Γράφει ο 19χρονος συνδημότης μας Faisal Alaidy
-Πού χάθηκε η ελευθερία;
-Δεν μπορείς να έχεις ελευθερία χωρίς, ήρωες. Ήρωες, πού είναι έτοιμοι να κάνουν τις άσπρες σημαίες κόκκινες, με το αίμα τους. Ήρωες, που τα λόγια τους γίνονται ποιήματα και τραγούδια. Ήρωες, που η ιστορία αγιοποιεί.
-Πού χάθηκαν οι ήρωες;
-Ο ηρωισμός θέλει γεμάτο στομάχι. Θέλει πολλά πορτοκάλια.
-Πού χάθηκαν οι πορτοκαλόκηποι;
-Χρειάζονται άνθρωποι να τους φτιάξουν. Θέλουν πλούσιο χώμα. Θέλουν ζωντανά δέντρα. Θέλουν ήλιο. Πάνω από όλα θέλουν την ευχή της φύσης.
-Πού χάθηκε η φύση;
Η μητέρα φύση, διδάσκει, αλλά σταματάει αν δεν την ακούμε. Εμπλουτίζει, αλλά σταματάει αν κλέψουμε. Δίνει, αλλά σταματάει αν δεν χορτάσουμε. Αλλά, συγχωρεί τα πάντα.
-Πού χαθήκαμε;
-Ούτε εγώ ξέρω!
Ανάλυση: Δεν μπορούσα να γράψω μια ανάλυση. Η μόνη συμβουλή που μπορώ να σου δώσω αγαπητέ αναγνώστη είναι να σκεφτείς το ποίημα όταν θα κλείσεις την σελίδα αυτή.
