Text follows in English
Текст следует на русском языке
Ήταν 14 Απριλίου του 2019 όταν ένα κύμα θλίψης σκέπασε ολόκληρη την Κύπρο. Ένα παιδί μόλις 16 ετών, ο Παναγιώτης Στεφανή, έφυγε πρόωρα και άδικα από τη ζωή σε ένα πάρτι γενεθλίων στο χωριό Τρούλλοι. Η αιτία; Ο εκφοβισμός. Ένα κοινωνικό φαινόμενο που δεν αφήνει μονάχα πληγές – αφήνει νεκρούς.
Έξι χρόνια αργότερα, ο Παναγιώτης επιστρέφει στις καρδιές μας μέσα από τα χρώματα ενός γκράφιτι του καλλιτέχνη CRS (Χρίστου Κακουλλή).
Ένα έργο δημόσιας τέχνης που δεν στολίζει απλώς έναν τοίχο, αλλά φωνάζει. Φωνάζει για όσα έμειναν σιωπηλά. Για τις κραυγές που δεν ακούστηκαν. Για τις ψυχές που λύγισαν κάτω από το βάρος του φόβου και της απόρριψης.
Η ιδέα ανήκει στο Δημοτικό Διαμέρισμα Τρούλλων, που πήρε την πρωτοβουλία να τιμήσει τη μνήμη του Παναγιώτημ ενός παιδιού της κοινότητας Τρούλλων, με έναν διαφορετικό τρόπο. Τα αποκαλυπτήρια του γκράφιτι πραγματοποιούνται αύριο Σάββατο 24 Μαΐου στις 16:00, στην καρδιά του χωριού, καλώντας όλη την κοινωνία να δώσει το «παρών» σε ένα κάλεσμα ενάντια στο bullying.
Τοποθεσία: https://maps.app.goo.gl/upkppqWquRueahrx6?g_st=com.google.maps.preview.copy
Το έργο αυτό δεν είναι διακοσμητικό. Είναι πολιτικό. Είναι κοινωνικό. Είναι ένα ανοιχτό γράμμα σε κάθε παιδί που φοβάται. Σε κάθε γονιό που αγνοεί. Σε κάθε δάσκαλο που διστάζει να παρέμβει. Η εικόνα του Παναγιώτη στον τοίχο γίνεται σύμβολο. Όχι μόνο του πόνου, αλλά και της ευθύνης. Μια υπενθύμιση πως η σιωπή δεν είναι ουδετερότητα — είναι συνενοχή.
Η τραγωδία του Παναγιώτη δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Ήταν το αποκορύφωμα μιας διαρκούς κακοποίησης. Βίντεο που κυκλοφόρησαν τότε αποκάλυψαν μια ζοφερή πραγματικότητα: ο Παναγιώτης ήταν θύμα καθημερινού εκφοβισμού. Τον χλεύαζαν, τον τραυμάτιζαν σωματικά και ψυχικά. Μέχρι που δεν άντεξε άλλο.
Η Δικαιοσύνη μίλησε – αλλά η κοινωνία ακόμα ψιθυρίζει. Ίσως γιατί είναι πιο εύκολο να στραφούμε αλλού, να πούμε «ήταν ένα τραγικό λάθος», να ξεχάσουμε. Όμως η λήθη είναι προδοσία. Γι’ αυτό το γκράφιτι δεν είναι μόνο φόρος τιμής στον Παναγιώτη. Είναι μια κραυγή αφύπνισης. Μια προτροπή: Μίλα. Άκου. Δράσε.
Το bullying δεν είναι «παιδική κακία». Δεν είναι «μια φάση που περνά». Είναι ένα φαινόμενο με συνέπειες που οδηγούν μέχρι και στον θάνατο. Και όσο επιμένουμε να το υποτιμούμε ή να το εξωραΐζουμε, τόσο διαιωνίζεται.
Οι Τρούλλοι κάνουν την αρχή. Με αυτή την πρωτοβουλία, δείχνουν πως ακόμα και μια μικρή κοινότητα ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΜΠΟΥΛΙΓΚ μπορεί να δώσει το καλό παράδειγμα. Να διδάξει στα παιδιά της την αποδοχή, τον σεβασμό, τη δύναμη της συμπερίληψης.
Το γκράφιτι για τον Παναγιώτη δεν είναι το τέλος. Είναι η αρχή μιας διαρκούς υπόσχεσης: ότι κανένα παιδί δεν θα μείνει ξανά μόνο. Ότι καμιά φωνή δεν θα σβήσει από την αδιαφορία. Ότι το χρώμα θα νικήσει το σκοτάδι.
Αιωνία σου η μνήμη, Παναγιώτη. Η εικόνα σου θα στέκει στον τοίχο, αλλά το μήνυμά σου θα ταξιδεύει παντού. Και ίσως, μια μέρα, σώσει μια ζωή.
Η σιωπή δεν είναι επιλογή. Η αλληλεγγύη σώζει.
- To SkalaTimes συγχαίρει το δημοτικό διαμέρισμα Τρούλλων και τον Αντιδήμαρχο Σπύρο Πάμπουλλου για την πρωτοβουλία
When Art Speaks for Those Who Fell Silent: Graffiti Unveiling in Memory of Panayiotis Stefanis in Troulloi
It was April 14, 2019, when a wave of sorrow swept across Cyprus. A 16-year-old boy, Panayiotis Stefanis, lost his life prematurely and unfairly at a birthday party in the village of Troulloi. The cause? Bullying. A social phenomenon that not only leaves wounds — it leaves casualties.
