Ένα κείμενο του γνωστού Ελλαδίτη συγγραφέα Νικόλα Σμυρνάκη
Αγαπημένοι μου Συνοδοιπόροι,
Η καλύτερη ευχή που μπορώ να σας στείλω δεν είναι «καλές γιορτές». Είναι «ευτυχία στο δρόμο της επιτυχίας», «να είστε ό,τι πρεσβεύετε», «μη μένετε στο ύψος σας ποτέ, συνεχώς να ψηλώνετε». Α και κάτι ακόμα. Να συνεχίσετε να κάνετε λάθη. Μα με αγάπη… Θα αναρωτιέστε τι εννοώ «με αγάπη». Επιτρέψτε μου αυτό να σας το εξηγήσω στο παρακάτω κείμενο. Σας το αφιερώνω. «Με αγάπη» και αυτό εννοείται:
«Το “Γιατί τόσα χρόνια δεν έκανα αυτό ή το άλλο” αποτελεί σημάδι μη αποδοχής. Θα αλλάξει κάτι αν το σκέφτεσαι; Μπορείς να πας στο παρελθόν και να ξαναγράψεις την ιστορία; Προφανώς όχι. Η ερώτηση που έχει νόημα είναι: «Από τα λάθη πώς θα γίνω καλύτερος;» Μια τέτοια ερώτηση σε ωθεί να διοχετεύσεις τη δύναμή σου στο παρόν και στο μέλλον. Το να αποδέχεσαι και να συγχωρείς τον εαυτό σου για τα λάθη σου δεν σημαίνει πως αλλάζεις τα γεγονότα του παρελθόντος, αλλά το πρόσημο μπροστά από αυτά.
Κι αν αναρωτιέσαι από πού να ξεκινήσεις, έχω να σου πω ότι απλώς ξεκινάς. Από τη μέση, από το τέλος, από την αρχή. Από το πλάι, από αριστερά, από δεξιά, από πάνω ή από κάτω. Ό,τι και να κάνεις, μη μείνεις στάσιμος. Καλύτερα να αποδειχτεί λάθος η αρχή, καλύτερα να κινείσαι σε λάθος κατεύθυνση, από το να παραμένεις άπραγος.
Ξεκούνα, ρε παιδάκι μου. Πώς το λένε; Κάποια στιγμή θα πεις «αυτό είναι». Και απλώς θα αρχίσεις να απολαμβάνεις την πορεία, όχι μόνο την ιδέα ενός συγκεκριμένου προορισμού. Αν ακόμα δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις, είπαμε, ξεκίνα από κει που δεν ξέρεις. Η πράξη γεννάει λύσεις, ιδέες και απαντήσεις.
Να ξέρεις πως ό,τι επιτυγχάνεται έξω από εσένα έχει προηγουμένως προκύψει εσωτερικά. Με το «μέσα» σου παλεύεις πάντα. Πρέπει να φερθείς στον εαυτό σου σαν να είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής σου. Γιατί ο εαυτός σου είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής σου.
Πες του: «Σε συγχωρώ για τα λάθη σου. Σε ευχαριστώ που είσαι ακόμα δίπλα μου, πιστός Συνοδοιπόρος στα εύκολα και στα δύσκολα. Δίπλα μου, δηλαδή μέσα μου. Που στέκεσαι όρθιος, δυνατός, έτοιμος να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, να ζήσεις, ρε γαμώτο, ξανά». Μα περισσότερο απ’ όλα πες του «σ’ αγαπώ» όχι για όσα έκανε, κάνει ή κάποτε θα κάνει. Μα για όσα είναι.
«Σ΄ αγαπώ», θα το έχεις καταλάβει ως τώρα, σημαίνει αποδέχομαι».
Και τώρα που σας διαβάσατε το ραβασάκι μου, ολοκληρώνω τις ευχές:
Το Νέο Χρόνο ΜΗΝ ψάξετε για έναν Νέο Εαυτό. Αντίθετα, απελευθερώστε τον πιο Αυθεντικό σας Εαυτό.
Την αγάπη μου
Νικόλας
ΥΓ: Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο Η ΑΛΗ8ΕΙΑ
