις και σαντιγί άμα θέλεις και σιρόπι και όλα τα παρεμφερή και αναλόγως του γούστου και της ορέξεώς σου έχεις και την ανάλογη απόλαυση. Τώρα αν εσύ, όλο αυτό το θεωρείς υπερβολικό, βλαβερό και βαρύ δεν τρως. Δεν το επιλέγεις. Αλλά ρε φίλε, μην παραπονιέσαι που δεν έχεις την απόλαυση! Ακόμα κι αυτός που επέλεξε κάποια «καινούρια» γεύση και τελικά δεν του άρεσε, έκανε τουλάχιστον μια (ατυχή) επιλογή. Δικαιούται αν μη τι άλλο να παραπονιέται. Αλλά εσύ δεν έχεις το δικαίωμα.Απέχεις- δεν έχεις!
Έτσι είναι. Όλα είναι θέμα επιλογών. Αν (λέω αν για τους πιο σκεπτικιστές και ορθολογιστές) υπάρχει Μοίρα, Πεπρωμένο που λέμε, αυτή είναι και που καθορίζει πόσους δρόμους θα μας ανοίξει, πόσες επιλογές θα μας προσφέρει. Μονόδρομο δεν έχει ποτέ μα ποτέ!
Έχεις εκεί μπροστά σου τα δεδομένα. Ξέρεις περίπου που καταλήγει το καθένα- με την εξαίρεση πάντα της δυσάρεστης ή ευχάριστης έκπληξης. Και μετά από κάθε επιλογή μας έρχονται οι συνέπειες, καλές ή κακές. Οι συνέπειες δηλαδή, είναι το αποτέλεσμα των δικών μας επιλογών. Τώρα αν απέχεις και κάθεσαι εκεί στην άκρη του δρόμου με σταυρωμένα χέρια- μια φοβισμένη ψυχή ή αν αποδεχτείς να μείνεις εκεί στην αρχή του δρόμου χωρίς να προχωράς σε καμία επιλογή συμβιβασμένος με τη στασιμότητα, κλαίγοντας τη Μοίρα σου, ε τότε μην έχεις απαίτηση που δε θα φτάσεις ποτέ στο τέρμα. Επιλογή σου είναι να μην επιλέξεις. Άρα μένεις εκεί που ξεκίνησες, άτολμος, άδοξος, άδειος σε εμπειρίες.
Για να συμβαδίσω και με την επικαιρότητα (αφού με τρώει και θα ήταν άδικο να μην το αναφέρω) κάποιοι από εμάς λίγα χρόνια πριν, όχι μόνο έκαναν τις επιλογές τους αλλά τις έκαναν κιόλας εις βάρος της δικής τους ζωής, για να γίνει η δική μας καλύτερη. Ασχέτου αποτελέσματος και πώς το αξιολογεί ο καθένας, εγώ βλέπω και σημειώνω το εξής: Ένας 18χρονος μαθητής από την Πάφο κι ένας μικροαστός ταξιτζής από τη Λύση επέλεξαν εκούσια, αυτοπροαίρετα τον θάνατο για μένα και για σένα. Διάλεξαν τον δύσκολο, τον δύσβατο δρόμο που οδήγησε στον φυσικό τους θάνατο αλλά ταυτόχρονα και μια γωνιά στην Ιστορία. Πώς μπορώ εγώ να κλαίω και να φταίω τη Μοίρα μου για κάτι που δεν κάνω απλά την κίνηση να επιλέξω φοβούμενη μόνο και μόνο να μπω στη διαδικασία να επιλέξω το δρόμο; Ντροπή!
Τη Μοίρα μας λοιπόν την καθορίζουμε εμείς. Εμείς και οι επιλογές μας. Αυτή μας παρουσιάζει τις ευκαιρίες κι εμείς είτε τις αρπάζουμε
κι αλλάζουμε τη ζωή μας (καλώς ή κακώς- όλα μες το παιχνίδι είναι άλλωστε). Οι επιλογές μας είμαστε εμείς, με ό,τι αυτές θα φέρουν.
Ε λοιπόν…. Το παγωτό είναι εκεί φίλε…«Grab a spoon»όπως λέει και ο πασίγνωστος κι αγαπημένος Joey Tribbianni*!
*Ο JoeyTribbianni είναι ένας από τους βασικούς χαρακτήρες από τη σειρά “Friends”