Six years later, Panayiotis returns to our hearts through the colors of a graffiti mural by artist CRS (Christos Kakoullis).
A piece of public art that doesn’t just decorate a wall — it shouts. It shouts for all that was left unsaid. For the cries that went unheard. For the souls crushed under the weight of fear and rejection.
The idea came from the Municipal Department of Troulloi, which took the initiative to honor the memory of Panayiotis — a child of their community — in a different way. The unveiling of the mural will take place tomorrow, Saturday, May 24th, at 16:00, in the heart of the village, calling on society to show up in a united stand against bullying.
📍 Location: https://maps.app.goo.gl/upkppqWquRueahrx6?g_st=com.google.maps.preview.copy
This piece is not decorative. It is political. It is social. It is an open letter to every child who is afraid. To every parent who looks away. To every teacher who hesitates to act.
Panayiotis’ image on the wall becomes a symbol — not just of pain, but of responsibility. A reminder that silence is not neutrality — it is complicity.
Panayiotis’ tragedy was not an isolated incident. It was the culmination of ongoing abuse. Videos that surfaced at the time revealed a grim reality: Panayiotis was a daily victim of bullying. He was mocked, physically and emotionally hurt — until he could bear no more.
Justice has spoken — but society still whispers. Perhaps because it’s easier to look away, to say “it was a tragic mistake,” to forget. But forgetting is betrayal.
That’s why this graffiti is not just a tribute to Panayiotis. It’s a cry for awakening. A call to action: Speak. Listen. Act.
Bullying is not “just kids being mean.” It’s not “just a phase.” It’s a phenomenon with consequences that can lead to death. And the more we downplay it or dress it up, the more it persists.
Troulloi is taking the lead. With this initiative, they show that even a small community that lost one of its own to bullying can set a powerful example — teaching children acceptance, respect, and the strength of inclusion.
The mural for Panayiotis is not the end. It is the beginning of an ongoing promise: that no child will ever be left alone again. That no voice will fade away due to indifference. That color will defeat darkness.
Eternal be your memory, Panayiotis. Your image will stand on the wall, but your message will travel far and wide. And maybe, one day, it will save a life.
Silence is not a choice. Solidarity saves.
- SkalaTimes congratulates the Municipal Department of Troulloi and Deputy Mayor Spyros Pampoullou for this initiative.
Когда Искусство Говорит за Тех, Кто Замолчал: Открытие Граффити в Память о Панайотисе Стефани в Трулли
14 апреля 2019 года вся Кипрская общественность была потрясена волной скорби. Шестнадцатилетний подросток Панайотис Стефани ушёл из жизни преждевременно и несправедливо — на дне рождения в деревне Трулли. Причина? Буллинг. Социальное явление, которое оставляет не только раны — оно уносит жизни.
Шесть лет спустя Панайотис возвращается в наши сердца через краски граффити художника CRS (Христос Какуллис).
Это произведение уличного искусства не просто украшает стену — оно кричит. Кричит за всё, что осталось невысказанным. За крики, которых никто не услышал. За души, сломленные страхом и отторжением.
Идея принадлежит Муниципальному отделению Трулли, которое решило почтить память Панайотиса — ребёнка своей общины — особенным способом. Торжественное открытие граффити состоится завтра, в субботу, 24 мая, в 16:00, в самом центре деревни. Это призыв ко всем — сказать «нет» буллингу.
📍 Место проведения: https://maps.app.goo.gl/upkppqWquRueahrx6?g_st=com.google.maps.preview.copy
Это произведение — не декорация. Это политическое заявление. Это социальный манифест. Это открытое письмо каждому ребёнку, который боится. Каждому родителю, который закрывает глаза. Каждому учителю, который боится вмешаться.
Образ Панайотиса на стене становится символом. Не только боли, но и ответственности. Напоминание: молчание — это не нейтралитет, это соучастие.
Трагедия Панайотиса — не случайный инцидент. Это результат систематического насилия. Видео, опубликованные тогда, показали страшную правду: Панайотис подвергался ежедневному издевательству. Его унижали, травмировали физически и морально — пока он не сломался.
Суд вынес приговор — но общество до сих пор шепчет. Потому что проще отвернуться, сказать: «Это была трагическая ошибка», — и забыть. Но забвение — это предательство.
Поэтому это граффити — не просто дань памяти. Это крик пробуждения. Призыв: Говори. Слушай. Действуй.
Буллинг — это не «детская шалость». Это не «пройдет само». Это явление с последствиями, которые могут привести к смерти. И пока мы продолжаем его недооценивать — оно живёт.
Трулли подаёт пример. Эта инициатива показывает: даже маленькое сообщество, потерявшее своего ребёнка из-за буллинга, может стать примером. Научить детей принятию, уважению, силе инклюзивности.
Граффити в честь Панайотиса — не финал. Это начало непрекращающегося обещания: что ни один ребёнок больше не останется один. Что ни один голос не исчезнет из-за безразличия. Что цвет победит тьму.
Вечная память тебе, Панайотис. Твой образ останется на стене, но твое послание будет разноситься повсюду. И, возможно, однажды спасёт чью-то жизнь.
Молчание — не вариант. Солидарность спасает.
- SkalaTimes поздравляет муниципалитет Трулли и вице-мэра Спироса Памбуллу с этой важной инициативой.
