Γράφει η Μαλβίνα Ιωάννου
Μια ζωή που λες, με θάμπωναν οι άντρες με το ωραίο μυαλό. Λίγο μικρότεροι μου, λίγο εξυπνότεροι μου. Να λένε κάτι και να μην το γνωρίζω, όχι το αντίθετο. Να μιλά ο άντρας και να μου προκαλεί θαυμασμό, όχι να σκέφτομαι “τι βλακείες λέει ο άνθρωπος!”
Δεν με θάμπωναν, που λες, αυτά που οι φίλες μου θεωρούν “in” σε ένα γκόμενο….Το μυαλό και η χημεία (ναι σημαντική πολύ κι αυτή), μόνο.
‘Ολα τα άλλα, δεύτερα.
Θυμάμαι ένα απόγευμα, στο Livorno, στον μοιρασμένο πύργο, ενώ τρώγαμε παγωτό (το καλύτερο παγωτό που έχω φάει στη ζωή μου, ήταν σε αυτή την μικρή Ιταλική πόλη) και του είπα “νομίζω είμαι ερωτευμένη με το μυαλό σου”.
Αυτός απάντησε “ωραία, εκεί κρύβεται η ουσία του ποιος είμαι”.
“Ε, όχι μόνο εκεί! Και στην καρδιά σου!” Απάντησα.
“Ναι, αλλά εκεί δεν μπαίνει ξένος…..απαραβιάστα προσωπικό δωμάτιο, χωρίς καλεσμένους”.
Γέλασα…..Η αλήθεια είναι πως δεν μπήκα ποτέ σε εκείνο το δωμάτιο, δεν το κατάλαβα ποτέ, ούτε όταν χρόνια, αργότερα, χωρίσαμε…..Χαμένη ανάμεσα σε γρίφους προσπαθούσα να δω πώς άραγε να έμοιαζε εκείνο το δωμάτιο της καρδιάς του.
Μάταια….
Αλλά, το δωμάτιο του μυαλού του το είχα σεργιανίσει για χρόνια. Όμορφο, φωτεινό, με χιούμορ και απίστευτα έξυπνο.
Και τι κατάλαβα η ηλίθια; Με άφησε με ένα βαρύ κουσούρι: Να ψάχνω όμορφα μυαλά να ερωτευτώ.
Όμορφια μυαλά να ερωτευτώ…..και είναι τόσο, απίστευτα, είδος προς εξαφάνιση στις μέρες μας, που να πάρει!
Και όταν βρω κανένα όμορφο μυαλό, άντρα, να ερωτευτώ, με πιάνουν τα ψυχολογικά σύνδρομα: κι αν πάσχει κι αυτός από την νόσο με τις κλειδωμένες καρδιές;
Δύσκολοι καιροί για έρωτες με όμορφα μυαλά, καρδούλα μου….
Υ.Γ΄1 Ένας καλός μου φίλος, μου έχει εισηγηθεί να ερωτευτώ και να “πιάσω σχέση” με τον “Θησαυρό Γνώσεων”, εγγυημένη εξυπνάδα και γνώσεις λέει….Ναι, αλλά δεν έχει καρδιά, ούτε χημεία (είναι και το σεξ σημαντικό λέμε) :-P
Υ.Γ ‘ 2 Η φωτογραφία είναι από το Livorno…
