Text follows in English
Текст следует на русском языке
SkalaTimes Team
Μια ξεχωριστή προσπάθεια ανθρωπιάς και μνήμης παρουσίασε το Δημοτικό Σχολείο Περβολιών, ετοιμάζοντας ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στα ασυνόδευτα παιδιά του τραγικού καλοκαιριού του 1974. Στο πλαίσιο αυτής της συγκινητικής παραγωγής, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν με ανθρώπους που βίωσαν από κοντά εκείνες τις σκοτεινές στιγμές του πραξικοπήματος και της εισβολής, ανάμεσά τους και ο Ευρωβουλευτής Γιώργος Γεωργίου, ο οποίος με χαρά συμμετείχε και παραχώρησε συνέντευξη στα μικρά δημοσιογραφικά ταλέντα. O κ. Γεωργίου ήταν ανάμεσα στα ασυνόδευτα παιδιά του 1974!
Το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε το βράδυ της Παρασκευής 23 Μαΐου στο Δημοτικό Θέατρο Περβολιών, αποσπώντας θερμά χειροκροτήματα. Πρόκειται για μια αξιέπαινη προσπάθεια μαθητών και εκπαιδευτικών, ένα ζωντανό αφιέρωμα στις πληγές που άφησε πίσω του το τραγικό καλοκαίρι του 1974 — έναν φόρο τιμής στις ζωές που άλλαξαν για πάντα.
Το SkalaTimes συγχαίρει θερμά τα παιδιά, τους εκπαιδευτικούς και τη διευθύντρια του σχολείου, κ. Άγγελα Καιμακλιώτη, για το σπουδαίο αυτό ντοκιμαντέρ, το οποίο αποτελεί ένα πολύτιμο εμβόλιμο ιστορικής μνήμης. Είναι καθήκον μας να μεταφέρουμε αυτήν την εμπειρία στις νεότερες γενιές, να διδάξουμε τα παιδιά μας τι σήμαινε εκείνο το καλοκαίρι για τον τόπο μας και τους ανθρώπους του.
Στα ασυνόδευτα εκείνα παιδιά, που σήμερα, πενήντα χρόνια μετά, μεγάλωσαν αλλά εξακολουθούν να κουβαλούν μέσα τους τα ανεπούλωτα τραύματα του πολέμου και του ξεριζωμού, σκύβουμε ταπεινά το κεφάλι και ευχόμαστε να μη ξεχάσουμε ποτέ, ούτε τον πόνο, ούτε τον ξεριζωμό που πέρασε η πατρίδα μας, που πενήντα χρόνια μετά εξακολουθεί να αιμορραγεί μοιρασμένη, με το πόνο της προσφυγιάς, των αδικοχαμένων και με τις μνήμες του πόνου.
Σε ανάρτηση της η Διευθύντρια του σχολείου κ. Αγγέλα Καϊμακλιώτη, έγραψε:
“Η μνήμη στο μαρτυρικό νησί μας είναι ένα πολύ μπερδεμένο κουβάρι. Κάθε φορά που βρίσκουμε την άκρη του μύθου ή του μίτου, πονάμε. Γιατί στο ξετύλιγμά της μνήμης δεν κρύβεται μόνο η ιστορία, αλλά κι η σιωπή. Ο φόβος. Η απώλεια. Μα και η αντοχή.
Απόψε, στο υπερπλήρες Δημοτικό Θέατρο Περιβολιών, το κουβάρι αυτό ξετυλίχτηκε με τα χέρια των παιδιών. Με βλέμματα καθαρά, ερωτήσεις αληθινές και καρδιές ανοιχτές. Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ε΄ τάξης στάθηκαν απέναντι στη Μνήμη και τη βοήθησαν να μιλήσει. Να ακουστεί.
Το ντοκιμαντέρ «Το καλοκαίρι που μεγάλωσα» ήταν ένα παράθυρο. Και όταν το σπρώξαμε ν’ ανοίξει, δεν μπήκε μόνο ο φλογισμένος άνεμος από το παρελθόν. Μπήκε φως. Που φώτισε κάτι μέσα μας.
Το παρατεταμένο χειροκρότημα, τα βουρκωμένα μάτια, η βαθιά σιωπή στο τέλος… όλα έλεγαν το ίδιο. Ότι αυτή η μνήμη μας ανήκει, μας διαμορφώνει και μας καθοδηγεί.
Ευχαριστούμε όλους εσάς που τη σεβαστήκατε, τη νιώσατε, τη μοιραστήκατε”.
