Text follows in English
Текст следует на русском языке
Ένα σχολείο για 1.500 παιδιά ή ένα οχυρό εβραϊκής παρουσίας στη Λεμεσό;
SkalaTimes Team
Μια νέα «επένδυση» ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ ετοιμάζεται να αλλάξει το τοπίο της Λεμεσού σύμφωνα και με το σημερινό άρθρο του Φιλελεύθερου (εδώ).
Ένα εβραϊκό σχολείο, που φέρει τον ηχηρό τίτλο Cyprus Jewish Academy of Excellence, προγραμματίζεται να ανοίξει τις πύλες του το 2027, φιλοδοξώντας να φιλοξενήσει έως και 1.500 μαθητές, όχι μόνο από την Κύπρο, αλλά και από το εξωτερικό.
Μπορεί κάποιος να το δει ως ένα φιλόδοξο εκπαιδευτικό έργο. Όμως αν κοιτάξει λίγο βαθύτερα, η εικόνα αλλάζει: δεν πρόκειται απλώς για σχολείο – πρόκειται για εγκατάσταση. Για μια δομή στρατηγικού χαρακτήρα που έχει σκοπό να εδραιώσει την εβραϊκή παρουσία στην Κύπρο και, συγκεκριμένα, στη Λεμεσό.
Δεν τα λέμε εμείς. Τα λέει το ίδιο το ίδρυμα Yael, που χρηματοδοτεί το έργο, δηλώνοντας απερίφραστα ότι αποστολή του είναι να ενισχύσει τη ζωή των Εβραίων σε περιοχές με «στρατηγική σημασία». Δεν είναι μυστικό. Είναι πολιτική.
Ο Ραβίνος Yehoshua Smukler, επικεφαλής του νέου σχολείου, δεν κρύβει τους στόχους του: η δημιουργία ενός εκπαιδευτικού πυρήνα που θα στηρίζει, θα επεκτείνει και τελικά θα δυναμώσει την εβραϊκή κοινότητα στην Κύπρο. Μέσω ενός σχολείου, εγκαθίσταται μια κοινότητα, δημιουργούνται δομές, ασκείται επιρροή.
Το ερώτημα είναι απλό: Είναι τυχαίο αυτό που συμβαίνει; Ή μήπως παρακολουθούμε μια προσεκτικά μελετημένη στρατηγική διείσδυσης;
Η Λεμεσός δεν επελέγη τυχαία. Είναι η πιο διεθνοποιημένη πόλη της Κύπρου, με ταχύτατη ανάπτυξη, έντονη ρωσική και ισραηλινή παρουσία, και με χαλαρούς μηχανισμούς ελέγχου για επενδύσεις. Είναι, με απλά λόγια, το ιδανικό σημείο για να ριζώσει κάτι μεγαλύτερο.
Το σχολείο λειτουργεί ως δούρειος ίππος; Μπορεί να διερωτηθεί κάποιος.
Πίσω από την πρόσοψη της «αριστείας», οικοδομείται μια οργανωμένη κοινότητα με υποδομές, δικτύωση, οικονομική δύναμη και — πάνω απ’ όλα — προοπτική μακροχρόνιας παρουσίας;
Και η ερώτηση που πρέπει να τεθεί είναι η εξής: ποια Κύπρος θα παραδοθεί στα παιδιά αυτών των 1.500 οικογενειών; Διότι, δεν μιλάμε για μια σχολική μονάδα που ενσωματώνεται στην κυπριακή κοινωνία. Μιλάμε για έναν αυτοτελή, εθνοθρησκευτικό, κλειστό πυρήνα που προφανώς θα λειτουργήσει με δικά του πρότυπα, κανόνες, θρησκευτικά κέντρα, εκπαιδευτικό περιεχόμενο. Ένα κράτος εν κράτει; Κάτι άλλο;
Ίσως μια οικιστική-εκπαιδευτική – πολιτική νησίδα ισχύος;
Και όλα αυτά συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας, με τις ευλογίες του κράτους. Χωρίς κανέναν σοβαρό δημόσιο διάλογο. Χωρίς να ρωτηθούμε, ως κοινωνία, αν θέλουμε να παραδώσουμε εδάφη, συνειδήσεις και μέλλον μέσα από εκπαιδευτικές θρησκευτικές πολιτικές επενδύσεις που πιθανόν να υποκρύπτουν άλλα συμφέροντα που ενδέχεται να επηρεάσουν το μέλλον ενός ημικατεχόμενου νησιού.
Δεν πρόκειται για ρατσισμό.
Ούτε για φοβικά σύνδρομα.
Πρόκειται για ένα ξεκάθαρο αίτημα διαφάνειας και εγρήγορσης. Διότι όταν ένα ίδρυμα με γεωπολιτική ατζέντα έρχεται να χτίσει κάτι τόσο μεγάλο, (επαναλαμβάνουμε, 50 εκατομμυρίων) σε μια τόσο κομβική πόλη, δεν είναι “ένα σχολείο”. Είναι μια δήλωση παρουσίας. Είναι ένα βήμα εγκατάστασης. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Κι αυτό δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυία για να το δει κανείς.
Και αν σήμερα είναι ένα σχολείο, αύριο τι θα είναι;
Και τέλος, για ποιο ακριβώς λόγο πανηγυρίζουν κάποιοι Κύπριοι γι αυτό το σχολείο;
Is Cyprus turning into an Israeli colony?
A school for 1,500 children or a fortress of Jewish presence in Limassol?
