Text follows in English
Текст следует на русском языке
Στο δημοψήφισμα της 29ης Μαΐου 2025, ψηφίζουμε «ΔΙΑΦΩΝΩ» στο προτεινόμενο Σχέδιο Αξιολόγησης του ΥΠΑΝ, ξεκάθαρα και τεκμηριωμένα.
Το συγκεκριμένο σχέδιο, το οποίο έχει ήδη απορριφθεί με ξεκάθαρη και ομόφωνη θέση από το ΚΔΣ της ΟΕΛΜΕΚ, απέχει σημαντικά από τα επιστημονικά και παιδαγωγικά κριτήρια που πρέπει να διέπουν κάθε σύστημα αξιολόγησης στο δημόσιο σχολείο. Δεν υπηρετεί ούτε τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης, ούτε την επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών, αλλά εδραιώνει ένα συγκεντρωτικό, αυταρχικό και αναξιοκρατικό μοντέλο.
Η μονομερής απόφαση του ΥΠΑΝ να προωθήσει το σχέδιο στο Υπουργικό Συμβούλιο και ακολούθως στη Βουλή, χωρίς να προηγηθεί ολοκληρωμένη θεσμική διαβούλευση και χωρίς να υιοθετήσει ουσιαστικές εισηγήσεις της Οργάνωσής μας, συνιστά θεσμικό ολίσθημα, πλήττοντας τον κοινωνικό διάλογο.
Ως ΔΗ.ΚΙ. Καθηγητών, καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά στο επικείμενο δημοψήφισμα και να στηρίξουν την απόφαση του ΚΔΣ της ΟΕΛΜΕΚ, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα απόρριψης προς το Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας και τη Βουλή των Αντιπροσώπων, η οποία καλείται να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να μη συναινέσει σε ένα σχέδιο, το οποίο χαρακτηρίζεται από αυταρχισμό και αναξιοκρατία.
Γιατί διαφωνούμε;
Τεκμηριωμένα και ουσιαστικά:
Το δευτεροβάθμιο σώμα ενστάσεων που προτείνεται από το ΥΠΑΝ δεν είναι ανεξάρτητο, αλλά ούτε και αμερόληπτο
Η σύνθεση του δευτεροβάθμιου σώματος ενστάσεων δεν πληροί τα κριτήρια ανεξαρτησίας και διαφάνειας, γεγονός που αντιβαίνει στις αρχές της διοικητικής δικαιοσύνης και της αξιοκρατίας. Η απουσία πανεπιστημιακού με παιδαγωγικές γνώσεις, πρώην δικαστικού και πρώην στελέχους του ΥΠΑΝ με παιδαγωγικές γνώσεις και διδακτική εμπειρία, όπως είναι η πάγια θέση της ΟΕΛΜΕΚ, ενισχύει την υποψία προκατάληψης και αδιαφάνειας.
Αριθμητική αξιολόγηση – ένα εργαλείο αυθαιρεσίας
Η βαθμολόγηση από 40 έως 100, χωρίς σαφή, αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια, ενισχύει τον υποκειμενισμό, υποσκάπτει το συνεργατικό πνεύμα στα σχολεία και δημιουργεί κλίμα φόβου και ανταγωνισμού. Διεθνείς παιδαγωγικές μελέτες (π.χ. OECD, Darling-Hammond) τονίζουν ότι η αριθμητική αξιολόγηση χωρίς ερμηνευτική ανάλυση δεν προάγει την επαγγελματική ανάπτυξη.
Ποσοστό στην αριθμητική αξιολόγηση από τους Διευθυντές
Η αριθμητική αξιολόγηση από Διευθυντές δημιουργεί «αυλές» και ένα κλίμα ανταγωνισμού και καχυποψίας στις σχολικές μονάδες, υποβαθμίζοντας τον δημοκρατικό ρόλο του Καθηγητικού Συλλόγου. Υπάρχουν πάρα πολλές προηγμένες χώρες, όπου στο εκπαιδευτικό τους σύστημα ο διευθυντής της σχολικής μονάδας δεν συμμετέχει στην αριθμητική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, αλλά δίνει έμφαση στην ποιοτική ανατροφοδότηση και προάγει την επαγγελματική ανάπτυξη και συνεργασία.
