Της Γιώτας Δημητρίου
Αρχισυντάκτρια SkalaTimes
Το γεγονός ότι αναγκαζόμαστε να αφιερώνουμε χρόνο και ενέργεια για να αποδομήσουμε την ακροδεξιά προπαγάνδα, αποτελεί μια λυπηρή πραγματικότητα. Θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε αυτόν τον χρόνο πιο εποικοδομητικά, γράφοντας άλλα άρθρα, ρεπορτάζ και συνεντεύξεις.
Στην ουσία του θέματος: Εν μέσω πληθώρας άρθρων, βίντεο και ειδήσεων για την εγκληματικότητα αλλοδαπών νεαρών στη Λάρνακα –γεγονός που δεν αμφισβητείται– είναι σημαντικό να τονίσουμε πως η νεανική παραβατικότητα δεν έχει φυλή. Δεν είναι μόνο οι αλλοδαποί νέοι που έχουν ξεφύγει. Το ίδιο παρατηρείται και με Ελληνοκύπριους νεαρούς, που εμπλέκονται σε περιστατικά με ναρκωτικά, βανδαλισμούς, σκληρό bullying, χρήση επικίνδυνων κροτίδων κατά της Αστυνομίας και πολλά άλλα, ιδιαίτερα σε συγκεκριμένες γειτονιές και σχολεία της Λάρνακας. Να μιλήσουμε για τις συμμορίες με τα ονόματα τους; (Ναι, οι συμμορίες νεαρών στις γειτονιές της Λάρνακας έχουν και ονόματα-τίτλους).
Οι νέοι –είτε είναι αλλοδαποί είτε Κύπριοι– έχουν ξεφύγει. Και δεν φταίνε. Ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά και οι έφηβοι. Φταίει το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν: το σπίτι, το σχολείο, η γειτονιά, το ίδιο το σύστημα. Σε αυτό είμαι απόλυτη: ΠΟΤΕ δεν φταίνε οι νέοι. Ακόμα και όταν φτάνουν στο έγκλημα, ευθύνη έχει η κοινωνία των ενηλίκων που δεν έδρασε έγκαιρα και ουσιαστικά. Ευθύνη έχει το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσαν ή ζουν. Ευθύνη έχουν “οι μεγάλοι”, πάντα.
Η νεανική παραβατικότητα είναι ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, που απαιτεί άμεσες λύσεις από την πολιτεία. Και όχι, η τιμωρία μέσω στιγματισμένων απολυτηρίων δεν είναι λύση κύριε Χαρτσιώτη – το λένε οι ειδικοί ξεκάθαρα. (Περισσότερα εδώ).
Τι μπορούμε να κάνουμε; (Πέρα από το να μην παρασυρόμαστε από την ρητορική της ακροδεξιάς):
Πρώτον, το Υπουργείο Παιδείας, σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς ψυχολόγους, οφείλει να μελετήσει και να εφαρμόσει λύσεις που αποδίδουν σε άλλες, πιο εξελιγμένες κοινωνίες – όπως αυτές της Σκανδιναβίας. Να εμπνευστεί από χώρες όπου τα ποσοστά νεανικής εγκληματικότητας είναι μειωμένα.
Δεύτερον, οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας πρέπει να επανεξετάσουν πώς υποδέχονται και πλαισιώνουν τα νεαρά αλλοδαπά παιδιά και τι κάνουν για όσους νεαρούς “ξένους” καταφεύγουν σε παραβατικές συμπεριφορές.
Τρίτον, εμείς, ως κοινωνία, πρέπει να σταματήσουμε να πέφτουμε στην παγίδα της ακροδεξιάς ρητορικής. Να πάψουμε να ενισχύουμε, μέσα από δημοσιεύματα, αναρτήσεις ή ακόμα και με τη σιωπή μας, τη ξενοφοβία και τον ρατσισμό.
Το μεταναστευτικό –ναι, υπάρχει πρόβλημα και ίσως η Κύπρος να μην μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερους “ξένους” από όσους αντέχει– πρέπει να λυθεί με πολιτικές αποφάσεις, μέσα στη Βουλή και το αρμόδιο Υφυπουργείο. Όχι με βίντεο που στοχεύουν στην πόλωση και τη διάσπαση της κοινωνικής συνοχής.
Σε μια κοινωνία που χάνεται στην ακροδεξιά προπαγάνδα και ξεχνά πως ο πραγματικός εχθρός είναι οι λανθασμένες πολιτικές που επηρεάζουν την καθημερινότητά και τις ζωες μας, (ακρίβεια, κάμερες, εκποιήσεις, κ.α) και πιστεύει πως ο εχθρός είναι ο “ξένος”… Σε μια κοινωνία που δεν παρακολουθεί τι ψηφίζει μέσα στη Βουλή ο κάθε πολιτικός, τι καταψηφίζει και πού επιλέγει να νίπτει τας χείρας του…
Σε μια τέτοια κοινωνία, ο ήλιος θα αργήσει πολύ να ανατείλει. Μα πάρα πολύ. Και ο εχθρός αυτής της απέραντης νύχτας δεν θα είναι «οι ξένοι»… Αλλά εμείς. Εμείς, που επιλέξαμε να φορέσουμε τις οποίες παρωπίδες αντί να αντικρίσουμε κατάματα την αλήθεια.
Παρόλα αυτά, κάποια στιγμή, θα ανατείλει ο ήλιος! Και γι αυτό θα αγωνιζόμαστε!
Καλημέρα!
Το άρθρο γράφτηκε με “μουσικό χαλί” αυτό:
