Text follows in English
Текст следует на русском языке

SkalaTimes Team
Τον Φεβρουάριο του 2025, σε ηλικία 92 ετών, έφυγε από τη ζωή ένας από τους πιο εκκεντρικούς και ανατρεπτικούς συγγραφείς της σύγχρονης αμερικανικής λογοτεχνίας: ο Τόμας Γιουτζίν Ρόμπινς, γνωστός σε όλο τον κόσμο απλά ως Τομ Ρόμπινς. Η απώλειά του άφησε ένα κενό όχι μόνο στην αμερικανική λογοτεχνία, αλλά και στο παγκόσμιο λογοτεχνικό στερέωμα, όπου ο «πιο επικίνδυνος συγγραφέας στον κόσμο» –όπως τον χαρακτήρισε κορυφαίος Ιταλός κριτικός– άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του.
Γεννημένος στις 22 Ιουλίου 1932 στο Blowing Rock της Βόρειας Καρολίνας, ο Ρόμπινς διέγραψε μια ασυνήθιστη πορεία. Φοίτησε στο Washington and Lee University, όμως εγκατέλειψε τις σπουδές δημοσιογραφίας λόγω «πειθαρχικών προβλημάτων». Υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία τρία χρόνια στον πόλεμο της Κορέας, και αργότερα εργάστηκε ως δημοσιογράφος και κριτικός τέχνης στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια, πριν αφοσιωθεί στη συγγραφή μυθιστορημάτων. Η ζωή του ήταν γεμάτη από εμπειρίες που διαμόρφωσαν το ιδιαίτερο και πρωτότυπο ύφος του. Η λογοτεχνική του καριέρα εκτοξεύτηκε με την έκδοση του πρώτου του μυθιστορήματος, Another Roadside Attraction (1971), ένα έργο που συγκλόνισε τον αναγνωστικό κόσμο με το εκρηκτικό και φαντασμαγορικό του στυλ. Από τότε, τα βιβλία του έγιναν σύμβολα ενός ξεχωριστού είδους αφήγησης, γεμάτης με πλούσια γλώσσα, σατιρικό πνεύμα, παράξενες λεπτομέρειες και μια σχεδόν ψυχεδελική αίσθηση.

Ο Ρόμπινς δεν ήταν απλά ένας αφηγητής ιστοριών. Ήταν ένας φιλόσοφος της λογοτεχνίας, που μέσα από τις πολύπλοκες και συχνά φανταστικές του πλοκές, εξερευνούσε υπαρξιακά και πολιτισμικά θέματα, πάντα με μια δόση χιούμορ και παιχνιδιάρικης εφευρετικότητας. Ο ίδιος συνήθιζε να λέει πως η γλώσσα δεν είναι απλά το γλάσο πάνω στο κέικ, αλλά το ίδιο το κέικ — ένα μήνυμα για το πόσο βαθιά και ουσιαστικά σκεφτόταν τον λόγο.
Ανάμεσα στα πιο αγαπημένα του έργα είναι το Even Cowgirls Get the Blues (1976), που το 1993 έγινε και κινηματογραφική ταινία υπό τη σκηνοθεσία του Γκας Βαν Σαντ, με πρωταγωνίστρια την Ούμα Θέρμαν. Άλλα κλασικά βιβλία του, όπως το Still Life with Woodpecker (1980) και το Jitterbug Perfume (1984), συνεχίζουν να κερδίζουν τις καρδιές των αναγνωστών, ενισχύοντας το κύρος του ως μία από τις πιο καινοτόμες φωνές του 20ού αιώνα. Τα έργα του είναι ταξίδια σε κόσμους όπου η λογική υποχωρεί μπροστά στη μαγεία του παράδοξου, αφήνοντας τον αναγνώστη να απολαύσει μια λογοτεχνία που γεφυρώνει το χιούμορ με τη φιλοσοφία, την περιπέτεια με την πνευματικότητα.
Ο τρόπος που έγραφε ο Ρόμπινς ήταν εξίσου μοναδικός με το περιεχόμενο των βιβλίων του. Συνήθιζε να γράφει με το χέρι σε μπλοκ σημειώσεων, προχωρώντας μόνο μερικές σελίδες την ημέρα, χωρίς ποτέ να σχεδιάζει την πλοκή εκ των προτέρων. Μάλιστα, η απόπειρα να χρησιμοποιήσει γραφομηχανή κατέληξε σε… καταστροφή της, όταν τη χτύπησε με ένα κομμάτι ξύλο. Αυτή η αντισυμβατική μέθοδος αποκαλύπτει την εσωτερική ανάγκη του να αφήνει την ιστορία να εξελίσσεται με τον δικό της ρυθμό και τρόπο, απελευθερωμένη από τους κανόνες της συμβατικότητας.
