Ένα Kλικ με το Mελάνι “Ψεύτικες ελπίδες και άλλα παραμύθια”

Ψεύτικες ελπίδες και άλλα παραμύθια                                                         

                                                                                                                                                                                                                                                         Γράφει η Μαλβίνα Ιωάννου

 

Ωκεανοί ψευδαίσθησης.
Χρόνια τώρα. Από το ’97 (για να ακριβολογούμε). “Δένεις τα όνειρα σου σε φτερά γλάρων”  (που λέει και η Αλκυόνη Παπαδάκη) και ευελπιστείς πως κάποιος Θεός θα δεήσει να τα πραγματοποιήσει.
Γερνάς (αλήθεια το πήρες χαμπάρι;) μα παραμένεις η ίδια. Ούτε μια στάλα ωρίμανσης!
Κι εκείνος εκεί. Πρώτο τραπέζι πίστα στο μαγαζί της καρδιάς σου.
Εκείνος όμως προχώρησε.
Το ξέρεις.
Πέρασαν τόσα χρόνια κι εσύ λες “θα έζησα μαζί του πολλές ζωές για να τον αγαπώ τόσο πολύ!”
Μαλακίες!
Ακούς το “ti voglio” και θυμάσαι τότε που το αφιέρωνες σε Εκείνον.
Πίνεις καπουτσίνο και αναπολείς…Φλωρεντία…..Βενετία. Οκτώβριο, Nοέμβριο….τότε…..
Πνίγεσαι κορίτσι μου! Πνίγεσαι σε ένα ωκεανό ψευδαίσθησης. Ο “Antonio Banderas” σου, όπως τον αποκαλούσες, έπαψε εδώ και χρόνια να είναι δικός σου.
Το δισύλλαβο όνομα, που το έχεις κάνει tattoo στην καρδιά σου, δεν σου ανήκει πια!
“Προσκόλληση”, “εμμονή”, το λένε οι επιστήμονες ψυχολόγοι! Κι εσύ το παρερμηνεύεις και το αποκαλείς “αγάπη”!
Προχώρα. Βρες άλλον!
“Μα δοκίμασα. Όσους κι αν βρήκα κανείς δεν ήταν αγάπη σαν Εκείνον”, απαντάς.
Βλακείες! Τ’ ακούς; Βλακείες!
Οι άντρες που δεν μας κρατούν σφικτά στην αγκαλιά τους, δεν είναι δικοί μας.
Οι αγάπες που δεν κοιμούνται δίπλα μας τα βράδια δεν είναι αγάπες!
Επιτέλους ξύπνα!
Ελευθέρωσε την ψυχή σου απ΄τις αναμνήσεις όπως έκανε κι Εκείνος.
Εσένα η ψυχή σου έμεινε εγκλωβισμένη σ’ ένα χωριό λίγα χιλιόμετρα έξω από την Φλωρεντία. Τέλη δεκαετίας ’90.
Ξεκόλλα!
Η ζωή πέρασε, προσπέρασε.
Ότι αξίζει είναι ότι κρατάμε.
Όλα τ’ άλλα (επιτέλους πάρ’ το χαμπάρι) είναι αποκυήματα φαντασίας.
Φαντασίας που να πάρει!
Κι εσύ επιμένεις πως είναι αγάπη σαν αυτή στο all time time classic movie “Love Story” με τον Ryan O Neal και την Ali MacGraw.
Λες πως πονά το είναι σου μακριά του, πως μόνο δίπλα του αποκτά νόημα η ύπαρξη σου, πως είναι ανεξήγητη η τόση αγάπη. Χρόνια τώρα!
Love Story! Όντος έζησες κι εσύ ένα μεγάλο Love Story μαζί του.
Μα τελείωσε.
Τ’ ακούς;
Τελείωσε!
Είναι πολλά 15 χρόνια για να μην το πήρες χαμπάρι το τέλος μικρή ανόητη!
Τελειώσατε πριν 15 ολόκληρα χρόνια!
Μα σε έπνιξαν οι ωκεανοί ψευδαίσθησης και ψεύτικων ελπίδων….. που να πάρει!

 

 

Share:

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on pinterest
Pinterest
Share on linkedin
LinkedIn
On Key

Related Posts

Εκδήλωση στη Λάρνακα εις μνήμη Χάρη Κυριακίδη και ανακοίνωση δράσεων του Harris Kyriakides Foundation

SkalaTimes Πραγματοποιήθηκε το χθές το απόγευμα εκδήλωση εις μνήμη Χάρη Κυριακίδη.Στην εκδήλωση, στο Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας, παρόντες στην κατάμεστη αίθουσα: ο Δήμαρχος Λάρνακας Ανδρέας Βύρας,

error: Content is protected !!