Σκέφτομαι Τέχνη “Ο Ηχότοπος των Νέων”

Έκθεση Απόκρυφων Ιστοριών: Ο Ηχότοπος των Νέων

Γράφει η Γιώτα Δημητρίου, (απόφοιτος Θεατρικών Σπουδών)

Την περασμένη βδομάδα έπρεπε να δείξω την πρακτική μου για το διδακτορικό, αυτός είναι και ο κύριος  λόγος που έλειψα από το καθορισμένο μας ραντεβού κάθε Παρασκευή μέσω της στήλης μου.
Το διδακτορικό μου (Έκθεση Απόκρυφων Ιστοριών: Έρευνα για τις Μεθόδους Παρουσίασης Αρχείων Προφορικής Ιστορίας) επικεντρώνεται στην πρακτική, υποδηλώνοντας πως σαν καλλιτέχνης και ακαδημαϊκός επιστρατεύω το θεωρητικό μέρος της έρευνας να χρησιμοποιηθεί ως βάση για τις πρακτικές ερωτήσεις που εφαρμόζονται μέσα από τις παρουσιάσεις (performances).  Επομένως η πρακτική εργασία μου αποτελεί απάντηση σε πολλές από τις ιδεολογίες που εκφράζονται από τους Jacque Derrida, Michael Foucault, Michel De Certau και Paul Ricoeur, σε ό, τι αφορά τη σχέση μεταξύ ιστορίας και φαντασίας, της μνήμης και της αφήγησης, του performance, της μνήμης και του αρχείου. Το πρότζεκτ  μου συμπεριλαμβάνει μια σειρά από performances που εξερευνούν τη γενική ερώτηση της έρευνας. Διερευνά και τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να τεκμηριωθεί η προφορική ιστορία, καθώς και πώς το υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκ νέου για την ανάπτυξη ενός νέου performance,  αλλά επίσης και τη συμμετοχή του κοινού και την αλληλεπίδραση.
Αυτό που παρουσίασα λοιπόν ονομαζόταν An Exhibition of Hidden Stories: The Young Voices Soundscape, αποτέλεσε  και  το πρώτο πρακτικό κομμάτι του διδακτορικού μου. Ήταν μια έκθεση μιας συλλογής ηχητικών κομματιών προφορικής ιστορίας, ηχογραφημένα κατά την περίοδο του μεταπτυχιακού μου (2010-11), το οποίο συνγκεντρωνόταν στο να γεφυρώσει το χάσμα γενεών – μεταξύ νέων και ενηλίκων. Το ηχητικό σκηνικό που αποτελείτο από συνεντεύξεις με νέους να συζητούν τις ανησυχίες τους, διερευνούσε μια προσέγγιση παρουσίασης ενός υπάρχοντος αρχείου προφορικής ιστορίας μέσω των διαρθρωτικών και κρίσιμων εννοιών της πρόσβασης του αρχείου, της ηθικής και των παραστατικών εννοιών της ενσωμάτωσης και διαμεσολάβησης.
Η ηχητική εγκατάσταση ή ηχοτοπίο δημιουργήθηκε από μανεκέν, mp3 players και ηχεία. Πολλά μανεκέν τοποθετήθηκαν σε έναν ανοιχτό χώρο που λειτουργούσε ως περιορισμένη περιοχή, μπλοκάροντας τις πόρτες και τους λευκούς τοίχους με μαύρες κουρτίνες και μαύρες οθόνες, για να δημιουργήσω ένα κατάμαυρο κλειστοφοβικό περιβάλλον. Υπήρξαν επίσης άνθρωποι στο χώρο που στήθηκαν στον χώρο όπως τα μανεκέν. Επιπλέον, κάθε άτομο και μανεκέν είχε ένα mp3 player, συνδεδεμένο ηχείο. Κάθε mp3 player είχε μια διαφορετική φωνή να παίζει καθόλη τη διάρκεια του ηχοτοπίου.
Χρησιμοποιώντας ως βάση την ιδέα του Σίγκμουντ Φρόιντ, The Uncanny (1919), το οποίο περιγράφει μια κατάσταση όπου κάτι είναι οικείο, αλλά ταυτόχρονα ξένο, δηλαδή παράξενο, τα μανεκέν εκπροσώπησαν τους ανθρώπους απο τους οποίους πάρθηκαν αυτές οι φωνές. Αφού πλέον αυτοί ανώνυμοι ανθρώποι έχουν μεγαλώσει και προοδεύσει με τις ζωές τους, αλλά οι φωνές τους  που βρίσκονται στο αρχείο παραμένουν οι ίδιες, στάσιμες στον χρόνο. Ήταν κάποτε μέρος κάποιων συνγκεκριμένων ανθρώπων, αλλά τώρα υπάρχουν μόνο και μπορούν να αναγνωριστούν ως μια συλλογή από φωνές. Στο βιβλίο του Art After Appropriation: Essays on Art in the 1990s (2001), ο John C. Welchman εξηγεί ότι οι καλλιτέχνες που εργάζονται με γλυπτική, όπως ο Dennis Openheim, Charles Ray, Kim Dingle και Judy Fox έχουν όλοι δημιουργήσει ‘post-super-realist figures’ που φέρνουν στο μυαλό μια παράξενη αντίληψη της ανθρώπινης μορφής από τις εικόνες του «απολύτως πραγματικό». Ο Welchman ισχυρίζεται ότι Hal Foster συνδέει τον ναρκισσισμό με τα παράξενα αποτελέσματα εκπροσώπησης του, τονίζοντας τη λειτουργία του μανεκέν ως «συγκεκαλυμμένη αυτοπροσωπογραφία». Η performer Νίνα Arsenault αναφέρει ότι για τους σουρεαλιστές τα μανεκέν προσωποποιούν τις αμήχανες αντιπαραθέσεις της σύγχρονης ζωής με τα όρια μεταξύ του έμψυχου και του άψυχου, του ανθρώπου και της μηχανής, του αρσενικού και του θηλυκού, σεξουαλικές και άσεξουαλ, και εντέλια της ζωής και του θανάτο. Ακόμα, στο Φροϋδικό Uncanny, τα μανεκέν εκπροσωπούν επίσης την αρχέγονη ανθρώπινη ύπαρξη που αναδύεται από το ασυνείδητο.

Τα λέμε την άλλη εβδομάδα!

 

Share:

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on pinterest
Pinterest
Share on linkedin
LinkedIn
On Key

Related Posts

Στην ουρά 3.500 αλλοδαποί για πολιτογράφηση – Κυπριοποιούμε και όσους έρχονται μέσω του παράνομου αεροδρομίου Τύμπου

Συνολικά 3.500 αιτήσεις εκκρεμούν για πολιτογράφηση αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με στοιχεία που κατέθεσε ενώπιον της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εσωτερικών εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικών. Στο πλαίσιο συζήτησης πρότασης

Ανακοίνωση του Τμήματος Δημοσίων Έργων για εργασίες στην Επαρχία Λάρνακας

Εργασίες του Συμβουλίου Αποχετεύσεως Λάρνακας στο Κίτι Το Γραφείο Επαρχιακού Μηχανικού Λάρνακας, Τμήμα Δημοσίων Έργων, Υπουργείο Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων ανακοινώνει ότι την περίοδο 2/4/2024

error: Content is protected !!