Επέκταση γραφειοκρατίας χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα
Η αύξηση των παρακολουθήσεων και των επιθεωρήσεων δημιουργεί ένα διοικητικό φορτίοπου απομακρύνει τον εκπαιδευτικό από τον μαθησιακό του ρόλο. Το υπάρχον σύστημα ήδη στενάζει υπό το βάρος εξωδιδακτικών υποχρεώσεων. Οι διεθνείς δείκτες δείχνουν πως η υπερβολική εξωτερική επιτήρηση αποδυναμώνει την αυτονομία των σχολείων και δεν σχετίζεται με βελτίωση της επίδοσης των μαθητών (PISA 2022).
Δημιουργία εργαζομένων δύο ταχυτήτων
Η επιβολή πρόσθετων επιμορφώσεων στους νεοεισερχόμενους, πέραν του ήδη απαιτητικού πλαισίου της Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης, είναι αντιπαιδαγωγική, εξοντώνει τους εκπαιδευτικούς και τους απομακρύνει από τον πραγματικό παιδαγωγικό τους στόχο.
Υπονόμευση της μονιμότητας – έμμεσος εξαναγκασμός
Η πρόνοια για παραπομπή εκπαιδευτικών στην ΕΕΥ με κριτήριο την αριθμητική αξιολόγηση κάτω από 50% είναι νομικά και δεοντολογικά έωλη. Θίγει τη θεμελιώδη αρχή της εργασιακής ασφάλειας και καθιστά την αξιολόγηση μηχανισμό απειλής.
Ασαφή, μη μετρήσιμα και υποκειμενικά κριτήρια αξιολόγησης
Ένα σύστημα αξιολόγησης πρέπει να βασίζεται σε τεκμηριωμένους παιδαγωγικούς δείκτες (π.χ. ποιότητα σχέσης με μαθητές, αποτελεσματικότητα στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, συνεργατικότητα), και όχι σε γενικόλογες διατυπώσεις που αφήνουν χώρο για αυθαιρεσίες, προσωπικές κρίσεις και παρεμβάσεις.
Επιμόρφωση εκτός ωραρίου – παραβίαση εργασιακών δικαιωμάτων
Η υποχρεωτική επαγγελματική μάθηση εκτός ωραρίου παραγνωρίζει το ήδη υπερφορτωμένο εργασιακό πλαίσιο των εκπαιδευτικών και μετατρέπει τη διαρκή μάθηση σε ποινή και όχι σε ευκαιρία. Τα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα συνδέουν την επιμόρφωση με το εσωτερικό κίνητρο, την αναγνώριση και την ομαδική ενίσχυση, όχι με την καταναγκαστική εργασία.
Αδιαφορία για τις ανάγκες των στελεχών εκπαίδευσης
Το σχέδιο φορτώνει επιπλέον καθήκοντα στα διευθυντικά στελέχη, χωρίς ενίσχυση ανθρώπινου δυναμικού ή αναπροσαρμογή του ωραρίου τους, γεγονός που υπονομεύει την αποτελεσματικότητα της σχολικής διοίκησης.
Το διακύβευμα είναι ξεκάθαρο: Το προτεινόμενο σύστημα δεν υπηρετεί την εκπαιδευτική ποιότητα. Αντί για εργαλείο βελτίωσης, μετατρέπεται σε μηχανισμό ελέγχου, επιτήρησης και επιλεκτικής μεταχείρισης.
Ως ΔΗ.ΚΙ. Καθηγητών λέμε με καθαρότητα: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ.
Στις 29 Μαΐου, ψηφίζουμε «ΔΙΑΦΩΝΩ» γιατί:
Θέλουμε αξιολόγηση με στόχο την παιδαγωγική πρόοδο, όχι την επιβολή.
Θέλουμε δημοκρατία, εμπιστοσύνη και συνεργασία στα σχολεία μας, όχι ανταγωνισμό και φόβο.
Θέλουμε διάλογο με ουσία, όχι ετσιθελικές και μονομερείς αποφάσεις.
Καλούμε κάθε εκπαιδευτικό να σταθεί με αξιοπρέπεια και ευθύνη:
Να υπερασπιστεί το παιδαγωγικό και κοινωνικό κύρος του λειτουργήματός μας.
Να διεκδικήσει ένα σύστημα αξιολόγησης δίκαιο, επιστημονικά τεκμηριωμένο και παιδαγωγικά λειτουργικό.