Η επίδρασή του εκτεινόταν πέρα από τα αμερικανικά σύνορα. Το περιοδικό Writer’s Digest τον κατέταξε στους 100 καλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα, μια θέση που αποδεικνύει τη σημασία και το εύρος της συνεισφοράς του στην παγκόσμια λογοτεχνία. Ο Ιταλός κριτικός που τον χαρακτήρισε «ο πιο επικίνδυνος συγγραφέας στον κόσμο» τόνισε την τόλμη και τη μοναδικότητα της γραφής του, που επηρέασε και ενέπνευσε πολλούς συγγραφείς και αναγνώστες διεθνώς.
Ο Τομ Ρόμπινς δεν ήταν μόνο ένας συγγραφέας. Ήταν μια προσωπικότητα που αντιμετώπιζε τη ζωή και το θάνατο με γενναιότητα, χιούμορ και τρυφερότητα. Η κόρη του, Αλέξα Ρόμπινς, θυμήθηκε τις τελευταίες στιγμές του πατέρα της, επισημαίνοντας την ευγένεια και το πνεύμα του μέχρι το τέλος: «Ήταν περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του και τα αγαπημένα του κατοικίδια. Κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων τελευταίων ωρών, ήταν γενναίος, αστείος και τρυφερός».
Και το αίτημά του προς όσους τον αγάπησαν ήταν σαφές: να τον θυμούνται διαβάζοντας τα βιβλία του.
Σήμερα, καθώς θυμόμαστε τον μεγάλο αυτό συγγραφέα, η κληρονομιά του παραμένει ζωντανή και αναλλοίωτη. Τα έργα του συνεχίζουν να μεταφράζονται σε δεκάδες γλώσσες, να διαβάζονται με πάθος και να εμπνέουν νέες γενιές αναγνωστών. Ο Ρόμπινς μας χάρισε έναν κόσμο όπου η φαντασία δεν γνωρίζει όρια, όπου το παράδοξο συναντά τη φιλοσοφία, και όπου η γλώσσα είναι το απόλυτο όπλο για να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας.

Ο Τόμ Ρόμπινς δεν ήταν απλά ένας συγγραφέας. Ήταν μια φωνή που ανατάραξε τα νερά της λογοτεχνίας, μια φωτεινή, ανατρεπτική παρουσία που θα μας συνοδεύει πάντα στις σελίδες των βιβλίων του και στις σκέψεις μας. Κι όπως ο ίδιος θα ήθελε, η μνήμη του θα ζει μέσα από τη μαγεία των λέξεων που τόσο αγάπησε και με τόση φροντίδα επέλεγε.
Αντίο, Τομ Ρόμπινς. Ευχαριστούμε που μας δίδαξες να αγαπάμε τη ζωή και τη γλώσσα με τόση αλήθεια, τρέλα και ομορφιά.
Παρακάτω μερικά από τα βασικά του έργα:
📚 Μυθιστορήματα
- Another Roadside Attraction (1971)
Αμάντα, το Κορίτσι της Γης
— Το ντεμπούτο του. Ένα ψυχεδελικό, φιλοσοφικό ταξίδι με θρησκευτικά και πολιτικά σχόλια. - Even Cowgirls Get the Blues (1976)
Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν
— Η πιο γνωστή του ιστορία, με έντονο φεμινιστικό και υπαρξιακό χαρακτήρα. Έγινε ταινία με την Ούμα Θέρμαν. - Still Life with Woodpecker (1980)
Τρυποκάρυδος
— Ένα ρομαντικό, αλληγορικό παραμύθι για την αγάπη, την ελευθερία και τα πυροτεχνήματα. - Jitterbug Perfume (1984)
Το Άρωμα του Ονείρου
— Ίσως το πιο πολυσύνθετο και αγαπημένο του. Θέμα του η αθανασία, η μυρωδιά, η Ανατολή και η Δύση. - Skinny Legs and All (1990) ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥ SKALATIMES
Χορός των Εφτά Πέπλων (τίτλος ελληνικής έκδοσης)
— Θίγει ζητήματα όπως ο πόλεμος, η πολιτική, η θρησκεία και η τέχνη με μια παρέα… αντικειμένων που ταξιδεύουν μόνα τους. Ακόμη κι αν διαφωνείς με τις απόψεις του, ΛΑΤΡΕΥΕΙΣ το βιβλίο για την ευφυία του συγγραφέα! - Half Asleep in Frog Pajamas (1994)
— Ένα πρωτότυπο μυθιστόρημα γραμμένο στο δεύτερο πρόσωπο, όπου η πρωταγωνίστρια είναι εσύ. - Fierce Invalids Home from Hot Climates (2000)
— Ένας ήρωας αντι-ήρωας, περιπλανώμενος σε εμπόλεμες ζώνες και πνευματικά μονοπάτια. - Villa Incognito (2003)
— Ένα σουρεαλιστικό μυθιστόρημα με Ιάπωνες θεούς, εξαφανισμένους Αμερικανούς στρατιώτες και άφθονες μεταφορές. - B Is for Beer (2009)
— Ένα παιδικό παραμύθι για… την μπύρα. Ναι, καλά διάβασες. Γραμμένο με την κλασική αναρχική του ματιά.