SkalaTimes Team
A new “investment” worth 50 million euros is set to transform the landscape of Limassol, according to today’s article in Phileleftheros (here).
The Cyprus Jewish Academy of Excellence, a Jewish school with a bold title, is scheduled to open its doors in 2027, aiming to host up to 1,500 students, not only from Cyprus but also from abroad.
Some may view it as an ambitious educational project. But if you look a bit deeper, the picture changes: this is not merely a school — it’s an establishment. A strategically designed structure intended to solidify the Jewish presence in Cyprus, specifically in Limassol.
And this isn’t speculation. It comes directly from the Yael Foundation, which is funding the project. The foundation openly states its mission: to strengthen Jewish life in regions of “strategic importance.” This isn’t a secret — it’s policy.
Rabbi Yehoshua Smukler, the head of the upcoming school, does not hide his intentions: the creation of an educational nucleus that will support, expand, and ultimately empower the Jewish community in Cyprus. Through a school, a community is established, structures are built, and influence is exercised.
The question is simple: Is this merely coincidental? Or are we witnessing a carefully calculated strategy of infiltration?
Limassol was not chosen by chance. It is the most internationalized city in Cyprus, rapidly developing, with a strong Russian and Israeli presence, and minimal oversight in investment practices. In simple terms, it’s the perfect place for something larger to take root.
Is the school functioning as a Trojan horse?
Behind the façade of “excellence,” is a well-organized community being constructed — with infrastructure, networks, financial power, and, most of all, long-term prospects?
And the question we must ask is this:
What kind of Cyprus will be handed over to the children of these 1,500 families?
Because this is not just a school integrating into Cypriot society. It is an autonomous, ethno-religious, closed nucleus that will likely operate according to its own standards, rules, religious institutions, and educational content. A state within a state? Or something else entirely?
Perhaps a residential–educational–political stronghold?
And all this is happening right before our eyes, with the blessings of the state. Without any serious public debate. Without the people being asked whether we want to hand over land, minds, and futures through religious educational investments that may conceal other interests — interests that could influence the future of a semi-occupied island.
This is not about racism.
Nor is it about xenophobic paranoia.
This is a clear call for transparency and vigilance. Because when an institution with a geopolitical agenda comes to build something so massive (again, 50 million euros) in such a key city, it’s not “just a school.” It’s a declaration of presence. A step toward establishment. It’s something much bigger. And it doesn’t take great intelligence to see that.
And if today it’s a school, what will it be tomorrow?
Finally, we ask: Why are some Cypriots celebrating this school?
Превращается ли Кипр в израильскую колонию?
Школа на 1 500 детей или укрепление еврейского присутствия в Лимассоле?
Команда SkalaTimes
Новая «инвестиция» в размере 50 миллионов евро готовится изменить облик Лимассола — согласно сегодняшней статье в газете Филелефтерос (ссылка здесь).
Еврейская школа под громким названием Cyprus Jewish Academy of Excellence планирует открыть свои двери в 2027 году и принимать до 1 500 учеников — не только из Кипра, но и из-за рубежа.
Кто-то может воспринять это как амбициозный образовательный проект. Но если взглянуть глубже, картина меняется: речь идёт не просто о школе — а об объекте стратегического характера, цель которого — укрепить еврейское присутствие на Кипре, особенно в Лимассоле.
И это не домыслы — об этом прямо заявляет Фонд Yael, финансирующий проект. Миссия фонда — поддерживать еврейскую жизнь в регионах с «стратегическим значением». Это не секрет — это политика.
Раввин Йехошуа Смуклер, глава будущей школы, не скрывает своих намерений: создание образовательного центра, который будет поддерживать, развивать и укреплять еврейскую общину на Кипре. Через школу формируется община, создаются структуры, осуществляется влияние.
Вопрос прост: Это случайность? Или мы наблюдаем тщательно продуманную стратегию проникновения?
Лимассол выбран не случайно. Это самый интернациональный город Кипра, стремительно развивающийся, с заметным русским и израильским присутствием и слабыми механизмами контроля в сфере инвестиций. Проще говоря, идеальное место, чтобы укоренить нечто большее.
Является ли школа троянским конём?
Под прикрытием «академии превосходства» строится хорошо организованная община с инфраструктурой, связями, финансовой мощью и — что важнее всего — долгосрочной перспективой.
И главный вопрос:
Какой Кипр достанется детям этих 1 500 семей?
Потому что это не просто школа, которая интегрируется в кипрское общество. Это автономный, этнорелигиозный, закрытый центр, функционирующий по собственным стандартам, с собственными правилами, религиозными учреждениями и учебным содержанием.
Государство в государстве? Или что-то другое?
Может быть, жилищно-образовательно-политический анклав?
И всё это происходит у нас на глазах — с благословения государства. Без серьёзного общественного диалога. Без того, чтобы общество спросили, хотим ли мы передать земли, сознание и будущее через религиозно-образовательные инвестиции, которые, возможно, скрывают другие интересы. Интересы, которые могут повлиять на судьбу полуоккупированного острова.
Это не расизм.
Это не ксенофобия.
Это — призыв к прозрачности и бдительности. Потому что, когда организация с геополитической повесткой строит что-то столь масштабное (повторим — на 50 миллионов евро) в ключевом городе, — это не просто школа. Это заявление о присутствии. Это шаг к закреплению. Это нечто гораздо большее. И для того чтобы это понять, не нужно быть гением.
И если сегодня — это школа, то что будет завтра?
И в завершение — почему некоторые киприоты празднуют открытие этой школы?