Να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Η δημόσια εκπαίδευση δεν είναι πεδίο αυθαιρεσίας.
ΔΗ.ΚΙ. Καθηγητών – Για μια αξιολόγηση με γνώμονα την παιδαγωγική αλήθεια, τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατια.
On the referendum of May 29, 2025, we vote “DISAGREE” on the proposed Evaluation Plan of the Ministry of Education, clearly and with justification.
This plan, which has already been unanimously rejected by the Central Board of OELMEK, significantly diverges from the scientific and pedagogical standards that should govern any evaluation system in public education. It does not serve the improvement of educational quality or the professional development of teachers. Instead, it entrenches a centralized, authoritarian, and non-meritocratic model.
The unilateral decision by the Ministry to promote the plan to the Council of Ministers and then to Parliament—without proper institutional consultation and without incorporating the substantial recommendations of our Organization—constitutes an institutional failure and undermines social dialogue.
As DI.KI. of Teachers, we call on all colleagues to participate massively in the upcoming referendum and to support OELMEK’s Board decision by sending a strong message of rejection to the Ministry of Education, Sport and Youth and to the House of Representatives, which is now called to rise to the occasion and reject a plan characterized by authoritarianism and lack of meritocracy.
Why do we disagree? Justified and substantial reasons:
- The appeals committee proposed by the Ministry is neither independent nor impartial.
Its composition does not meet the standards of independence and transparency, violating principles of administrative justice and meritocracy. The absence of a university academic with pedagogical knowledge, a former judge, or a former Ministry official with teaching experience, as OELMEK has always requested, raises concerns of bias and opacity. - Numeric grading – a tool of arbitrariness.
Scoring from 40 to 100, without clear, objective, and measurable criteria, fosters subjectivity, undermines collegial spirit, and creates an environment of fear and competition. International studies (e.g., OECD, Darling-Hammond) highlight that numeric evaluation without interpretive analysis does not promote professional growth. - Scoring by school principals fosters favoritism.
This creates “courts” and a climate of suspicion, downgrading the democratic role of teaching councils. In many advanced education systems, principals do not participate in teacher grading but focus on qualitative feedback and collaboration. - Expansion of bureaucracy without real benefits.
Increased observations and inspections create administrative burdens that divert teachers from their educational role. The current system already struggles under non-teaching responsibilities. Over-monitoring, according to PISA 2022, weakens school autonomy and does not correlate with student performance. - Two-speed teaching staff.
Imposing additional training on new teachers, beyond their already demanding pre-service training, is pedagogically harmful and pushes them away from their core educational role. - Undermining job security – indirect coercion.
The provision to refer teachers to the Educational Service Commission if they score under 50% is legally and ethically questionable. It threatens job security and turns evaluation into a tool of intimidation. - Vague, unmeasurable, and subjective criteria.
Evaluation should be based on documented pedagogical indicators (e.g., student-teacher relationships, skill development, collaboration), not on vague statements open to bias and arbitrary judgments. - Mandatory after-hours training – violation of labor rights.
Obligatory professional learning after hours disregards teachers’ already heavy workload. Lifelong learning should be an opportunity, not a punishment. Modern education systems link training to intrinsic motivation and team support—not forced labor. - Neglecting the needs of education leadership.
The plan adds duties to leadership staff without support or schedule adjustments, thus reducing the effectiveness of school management.
The stakes are clear:
The proposed plan does not enhance educational quality. Instead of a tool for improvement, it becomes a mechanism for control, surveillance, and selective treatment.
As DI.KI. Teachers, we clearly state:
This is not the evaluation system we want.
On May 29, we vote “DISAGREE” because:
- We want evaluation to promote pedagogical progress, not impose control.
- We want democracy, trust, and collaboration in our schools—not fear and competition.
- We want meaningful dialogue—not authoritarian, one-sided decisions.
We call on every educator to stand with dignity and responsibility:
- To defend the pedagogical and social dignity of our profession.
- To demand a fair, evidence-based, and pedagogically sound evaluation system.
- To send a clear message: Public education is not a field for arbitrary actions.
DI.KI. Teachers – For an evaluation based on pedagogical truth, justice, and democracy.
На референдуме 29 мая 2025 года мы голосуем «НЕ СОГЛАСЕН» с предложенным Планом оценки Министерства образования – ясно и обоснованно.