✒️ Αυτοβιογραφία
- Tibetan Peach Pie: A True Account of an Imaginative Life (2014)
— Όχι ακριβώς βιογραφία, περισσότερο ένα μωσαϊκό αναμνήσεων, στοχασμών και τρελών εμπειριών του.
📘 Άλλες δημοσιεύσεις
- Συλλογές δοκιμίων, προλόγων, άρθρων και ομιλιών του έχουν επίσης δημοσιευτεί κατά καιρούς σε περιοδικά και ανθολογίες. Δεν έχουν όλες εκδοθεί σε αυτόνομες συλλογές.

Tribute to Tom Robbins: The Subversive Magician of Contemporary Literature
In February 2025, at the age of 92, one of the most eccentric and subversive writers of contemporary American literature passed away: Thomas Eugene Robbins, known worldwide simply as Tom Robbins. His loss left a void not only in American literature but also in the global literary scene, where the “most dangerous writer in the world” — as a leading Italian critic called him — left an indelible mark.
Born on July 22, 1932, in Blowing Rock, North Carolina, Robbins followed an unusual path. He attended Washington and Lee University but dropped out of journalism studies due to “disciplinary problems.” He served three years in the Air Force during the Korean War and later worked as a journalist and art critic in Richmond, Virginia, before dedicating himself to novel writing. His life was full of experiences that shaped his unique and original style.
His literary career took off with the publication of his first novel, Another Roadside Attraction (1971), a work that shocked the reading world with its explosive and spectacular style. Since then, his books became symbols of a unique kind of storytelling, filled with rich language, satirical spirit, strange details, and an almost psychedelic vibe.
Robbins was not just a storyteller. He was a philosopher of literature who, through complex and often fantastical plots, explored existential and cultural themes, always with a dose of humor and playful inventiveness. He used to say that language is not just the frosting on the cake but the cake itself — a message about how deeply and essentially he thought about words.
Among his most beloved works is Even Cowgirls Get the Blues (1976), which was made into a film in 1993 directed by Gus Van Sant, starring Uma Thurman. Other classic books like Still Life with Woodpecker (1980) and Jitterbug Perfume (1984) continue to win readers’ hearts, reinforcing his reputation as one of the most innovative voices of the 20th century. His works are journeys into worlds where logic yields to the magic of paradox, allowing readers to enjoy literature that bridges humor with philosophy, adventure with spirituality.
Robbins’s writing method was as unique as his books’ content. He preferred to write by hand in notebooks, advancing only a few pages a day, never plotting his stories in advance. In fact, his attempt to use a typewriter ended with him smashing it with a piece of wood. This unconventional method reveals his inner need to let the story unfold at its own pace and way, free from conventional rules.
His influence extended beyond American borders. Writer’s Digest ranked him among the 100 best writers of the 20th century, a testament to the significance and breadth of his contribution to world literature. The Italian critic who called him “the most dangerous writer in the world” emphasized the boldness and uniqueness of his writing, which influenced and inspired many authors and readers internationally.
Tom Robbins was more than just a writer. He was a personality who faced life and death with courage, humor, and tenderness. His daughter, Alexa Robbins, recalled her father’s final moments, highlighting his kindness and spirit until the end: “He was surrounded by his family and beloved pets. During those difficult final hours, he was brave, funny, and tender.” His request to those who loved him was clear: to remember him by reading his books.
Today, as we say goodbye to this great writer, his legacy remains alive and intact. His works continue to be translated into dozens of languages, passionately read, and inspire new generations of readers. Robbins gave us a world where imagination knows no bounds, where paradox meets philosophy, and where language is the ultimate tool to better understand ourselves and the world around us.
