Στις 5 Ιουνίου η τελευταία του εκπομπή!
SkalaTimes Team
Η εκπομπή της Δευτέρας ξεκίνησε με το βίντεο-κλιπ του «Καλημέρα τι κάνεις» και τον Γιάννη Πάριο να καλημερίζει τους τηλεθεατές και στη συνέχεια ο παρουσιαστής βγήκε στον «αέρα» με το σήμα της πρώτης εκπομπής που έκανε στον ΑΝΤ1 στις 28 Απριλίου του 1992.
«Σας θεωρώ οικογένειά μου και αυτό που θα σας πω τώρα το συζήτησα πριν και με τη φυσική μου οικογένεια, τη γυναίκα και τα παιδιά μου. Αυτή είναι η τελευταία χρονιά που κάνω το «Καλημέρα Ελλάδα» και νομίζω ότι άργησα», είπε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Παπαδάκης. «Μέχρι τις 5 Ιουνίου θα με τρώτε στη μάπα. Μετά ο ΑΝΤ1 ας αποφασίσει για το “Καλημέρα Ελλάδα”».
Ο Γιώργος Παπαδάκης είπε ωστόσο ότι οι άνθρωποι μεγαλώνουν και έχουν αρχή, μέση, τέλος αλλά και συνέχεια «γιατί τα όνειρα των ανθρώπων δεν περιορίζονται σε αυτό το χαζοκούτι». Αφού είδαμε τα όσα είπε ο Γιώργος Παπαδάκης στην πρώτη του εκπομπή και θυμηθήκαμε κάποιους από του συνεργάτες του, ο παρουσιαστής ξεκίνησε να μιλάει εμφανώς συγκινημένος. «Όπως αντιληφθήκατε, έχουμε γενέθλια. Μεγαλώσαμε κατά 33-34 χρόνια. 33-34 χρόνια που κάθε πρωί ξεκινάγαμε τη μέρα μας μαζί. Με κάποιους από εσάς μεγαλώσαμε μαζί. Κάποιοι μεγαλώσαμε περισσότερο, κάποιοι λιγότερο», είπε αρχικά. «Το σίγουρο είναι ότι εγώ μεγάλωσα και μεγάλωσα αρκετά αλλά παραμένω παιδί στην ψυχή και αυτό οφείλεται στους ανθρώπους που έχω πάντα κοντά μου, όπως η Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου και ο Γιώργος Γρηγοριάδης», συμπλήρωσε ο Γιώργος Παπαδάκης, υποδεχόμενος τους συνεργάτες του οι οποίοι του ευχήθηκαν «χρόνια πολλά».
Μετά από περισσότερα από 30 χρόνια αδιάκοπης παρουσίας στην ελληνική τηλεόραση, ο Γιώργος Παπαδάκης είπε το δικό του «αντίο» στους τηλεθεατές. Η φωνή που για δεκαετίες μας καλημέριζε από την οθόνη, ενημερώνοντάς μας με ψυχραιμία, χιούμορ αλλά και αυστηρότητα όπου χρειαζόταν, θα σιγήσει — τουλάχιστον ως προς τη ζωντανή παρουσία στα τηλεοπτικά πλατό.
Ο «πατέρας» της πρωινής ενημέρωσης, όπως δίκαια χαρακτηρίστηκε, ξεκίνησε το 1991 την εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» στον ANT1, όταν η έννοια του ενημερωτικού πρωινού προγράμματος ήταν ακόμη άγνωστη στο ελληνικό τηλεοπτικό τοπίο. Με εκείνον στο τιμόνι, η εκπομπή όχι μόνο καθιέρωσε το είδος, αλλά έγινε σημείο αναφοράς, επηρεάζοντας γενιές δημοσιογράφων και συνδιαμορφώνοντας τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την πρωινή ενημέρωση.
Πέρα όμως από τα ρεκόρ τηλεθέασης και τη διάρκεια που μοιάζει σχεδόν ακατόρθωτη για τα σημερινά δεδομένα, ο Γιώργος Παπαδάκης άφησε το στίγμα του γιατί δεν «έπαιξε τον ρόλο» του παρουσιαστή — υπήρξε αυθεντικός, ειλικρινής, και προσιτός. Δεν δίστασε να υψώσει τη φωνή του όταν θεωρούσε πως πρέπει να υπερασπιστεί τον απλό πολίτη. Δεν φοβήθηκε να γελάσει, να συγκινηθεί, να θυμώσει ή να τσαλακωθεί μπροστά στην κάμερα. Και ίσως αυτό ήταν το μυστικό της διαχρονικότητάς του: ο τηλεθεατής ένιωθε πως απέναντί του δεν είχε έναν «άλλο», αλλά έναν δικό του άνθρωπο.
Η χθεσινή του εκπομπή ήταν ένα τηλεοπτικό «ευχαριστώ» — με στιγμές γέλιου και συγκίνησης, αφιερώματα από συνεργάτες, παρουσιαστές, τεχνικούς, και φυσικά, το κοινό που τον συντρόφευε για τρεις δεκαετίες.
Η συνεισφορά του Παπαδάκη δεν περιορίστηκε στο δημοσιογραφικό έργο. Υπήρξε μέντορας για πολλούς νέους ανθρώπους που πέρασαν από το πλατό του «Καλημέρα Ελλάδα». Πολλοί από αυτούς συνεχίζουν σήμερα να διαμορφώνουν τη σύγχρονη δημοσιογραφία, μεταφέροντας κάτι από την ηθική και το ήθος του.
Η χθεσινή ανακοίνωση του ότι σταματά την TV δεν ήταν ένας θρήνος για το παρελθόν, αλλά μια ήσυχη υπόμνηση ότι κάθε κύκλος, όσο σπουδαίος και αν είναι, κάποτε κλείνει. Και ίσως το πιο συγκινητικό στοιχείο ήταν πως ο Παπαδάκης δεν επιδίωξε ποτέ να χτίσει μύθο γύρω από το όνομά του. Δεν αναλώθηκε σε αυτοπροβολές, ούτε κλείνει την πόρτα πίσω του με φανφάρες.Φεύγει όπως έζησε τηλεοπτικά: με αξιοπρέπεια.
Πολλοί θα πουν ότι το τηλεοπτικό τοπίο δεν θα είναι πια το ίδιο χωρίς εκείνον. Και έχουν δίκιο. Η τηλεόραση χάνει έναν από τους τελευταίους μεγάλους της — κάποιον που επέλεγε την αλήθεια αντί για την ευκολία, τη σοβαρότητα αντί για την εντύπωση, την ουσία αντί για την εικόνα.
Ο Γιώργος Παπαδάκης δεν ήταν απλώς μια τηλεοπτική παρουσία. Ήταν μια καθημερινή σταθερά. Ένα κομμάτι της ελληνικής πραγματικότητας που, έστω για λίγο, έκανε τις ειδήσεις να μοιάζουν πιο ανθρώπινες, πιο προσιτές, πιο ειλικρινείς.
Καλή συνέχεια κύριε Παπαδάκη, η καλημέρα σας θα μας λείψει.
