Kαινούρια, καλοκαιρινή, ξανά σε εκείνο το φως που πορεύονται μόνο οι ευτυχισμένοι.
Φταίει το κλείσιμο του κύκλου λέει ο Ν. Φταίει το καλοκαίρι λέει η Μ.
Η ίδια όμως, ξέρει πως φταίει το πεπρωμένο, εκείνο που δεν μπορεί κανείς να του ξεφύγει.
Πιο χαρούμενη.
Πιο σίγουρη.
Πιο ήρεμη.
Πιο ξεκαθαρισμένο σκηνικό.
Πιο πολλά χαμόγελα, της Νιρβάνας χαμόγελα.
Καινούρια, καλοκαιρινή, γεμάτη αισιοδοξία, σαν εκείνους τους έφηβους που τους διακατέχει η σιγουριά πως θα κατακτήσουν τον κόσμο.
Καινούρια, καλοκαιρινή και πιο απαιτητική από ποτέ.
Κανένα ψέμα και ίχνος υποκρισίας δεν χωράνε στο ροζ κουκλόσπιτο, στα άσπρα σύννεφα της.
Τους έδιωξε όλους, οριστικά κι αμετάκλητα, τους Γραμματείς και Φαρισαίους! Κι “εκείνον” που για 4 χρόνια παρουσιαζόταν ως ήρωας, ενώ ήταν ένα τρισάθλιο ψέμα!
Τον έδιωξε μακριά απ’ το σύμπαν της.
Κι αν προκύψουν κι άλλοι τέτοιο, θα τους διώξει κι αυτούς.
Οι λίγοι με τους λίγους μάτια μου, οι υποκριτές με τους υποκριτές.
Αρκετό χρόνο χάσαμε στο γιουρουρούμ της υποκρισίας, άλλων.
Καινούρια, καλοκαιρινή και σχεδόν τρισευτυχισμένη.
Εσυ; Τι περιμένεις;
Restart! Με καινούρια δεδομένα, καρδιά μου!