Γράφει ο Χρήστος Τουβέ
(Από την ωραία Θεσσαλονίκη)
Email: touve30@gmail.com
Κρατάω την κλεψύδρα στα χέρια μου σφιχτά. Προσπαθώ να πιέσω την άμμο να μην κυλήσει βίαια και σφίγγω τις παλάμες μου όσο πιο δυνατά γίνεται, μήπως και έτσι καταφέρω να κλέψω λίγο χρόνο. Χρόνο για μένα.
Χρόνο για όσα καιρό τώρα γλιστράνε σαν το νερό μέσα από τα δάχτυλά μου, δίνοντας μου την εντύπωση ότι χάνω στιγμές και αναβάλλω την ανακάλυψη του εσωτερικού μου κόσμου.
Διαθέτω στιγμές, ώρες και μέρες ολόκληρες στο να βελτιώνομαι στην καθημερινή μου εργασία για να γίνομαι το πρότυπο της έννοιας του επαγγελματία. Δεν λέω όχι σε τίποτα που έχει να κάνει με την δουλειά μου και ο χρόνος άρχισε δείχνει πάνω μου τα σημάδια του.
Μάλλον πρέπει να ξεπεζέψω από τ ‘άλογο της διαδρομής νούμερο τέσσερα που με οδηγεί μαθηματικά στο να χάσω εμένα.
Στην Ιαπωνία το αποκαλούν “Σατόρι” και είναι κάτι σαν στιγμιαία αφύπνιση, που σε ξυπνάει από τον λήθαργο της καθημερινότητας και της συνήθειας των πράξεών σου.
Να μαι λοιπόν, κρατώ την κλεψύδρα του χρόνου.Την αναποδογυρίζω και αρχίζει και τρέχει.
Έφτασε η στιγμή ν’αποφασίσω πως θα πράξω με τον χρόνο που μου έχει δοθεί. Καμία αναβολή δεν χωρά και καμία συγκυρία του νου δεν θα επιτρέψω να μου χαλάσει αυτό που μόλις ξεκίνησε.
Ή ανακαλύπτω εμένα και προχωράω έχοντας σκοπό στην ζωή μου, ή απλά αφήνω να κυλάει ο χρόνος, παραμένοντας έρμαιο των διαθέσεών του.
Ίσως όλο αυτό τον διάλογο με την εσωτερική πλευρά του εαυτού μου, να έπρεπε να τον ξεκινήσω νωρίτερα, μερικά χρόνια πριν, προτού καταλήξω να με πνίγει το ίδιο μου το “ΕΓΩ”.
Σκοπός μου είναι ν ‘ανακαλύψω τι βρίσκεται μέσα μου και ποιες είναι οι δυνατότητές μου. Στόχος μου είναι να βρεθώ στην άγνωστη ζώνη και μεριά του χαρακτήρα μου και να βρεθώ σε καταστάσεις που οδηγούν σε μονόδρομο, γιατί πρέπει να παρανομήσω.Πρέπει να παρανομήσω, γιατί έτσι θα φυλακίσω όλες εκείνες τις αδυναμίες ,τις αρνητικές μου σκέψεις και θα ελευθερωθώ σαν άνθρωπος.
Μόλις συνειδητοποίησα ότι τόσο καιρό δεν με γνώριζα. Δεν μπήκα καν στον κόπο να συστηθώ στον εαυτό μου και να δείξω την πιο καλή μου διαγωγή.
Ίσως έπρεπε πρώτα ν ‘αρχίσω να ζω με μένα ,και μετά με όλους τους άλλους. Ίσως πρώτα θα έπρεπε να κοιτάξω μέσα μου και μετά έξω από το παράθυρο. Ίσως θα έπρεπε να είχα πάρει την κλεψύδρα νωρίτερα στα χέρια μου.
Καλημέρα λέω και φεύγω βιαστικά. Σάστισα μόλις είδα την μορφή μου στον καθρέφτη. Την καινούρια μου μορφή χωρίς ιδιότητα και χωρίς αμφιέσεις.
Αρχίζω να με μελετάω και να με διαβάζω. Αρχίζω να αγαπάω αυτό που είμαι , αυτό που γίνομαι και αυτό που φαίνεται να χαράζει ο προορισμός μου.
Στην Δύση λένε ότι αυτοί που μελετάνε τους άλλους είναι σοφοί άνθρωποι ενώ αυτοί που μελετάνε τον εαυτό τους, είναι φωτισμένοι.
Ξημέρωσε και φώς ρέει απ’ το παράθυρο, ο χρόνος της κλεψύδρας τελείωσε.
Σας προτείνω να κάνετε το ίδιο. Να βρείτε την δύναμη και το μεγαλείο που βρίσκεται μέσα σας. Να βρείτε το σκοπό της ζωής σας.