Tom Robbins was not just a writer. He was a voice that stirred the waters of literature, a bright, subversive presence that will always accompany us through his books and our thoughts. And as he would have wanted, his memory will live on through the magic of the words he loved and so carefully chose.
Farewell, Tom Robbins. Thank you for teaching us to love life and language with such truth, madness, and beauty.
Том Роббинс: Перевертывающий Маг Современной Литературы
В феврале 2025 года, в возрасте 92 лет, ушёл из жизни один из самых эксцентричных и переворачивающих авторов современной американской литературы — Томас Юджин Роббинс, известный во всём мире просто как Том Роббинс. Его утрата оставила пустоту не только в американской литературе, но и в мировом литературном пространстве, где «самый опасный писатель в мире» — как его охарактеризовал ведущий итальянский критик — оставил неизгладимый след.
Родился 22 июля 1932 года в Блоинг Рок, Северная Каролина. Роббинс прошёл необычный жизненный путь. Он учился в Университете Вашингтона и Ли, но бросил журналистику из-за «дисциплинарных проблем». Служил три года в Военно-воздушных силах во время Корейской войны, позже работал журналистом и арт-критиком в Ричмонде, Вирджиния, прежде чем полностью посвятить себя написанию романов. Его жизнь была наполнена опытом, который сформировал его уникальный и оригинальный стиль.
Литературная карьера Роббинса взлетела с выходом его первого романа Another Roadside Attraction (1971), произведения, которое потрясло читателей своим взрывным и впечатляющим стилем. С тех пор его книги стали символами особого типа повествования, наполненного богатым языком, сатирическим духом, странными деталями и почти психоделической атмосферой.
Роббинс был не просто рассказчиком. Он был философом литературы, который через сложные и часто фантастические сюжеты исследовал экзистенциальные и культурные темы, всегда с долей юмора и игривой изобретательности. Он говорил, что язык — это не просто глазурь на торте, а сам торт — знак того, насколько глубоко и по-настоящему он думал о словах.
Среди его самых любимых произведений — Even Cowgirls Get the Blues (1976), который в 1993 году был экранизирован Гасом Ван Сентом с Умой Турман в главной роли. Другие классические книги, такие как Still Life with Woodpecker (1980) и Jitterbug Perfume (1984), продолжают завоёвывать сердца читателей, укрепляя его статус как одного из самых новаторских голосов XX века. Его произведения — это путешествия в миры, где логика уступает магии парадокса, позволяя читателю наслаждаться литературой, объединяющей юмор с философией, приключение с духовностью.
Манера письма Роббинса была столь же уникальна, как и содержание его книг. Он писал от руки в блокнотах, продвигаясь всего на несколько страниц в день, никогда не планируя сюжет заранее. Попытка использовать печатную машинку закончилась тем, что он разбил её деревянным бруском. Этот нетрадиционный метод показывает его внутреннюю потребность позволять истории развиваться в своём собственном темпе и порядке, свободной от условностей.
Его влияние выходило далеко за пределы Америки. Журнал Writer’s Digest включил его в список 100 лучших писателей XX века — доказательство значимости и масштаба его вклада в мировую литературу. Итальянский критик, назвавший его «самым опасным писателем в мире», отметил смелость и уникальность его стиля, который вдохновил многих писателей и читателей по всему миру.
Том Роббинс был не просто писателем. Он был личностью, которая встречала жизнь и смерть с мужеством, юмором и нежностью. Его дочь, Алекса Роббинс, вспомнила последние моменты отца, отметив его доброту и дух до самого конца: «Он был окружён семьёй и любимыми питомцами. В эти трудные последние часы он был храбрым, смешным и нежным». Его просьба к тем, кто его любил, была ясна — помнить его через чтение его книг.
Сегодня, прощаясь с великим писателем, его наследие остаётся живым и неизменным. Его произведения продолжают переводиться на десятки языков, читаться с увлечением и вдохновлять новые поколения читателей. Роббинс подарил нам мир, где фантазия не знает границ, где парадокс встречается с философией, а язык — высшее оружие для понимания себя и мира вокруг.
Том Роббинс был не просто писателем. Он был голосом, который взбаламутил воды литературы, ярким, переворачивающим присутствием, которое всегда будет сопровождать нас на страницах его книг и в наших мыслях. И, как он бы хотел, его память будет жить через магию слов, которые он так любил и тщательно выбирал.
Прощай, Том Роббинс. Спасибо, что научил нас любить жизнь и язык с такой правдой, безумием и красотой.