Μια επίσκεψη στους Nαυτοπροσκόπους Λάρνακας ήταν αρκετή για να «συναντήσει» ο κύριος Γιαννάκης Γιαννάκη τον εθελοντισμό και να τον κάνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του. Ο ίδιος από την θέση του Επιτρόπου εθελοντισμού και μη-κυβερνητικών οργανώσεων προσπαθεί εδώ και χρόνια να μεταδόσεις στον κόσμο την αξία της εθελοντικής προσφοράς. Όμως εξίσου σημαντικό για εκείνον είναι και το να θυσιάζεται κανείς για την πατρίδα. Αυτός ίσως είναι και ένας από λόγους που θαυμάζει τον Ευαγόρα Παλλικαρίδη και θεωρεί πως μέσα από τα ποιήματα του δίνει πολλά μηνύματα. Βέβαια , ο ίδιος δηλώνει πως δεν είναι ποιητής σαν αυτόν αλλά όσα νιώθει τα δείχνει με τις κινήσεις του αλλά και τον τρόπο που μιλά. Το ίδιο εκφραστικός ήταν και στην συνέντευξη που έδωσε στο διαδικτυακό μας περιοδικό και μίλησε για το μεγαλείου του εθελοντισμού στη ζωή του, την αισιοδοξία του, την αγάπη του για την θάλασσα, τις ώρες της μοναξιάς του και πολλά άλλα.
Της Στέλλας Παπά
Από τις 29 Μαΐου του 2013 έχετε διοριστεί από τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας στο αξίωμα του Επιτρόπου εθελοντισμού και μη-κυβερνητικών οργανώσεων. Πως θα χαρακτηρίζατε αυτό το ρόλο;
Δύσκολο γιατί έχεις να κάνεις με άτομα που είναι εθελοντές, σε οργανωμένα σύνολα ή οργανώσεις. Πρέπει να βρεις τον τρόπο να το διαχειρίζεσαι σωστά, να δίνεις ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο συντονισμού τους αλλά και τον τρόπο εφαρμογής πολιτικών που βοηθούν τόσο τον εθελοντή όσο και αυτόν που δέχεται βοήθεια. Ειδικά σε περιπτώσεις που δεν ήταν οι ίδιοι εθελοντές το έργο είναι ακόμα πιο δύσκολο γιατί χρειάζεται να κατανοήσεις το μήνυμα του εθελοντισμού και να μπορείς να το διαχειρίζεσαι σωστά.
Εσείς πότε «γνωρίσατε» τον εθελοντισμό;
Τον εθελοντισμό τον γνώρισα και τον αγάπησα όταν με πήρε για πρώτη φορά η μητέρα μου στο σύστημα Ναυτοπροσκόπων στην Λάρνακα. Από τότε άρχισε και η πορεία μου σε εθελοντικές οργανώσεις, σε ευρωπαϊκές δραστηριότητες του συμβουλίου της Ευρώπης και αλλού. Από τον εθελοντισμό έχω μάθει και έχω να μάθω πολλά ακόμα.
Έχετε έντονη δράση στο εξωτερικό και στην Κύπρο συμμετέχοντας σε σεμινάρια και δράσεις εκπροσωπώντας την Κύπρο. Ποια από αυτές τις εμπειρίες ήταν πιο έντονή, πιο εντυπωσιακή; Μια μεγάλη εμπειρία από την οποία κέρδισα πολλά και χαράκτηκε στη μνήμη μου ήταν όταν συμμετείχα σε μια Πανευρωπαϊκή εκστρατεία για την Νεολαία, κατά του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας που διοργάνωσε το Συμβούλιο της Ευρώπης, είχε σύνθημα «όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι» και συμμετείχαν 41 χώρες της Ευρώπης. Τότε είχα επιλεγεί από το συμβούλιο της Ευρώπης ως ένας από τους 41 «εμψυχωτές νεολαίας» και είχαμε εκπαιδευτεί δυο βδομάδες για να συντονίζουμε την εκστρατεία η οποία είχε ξεκινήσει από έξη διαφορετικές γωνίες της Ευρώπης με τα τρένα. Καθένα τρένο είχε το δικό του όνομα , π.χ ανοχή, ρατσισμός, ξενοφοβία κλπ .
Σε κάθε σταθμό μαζεύαμε και άλλους νέους μέχρι που όλα τα τρένα συναντήθηκαν στο Στρασβούργο. Εκεί είχαμε μια βδομάδα πολλών δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων των οποίων ήμασταν υπεύθυνοί .
Στην Λάρνακα πιστεύετε πως υπάρχει το πνεύμα του εθελοντισμού;
Ναι, η πόλη μας έδειξε επανειλημμένα τις ευαισθησίες της τοπικής κοινωνίας ξεκινώντας από το γεγονός ότι οργανώνονται και προσφέρουν βοήθεια σε ομάδες που θέλουν στήριξη, καταλήγοντας στον εθελοντισμό σε μεγάλα αθλητικά γεγονότα όπως κάποιες διεθνής οργανώσεις όπως ήταν η διοργάνωση του beach volley , ο μαραθώνιος και πολλές άλλες περιβαλλοντικές δραστηριότητες.
