Γράφει η Ρία Λοϊζου (loizouria@gmail.com)
Φωτογραφία: Ρία Λοίζου
Ο Αύγουστος μου πήγε περίφημα. Αθώος θα μπορούσε να είναι η ετυμηγορία αν δεν ήταν αυτός που σκοτώνει το καλοκαίρι.
Είναι όμως, αυτός ο κόμπος στο στομάχι κάθε που τελειώνει το καλοκαίρι (ημερολογιακά τουλάχιστον) που με πνίγει σαν θηλιά στο λαιμό. Όσο κι αν αγαπώ τον Αύγουστο τόσο τον μισώ ταυτόχρονα! Είναι που δεν μ´ αρέσουν οι αποχαιρετισμοί. Αυτοί οι Αυγουστιάτικοι αποχαιρετισμοί που πολύ πονάνε…
Οι διακοπές μου κάπου εδώ τελειώνουν. Πίσω στα θρανία. Κυριολεκτικά όμως! Δεν ξέρεις πόσο πεθύμησα τα παιδάκια μου! Λες να μεγάλωσαν αυτούς τους δύο μήνες που έχω να τα δώ; Ανυπομονώ να αντικρίσω τα πολύχρωμα χαμογελά τους.
Το καλοκαίρι μου το πέρασα πολύ όμορφα αν και ανησυχούσα πως θα εξελισσόταν λόγω τις περιβόητης “κρίσης… Τα κατάφερα όμως, μπήκα σε αεροπλάνα και καράβια. Είδα την μαγευτική Χάλκη και την λάτρεψα, κολύμπησα σε καταγάλανα νερά, περπάτησα σε άσπρες αμμουδιές. Έκανα βραδινές βόλτες στην πανέμορφη παλιά πόλη της Ρόδου, είχα την χαρά να ξανααντικρίσω δύο γκριζογάλανα μάτια που τόσο αγαπώ! Απόλαυσα παγωμένες μπύρες και μοχίτο με καλή παρέα. Γέλασα, διασκέδασα, νοστάλγησα, αποχαιρέτησα, ξαναερωτεύτηκα. Κανένα παράπονο! Έζησα το καλοκαίρι σ’ όλο του το μεγαλείο!
“Πρόσεχε να προσφέρεις καθαρά τη λέξη θάλασσα έτσι που να γυαλίσουν μέσα της όλα τα δελφίνια κι η ερημιά πολλή που να χωρά ο θεός” . Οδυσσέας Ελύτης
Καλή βδομάδα και καλό Σεπτέμβρη σε όλους!
Σας φιλώ x