Documentary Dedicated to the Unaccompanied Children of 1974: A Living Testimony from Pervolia Primary School
A special effort of humanity and memory was presented by Pervolia Primary School, preparing a documentary dedicated to the unaccompanied children of the tragic summer of 1974. As part of this moving production, the children had the opportunity to discuss with people who experienced firsthand those dark moments of the coup and invasion, including MEP Giorgos Georgiou, who happily participated and gave an interview to the young journalistic talents.
The documentary was screened on the evening of Friday, May 23rd, at the Pervolia Municipal Theatre, receiving warm applause. It is a commendable effort by the students and teachers — a living tribute to the wounds left behind by the tragic summer of 1974, a tribute to lives forever changed.
SkalaTimes warmly congratulates the children, the educators, and the school principal, Ms. Angela Kaimaklioti, for this remarkable documentary, which serves as a precious contribution to historical memory. It is our duty to pass this experience to younger generations, to teach our children what that summer meant for our country and its people.
To those unaccompanied children, who today, fifty years later, have grown but still carry within them the unhealed wounds of war and uprooting, we humbly bow our heads and hope we never forget—neither the pain nor the exile our homeland endured, which fifty years later continues to bleed divided, burdened with the pain of displacement, the unjustly lost, and the memories of suffering.
In a post, the school principal Ms. Angela Kaimaklioti wrote:
“Memory on our martyred island is a very tangled skein. Every time we find the end of the myth or the thread, it hurts. Because unraveling memory hides not only history but also silence. Fear. Loss. But also endurance.
Tonight, in the packed Pervolia Municipal Theatre, this skein was unraveled by the hands of children. With clear eyes, true questions, and open hearts. The fifth-grade students stood face to face with Memory and helped it to speak. To be heard.
The documentary ‘The Summer I Grew Up’ was a window. And when we pushed it open, not only did the fiery wind of the past enter, but also light. Which illuminated something within us.
The prolonged applause, the teary eyes, the deep silence at the end… all said the same thing. That this memory belongs to us, shapes us, and guides us.
Thank you to all of you who respected it, felt it, and shared it.”
Документальный фильм, посвящённый несовершеннолетним без сопровождения 1974 года: Живое свидетельство из начальной школы Перволия
Особенная гуманитарная и памятная инициатива была представлена начальной школой Перволия — создан документальный фильм, посвящённый несовершеннолетним без сопровождения трагического лета 1974 года. В рамках этой трогательной работы дети имели возможность поговорить с людьми, которые лично пережили те мрачные моменты переворота и вторжения, в том числе с депутатом Европарламента Георгосом Георгиу, который с радостью принял участие и дал интервью юным журналистским талантам.
Показ документального фильма состоялся вечером в пятницу, 23 мая, в муниципальном театре Перволия, вызвав тёплые аплодисменты. Это похвальное усилие учеников и педагогов — живое посвящение ранам, оставленным трагическим летом 1974 года, дань уважения жизням, изменившимся навсегда.
SkalaTimes горячо поздравляет детей, педагогов и директора школы госпожу Ангелу Каймаклиоти с этим выдающимся документальным фильмом, который является ценным вкладом в историческую память. Наш долг — передать этот опыт младшим поколениям, научить наших детей, что означало то лето для нашей страны и её народа.
Тем несовершеннолетним без сопровождения, которые сегодня, спустя пятьдесят лет, выросли, но всё ещё несут в себе незаживающие раны войны и изгнания, мы скромно склоняем головы и надеемся, что никогда не забудем ни боль, ни изгнание, которое пережила наша родина, которая спустя пятьдесят лет продолжает кровоточить, разделённая болью беженства, несправедливо погибших и памятью о страданиях.
В своём посте директор школы госпожа Ангела Каймаклиоти написала:
“Память на нашем мученическом острове — это очень запутанный клубок. Каждый раз, когда мы находим конец мифа или нити, нам больно. Потому что в распутывании памяти скрывается не только история, но и молчание. Страх. Потеря. Но и стойкость.
Сегодня вечером, в переполненном муниципальном театре Перволия, этот клубок был распутан руками детей. С ясными глазами, настоящими вопросами и открытыми сердцами. Ученики пятого класса стояли лицом к Личности Памяти и помогли ей заговорить. Быть услышанной.
Документальный фильм «Лето, когда я вырос» был окном. И когда мы толкнули его открыть, в него вошёл не только огненный ветер прошлого, но и свет. Который осветил что-то внутри нас.
Продолжительные аплодисменты, слезящиеся глаза, глубокая тишина в конце… всё говорило об одном и том же. Что эта память принадлежит нам, формирует нас и направляет.
Спасибо всем вам, кто уважал её, чувствовал её и делился ею.”