Οι Λαρνακείς είναι πάντα ευαίσθητοι και βοηθούν, ειδικά οι νέοι μας οι οποίοι συνεργάζονται και με άλλες οργανώσεις όπως ο εθνικός σταυρός, οι πρόσκοποι που στελεχώνουν τις οργανώσεις τους με εθελοντές.
Θεωρείτε τον εθελοντισμό αρετή;
Ο εθελοντισμός είναι μια από της μεγαλύτερες αρετές και αξίες που μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος. Δίνει στο άτομο τις αξίες της αγάπης, της προσφοράς και της ανιδιοτέλειας. Μέσα από αυτόν προσπαθούν να κάνουν πάντα το καλύτερο για το περιβάλλον και την πατρίδα. Ο εθελοντισμός στις σύγχρονες κοινωνίες θεωρείτε ως εργαλείο για την αντιμετώπιση διαφόρων προβλημάτων. Ακόμα και τώρα εθελοντισμός έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να αντιμετωπιστεί η πανδημία.
Βέβαια εξίσου σημαντικό είναι το να θυσιάζεσαι για την πατρίδα.
O ήρωας σας στην πραγματική ζωή ποιος είναι;
Είναι ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης που θυσιάστηκε για την πατρίδα. Ο δεκαεφτάχρονος μαθητής που έγραψε τόσα πολλά ποιήματα για την πατρίδα και την ελευθερία. Μέσα από τα ποιήματα του και τον τρόπο που έζησε δίνει σημαντικά μηνύματα σε όλους μας.
Ο Ευαγόρας Παλλικαρίδης έκφραζε τα συναισθήματα του με την ποίηση.Εσείς πως τα εκφράζετε;
Σίγουρα δεν είμαι ούτε ποιητής, ούτε τραγουδιστής αλλά είμαι εκφραστικό άτομο και καταλαβαίνεις όσα νιώθω, από τον τρόπο που κινούμε, που μιλώ και από τις εκφράσεις του προσώπου μου. Όταν είμαι ευτυχισμένος θέλω να είμαι με τους φίλους και την οικογένεια μου, αλλά όταν είμαι στενοχωρημένος προτιμώ να είμαι μόνος.
Ποια η αγαπημένη συνήθεια στην πόλη μας;
Τα αγαπημένα μου σπορ στη Λάρνακα είναι τρία, το κολύμπι ,η κωπηλασία και η ιστιοπλοΐα (που έμαθα ως ναυτοπρόσκοπος) .
Να υποθέσω η ιστιοπλοΐα ήταν και το πιο extreme πράγματα που έχετε κάνει;
Όχι, ήταν όταν μάθαινα να κάνω καταδύσεις.
Σας αρέσει λοιπόν να δοκιμάζεται νέα πράγματα;
Ναι, έτσι δίνεις ενδιαφέρον στη ζωή. Aν δεν δοκιμάσουμε νέα πράγματα δεν εκτιμάμε τον σκοπό της ζωής.
Ποια η αγαπημένη σας μουσική;
Μ’αρέσει η πιο μοντέρνα ελληνική μουσική αλλά και τα ρεμπέτικα , αναλόγως του τόπου και της παρέας. Βέβαια, ακούω και κάποια αγγλικά κομμάτια. Γενικά όμως μ’ αρέσουν τα αισιόδοξα τραγούδια.
Είστε αισιόδοξος άνθρωπος;
Απλά πιστεύω πως η αισιοδοξία μας βοηθά να προχωράμε στη ζωή.
Ποιο το μειονέκτημα σας ως άνθρωπος;
Ένα μειονέκτημα που θεωρώ ότι έχω είναι ότι σε ορισμένα πράγματα είμαι απόλυτος και αυτό δεν είναι σωστό. Στη ζωή χρειάζεται η ευελιξία.
Αλήθεια, πως ορίζεται εσείς την ευτυχία;
Είναι αυτό που κάνει το κάθε άτομο ευτυχισμένο, όταν νιώθει ότι έχει τα βασικά στοιχεία της ζωής. Δεν χρειάζεται να έχεις πολλά λεφτά για να είσαι ευτυχισμένος. Αν έχεις την υγεία και τους φίλους σου είσαι ευτυχισμένος.
Ποια θεωρείτε τη χειρότερη μορφή δυστυχίας;
Είναι δύο για μένα οι χειρότερες μορφές δυστυχίας. Πρώτον ο καρκίνος και δεύτερο το να βλέπω παιδία να πεθαίνουν από την πείνα (κάτι που ευτυχώς δεν το βλέπουμε στην Κύπρο).
Θα θέλατε να στείλετε κάποιο μήνυμα μέσα από το διαδικτυακό μας περιοδικό SkalaTimes;
Να αγαπάμε την πόλη μας και να προσπαθούμε να την κάνουμε καλύτερη.
Ακόμα θα ήθελα να τους πω πως ο εθελοντισμός είναι μια αξία από την οποία όλοι έχουμε να κερδίσουμε σε τόσο σε ατομικό όσο και συνολικό επίπεδο. Ο εθελοντισμός μας δίνει νέες δεξιότητες , νέες γνωριμίες είναι ένα πολύ καλό μέσω αντιμετώπισης της παραβατικότητας .
Καλώ λοιπόν όλους να το κάνουν και δεν θα το μετανιώσουν.