Предложенный план, который уже был единогласно отклонён Центральным советом ОЕЛМЕК, существенно отступает от научных и педагогических критериев, которыми должно руководствоваться любое система оценки в государственном образовании. Он не способствует улучшению качества образования и профессионального развития преподавателей, а закрепляет централизованную, авторитарную и несправедливую модель.
Одностороннее решение Министерства продвигать план в Совет министров, а затем в Парламент, без полноценного институционального диалога и без принятия существенных предложений нашей Организации, является институциональной ошибкой и подрывает общественный диалог.
Как ДИ.КИ. Преподавателей, мы призываем всех коллег массово принять участие в предстоящем референдуме и поддержать решение Центрального совета ОЕЛМЕК, послав чёткий сигнал Министерству образования, спорта и молодёжи, а также Парламенту, который должен соответствовать ожиданиям общества и не соглашаться с планом, характеризующимся авторитаризмом и несправедливостью.
Почему мы против? Обоснованные и конкретные причины:
- Апелляционный орган не является ни независимым, ни беспристрастным.
Состав органа не соответствует стандартам прозрачности и независимости, что нарушает принципы административной справедливости. Отсутствие академика с педагогическими знаниями, бывшего судьи и бывшего чиновника Минобразования с педагогическим опытом усиливает подозрения в предвзятости. - Числовая оценка — инструмент произвола.
Оценивание от 40 до 100 без чётких критериев поощряет субъективность, разрушает дух сотрудничества и создает атмосферу страха и конкуренции. Международные исследования (например, ОЭСР, Дарлинг-Хэммонд) подтверждают, что числовая оценка без интерпретации не способствует профессиональному развитию. - Оценка директорами порождает фаворитизм.
Это подрывает демократическую роль педагогических советов и создает подозрительную атмосферу. В передовых странах директора школ не участвуют в числовом оценивании преподавателей, а фокусируются на качественной обратной связи. - Рост бюрократии без реального результата.
Увеличение проверок и наблюдений создает административную нагрузку и отвлекает учителя от его основной роли. Существующая система уже перегружена. Международные данные (PISA 2022) показывают, что чрезмерный контроль снижает автономию школ и не улучшает успеваемость. - Преподаватели «двух скоростей».
Навязывание дополнительного обучения новым учителям поверх их базовой подготовки — анти-педагогично и истощает их ресурсы. - Подрыв стабильности работы — косвенное давление.
Условие о передаче преподавателя в КОГ при оценке ниже 50% юридически и этически сомнительно. Это подрывает уверенность в трудоустройстве и превращает оценивание в инструмент запугивания. - Неясные, неизмеримые и субъективные критерии.
Система должна опираться на четкие педагогические индикаторы (например, качество отношений с учениками, развитие навыков, сотрудничество), а не на общие формулировки, допускающие произвол. - Обязательное обучение вне рабочего времени — нарушение прав.
Обязательное повышение квалификации вне графика игнорирует уже перегруженную нагрузку учителей. Современные системы поощряют добровольное обучение, основанное на внутренней мотивации и командной поддержке. - Игнорирование потребностей школьного управления.
План нагружает руководящий состав без предоставления дополнительного персонала или изменения расписания, что снижает эффективность управления.
Ставка очевидна:
Предлагаемая система не способствует качеству образования. Вместо инструмента развития она становится механизмом контроля и неравного обращения.
Как ДИ.КИ. Преподавателей мы ясно заявляем:
ЭТО — НЕ ТА СИСТЕМА ОЦЕНКИ, КОТОРУЮ МЫ ХОТИМ.
29 мая мы голосуем «НЕ СОГЛАСЕН», потому что:
- Мы хотим оценку ради педагогического прогресса, а не ради давления.
- Мы хотим демократию, доверие и сотрудничество, а не страх и конкуренцию.
- Мы хотим содержательного диалога, а не авторитарных решений.
Призываем каждого педагога встать с достоинством и ответственностью:
- Защитить педагогический и социальный авторитет нашей профессии.
- Добиваться справедливой, научно обоснованной и педагогически эффективной системы оценки.
- Послать четкий сигнал: государственное образование — не поле для произвола.
ДИ.КИ. Преподавателей – за оценку, основанную на педагогической истине, справедливости и демократии.
